Ακαπνο για το Φιλαράκι…:)

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=ljZjWWLZ7QM&feature=related[/embedyt]

Γύψινα όνειρα,

  στον χρονοχώρο  παιχνίδι σκαρώνει το Φιλαράκι

ποιος τολμά στο Τελευταίο Καπνό χατήρι να χάλασει;

Συγκεντρώσου…

φώναξε το Φιλαράκι πως

απέναντι, ένα δρόμο πιο κάτω απο το λιοντάρι

είναι ο χρόνος και χώρος του που θέλει τα παιχνίδι να στηθεί!

Μικρόσωμος αποφασίζει

 σα να στρίβει κέρμα μα γελούσε το Φιλαράκι

Έφτασε στη στροφή εκεί που…

στη λιμνούλα σκουπίδια δεν θα πέφταν ποτέ..

Ηλιόλουστο μεσημέρι και η χαρά μεγάλη

στρογγυλό τεράστιο μπαλόνι για τον μικρό

για τα γούστα του μεγάλο

καταστροφή για τις αναρτήσεις σίγουρα

καλοκαμωμένο  όμως εκεί που ο ήχος ιστορία χάραζε

Αν κάτι άξιζε από ομορφιά

δικό του ο μικρόσωμος μια στιγμή να κάνει

ήταν η κάλλιστη οπή.

Στοίχημα είχε βάλει από καιρό,

την θεϊκή μονοκονδυλιά της οπής  να κατακτήσει

Τρυφερό άγγιγμα στα γύψινα όνειρα και τη λίμνη που δεν πέφτουν σκουπίδια αποχαιρετούσε

γιατί να…

ένα άκαπνο τσιγάρο για το Φιλαράκι

κρυφή σπονδή από το μπαλόνι

και γιατί να..

αν κάτι άξιζε στην  ιστορία που άκουσε η ροκ σφαίρα

ήταν αυτό που από την αρχή ήθελε και πάντα θέλει ..

Το όμορφο και ζόρικο και καλοσχηματισμένο πάντα να γεύεται

να το κατέχει για μια στιγμή και πλούσιος να ναι

Μια μόνο, μια φορά και του αρκεί ..

αρκεί ΜΟΝΟ μία φορά πραγματικότητα

εκεί όλη η ΑΞΙΑ

ποτέ τίποτε άλλο δεν ζητά  μια ροκ σφαίρα

και αυτό πολύ καλά ως φαίνεται το γνώριζε στην ιστορία αυτή,

το Φιλαράκι που στο χρονοχώρο έπαιξε απλώς για να γελάσει η ψυχή του

xeili.jpg

22 σκέψεις σχετικά με το “Ακαπνο για το Φιλαράκι…:)

  1. … καλημέρα Μάνια …
    … μεταξύ μας, δεν κατάλαβα τίποτα από ό,τι έγραψες …
    … τέτοιο κώδικα επικοινωνίας δεν έχω ξαναματατεί – μόνον σε
    κάτι ποιητές που γράφουν για τον εαυτό τους …
    … «ροκ σφαίρα», «φιλαράκι», «τελευταίος καπνός» …
    … μου κάνουν σαν ονόματα Ινδιάνων του Κεμπέκ …
    … άκρη δεν βγάζω …
    … την καλημεροκαλησπέρα μου στη «δική σου» Μορεάλη …
    … έρρωσο …

    Μου αρέσει!

  2. Με ξαφνιάζεις Σταύρο !!! Επιασες τα πρόσωπα !!!

    Σου θυμιζω ποιήτρια ????????? χαχαχαχαχαχαχα

    Κράτα το ηλιολόλουστο μεσημέρι και τη χαρά που ήταν μεγάλη 🙂 φαιά
    ουσία μην καταναλώνεις χοχοχοχο

    Άλλωστε ποιος κατάλαβε ποτέ μια ξανθιά ???? χαχαχαχαχα

    Καλή εβδομάδα και σε ευχαριστώ 🙂

    Μου αρέσει!

  3. Και εγώ γελάω με το σχόλο του Σταύρου Γουργουρίτσα μου καθώς και
    με την προσπάθεια του να καταλάβει. Τον φαντάζομαι και αυτόν και
    εσένα!!!!!

