Άνθρωποι στο Σαλονάκι … :)

Οι άνθρωποι στο σαλονάκι... Μια ιδιαίτερη κατηγορία ζεστών ανθρώπων πάντα ερωτευμένων. Η δύναμη τους αγγίζει τα όρια του θαύματος.  Προπονητές, γονείς, φίλοι ή απλά εμψυχωτές Είναι οι άνθρωποι που περιμένουν στο σαλονάκι. Περιμένουν αποτελέσματα που αφορούν μια μάχη όχι δική τους αλλά του πολεμιστή τους. Κάνεις δεν τους προσέχει ιδιαίτερα, πολλοί τους λένε μαλάκες όμως ακόμη και αν αισθάνονται μαλάκες κατά ένα περίεργο τρόπο τους αρέσει. Η ζωή τους δεν έχει το γκλαμουρ του νικητή. Απλά είναι εκεί …  Δευτεραγωνιστές. Αν κάτι  χαρακτηρίζει την μυστική τους δύναμη, είναι ότι σε αντίθεση με τους πρωταγωνιστές δεν απογοητεύονται ποτέ… ποτέ όμως .. Είναι αυτοί που συντηρούν τη φλόγα της γοητείας στα μάτια ενός πρωταγωνιστή

απλά είναι εκεί…Οι άνθρωποι στο σαλονάκι.. Δεν γνωρίζουν τη δόξα, τσαλακώνουν την υπερηφάνεια τους και αν και φαίνονται καταπιεσμένοι δεν το νιώθουν Ο κόσμος τους φοράει χαρακτηρισμούς του τύπου άτολμος, θύμα εκμετάλλευσης, ότι ποτέ δεν έπιασαν τη ζωή από τα κέρατα και η κλασική ερώτηση «που είναι η αξιοπρέπεια σου πότε θα μάθεις να μην καταπιέζεσαι?» Όμως τίποτε δεν τους νοιάζει, γιατί είπαμε… έχουν το μοναδικό προνόμιο να απομονώνουν ήχους και βασικά αυτό να μην απογοητεύονται ποτέ … μα ποτέ όμως…

Οι άνθρωποι στο σαλονάκι κερδίζουν ένα πράγμα Την αγάπη και τον σεβασμό και τον θαυμασμό ενός μόνο ατόμου.. Του πρωταγωνιστή! Και ενώ ο πρωταγωνιστής ουρλιάζει αν δεν ήταν ο άνθρωπός μου στο σαλονάκι δεν θα υπήρχα, του αφιερώνω τη δόξα μου ... κανείς δεν τους ακούει δεν τους πιστεύει…κάνεις δεν τους δίνει μεγαλύτερη αξία από τον πρωταγωνιστή … μεταξύ μας ούτε και ο ίδιος του, ο ανθρωπος στο σαλονάκι Μα και αν δεν τα κερδίσουν αυτά… είπαμε… οι άνθρωποι στο σαλονάκι δεν απογοητεύονται ποτέ… μα ποτέ όμως…

Έτσι ακόμη και αν στα αλήθεια είναι μαλάκες, θύματα εκμετάλλευσης, με τσακισμένες αξίες, καταπιεσμένοι, προδομένοι, συνεχίζουν να είναι οι άνθρωποι στο σαλονάκι, οι εμψυχωτές… γιατί είπαμε δεν απογοητεύονται ποτέ… μα ποτέ όμως…

Οι άνθρωποι στο σαλονάκι στην πραγματικότητα είναι πολύ λίγοι μα πάρα πολύ λίγοι μην βιαστείς να κάτσεις σε ένα σαλονάκι, να πιστέψεις ότι είσαι ένας άνθρωπος που κάθεται στο σαλονάκι… Μπορεί ενδεχομένως σε κάποια φάση της ζωής σου να βρεθείς σε αυτή τη θέση … μόνιμος ή όχι θα φανεί στη σούμα της ζωής σου… πάντα κινδυνεύεις να βρεθείς πρωταγωνιστής χιχιχι πάντα κινδυνεύεις να απογοητευτείς… 🙂

τραγουδάκι ..

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=i8wILgjsFqY[embedyt]

καλά πέρασα στα γενέθλια μου, που ήταν στις 17 Αυγούστου λεμεεεε χαχα

δεν κάναμε κάτι το ιδιαίτερο και για να πω την αλήθεια μου, ένα δάκρυ κύλισε ..

Από την άλλη είμαστε και λίγο νευριασμένοι με το παλιό μου παλτό (όχι κάτι μεταξύ μας ) και πιεσμένοι … κάπου το ένστικτό μας ουρλιάζει και μας μπουρδουκλώνει άγρια στα πρέπει μας …Ειδικά εγώ τα έχω πάρει άγρια… και η μάχη με τον ένστικτό μου είναι εξοντωτική …