Πουγγι σε χρώμα Κοραλιού…:)

Έρχεται όλο και πιο συχνά. Φίλη που με κάνει να νιώθω περίεργα. Βρεγμένη, ντυμένη με σχεδόν διάφανα μεταξωτά υφάσματα. Μαλλιά  μακρυά, μούσκεμα και πάρα πολύ μπερδεμένα. Στα χέρια της  ένα κοκάλινο χτένι και ένα άδειο πουγγί σε κοραλλιού χρώμα

Δεν μου μιλά Δεν ξέρω αν μπορεί να αρθρώσει λέξη. Μου δίνει το χτένι και τα μάτια της γεμίζουν με ικεσία. Την καθίζω μπροστά στον καθρέφτη. Απαλές κινήσεις για να λύσω τους κόμπους των μαλλιών. Δύσκολοι κόμποι. Άθελα, της τραβάω τα μαλλιά. Πόνος δεν ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της.

Γεμάτα τα μαλλιά από μικρά ενθύμια. Άλλες φορές κοχύλια, άλλες πετράδια και ψήγματα χρυσού. Φορές φορές, σπόρους άγνωστων καρπών και λουλούδια εξωτικά. Σπάνια, άλλα έχει τύχει, πετραδάκια από διάφορους πλανήτες.

Κάθε φορά που έρχεται τα μαλλιά της είναι ακόμη πιο μπερδεμένα από την προηγούμενη φορά. Καταφέρνω , τα ξεμπλέκω, όμως ο φόβος να μην την πονέσω με βασανίζει. Αργά, μαζεύει τους θησαυρούς των μαλλιών της στο πουγγί. Χτενισμένη και πάντα άφωνη και ανέκφραστη ακουμπά το χέρι της στην καρδιά μου και μετά

…. φεύγει….

Σήμερα θα πάω στο παλιό μας σπίτι. Θα πάρω την αλληλογραφία και μετά θα πάω στη Ρούλα καρούλα μου χιχι

Εχουμε να διαβάσουμε αστέρια χαχα Σκέτη απόλαυση αυτό το κορίτσι με τις γωνίες και τις όψεις !

Α… και η μαμά επιτέλους σε φίλη της για λίγες μέρες διακοπές χεχεχε

Το είπα μικρή μου θεά ότι η εβδομάδα θα είναι γεμάτη αταξίες χιχιχι