    Δεν έβαλα ούτε «και ότι κατάλαβες κατάλαβες….» σήμερα φαντάσου
    μπουχαχα

    Καλή εβδομάδα και σίγουρα δεν κάνω για ποιήτρια χαχαχαχαχα

    Μου αρέσει!

  4. Το παιγνίδι έχει στηθεί από χρόνια…

    εκόντες άκοντες, λιοντάρια κι αντιλόπες καθημερινά συναντιώνται…

    και τότε…

    αλίμονο στις αντιλόπες…

    Η λίμνη στέγνωσε, ξεράθηκε, ίσως και να μην υπήρξε ποτέ…

    αλλά τότε…ο παφλασμός από τί ήταν; και ποιά ήσυχα( ; ) νερά
    τάραξε;…

    Το μπαλόνι κετέβηκε για λίγο στη γη αλλά δεν είναι η θέση του εκεί,
    ψηλά πάλι θα πάει…να βλέπει λίμνες εκεί που υπάρχουν βάλτοι, να
    βλέπει από μακριά όσα από κοντά φαντάζουν ζόρικα…

    Ναι, αρκεί μόνο μια φορά για κάποιους, μια στιγμή – μια
    αιωνιότητα…

    Κι ας την πληρώνουν πολύ ακριβά τη μια στιγμή…

    Εχουν απόθεμα, έχουν ακόμη να πληρώσουν πολλά…

    Ετσι είναι τα φιλαράκια, παίζουν…

    κι αν κάνουν μια ψυχή να γελάσει έστω για μια στιγμή, έχουν
    κερδίσει το παιγνίδι…
    🙂

    Αρέσει σε 1 άτομο

  5. Είπαμε, ηλιόλουστο μεσημέρι και η χαρά μεγάλη στις ροκ
    καταστάσεις

    ο παφλασμός χμμ από τα γλύκα των κουλουρακίων μάλλον χαχαχαχα

    Να πω και μια ιστορία ο γύψος για κάποιο λόγο παιδική ιστορία μου
    θύμισε δική μου.

    Θυμάμαι ήταν ένας μάστορας στον Αγιο Αρτέμη που μέναμε. Τα γύψινα
    στο ταβάνι μας επισκεύασε μα η έμπνευση του εμείς, εγώ και η αδελφή
    μου μικρά παιδάκια τότε. Μια μεγάλη φάτνη μας έφτιαξε από γύψο
    γεμάτη σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Μέσα έβαλε λοιπόν Παναγιά και
    Ιωσήφ και το μικρό Χριστούλη. Παίζαμε με την αδελφή μου θυμάμαι το
    βράδυ όταν οι γονείς κοιμόντουσαν Κάτω από το φωτεινό δέντρο εκεί
    στη γύψινη φάτνη φτιάχναμε ιστορίες με μαγεία από τα
    Χριστούγεννα
    Και σκέφτομαι τώρα η ξανθιά πως ακόμη και ένα λιοντάρι με μια
    αντιλόπη αν στη γύψινη φάτνη πήγαιναν για να μοιραστούν την αγάπη
    των Χριστουγέννων, σίγουρο το χω πως το μόνο τους μέλημα θα ήταν με
    τα χνώτα τους το νεογέννητο να ζεστάνουν χωρίς να ζορίζονται από τη
    φύση τους… είναι βλέπεις ο σκοπός που κάνει χμμ ας πούμε ένα
    άσπρο γύψινο βάζο κινέζικη πορσελάνη .. για όσους πάντα παιδιά
    μένουν και κάνουν έστω και για μια στιγμή μια ψυχή να γελάσει 🙂

    και αν δεν γέλασε το σίγουρο είναι πως γλυκάθηκε με το έτσι θέλω
    στον αποχαιρετισμό χιχιχιχιχι

    Καλά Χριστούγεννα ροκ Γκρινιάρη μου 🙂

    Μου αρέσει!

  6. Τί Πυθία με χρησμούς, τί αφηρημένη τέχνη, τί ξανθιά θεά
    απαιτείται αποκωδικοποίηση! Κάτι έπιασα…. κάτι έμεινε
    ανερμήνευτο, άστα ότι πείς;)

    Φιλιά για Καλημέρα και δυνατή Καληνύχτα :):)

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην elenitsa93 Ακύρωση απάντησης