Ενα από τα πράγματα που μου κάνουν τρομερή εντύπωση στο νηπιαγωγείο είναι πως η σχολική βία βγάζει το πρώτο της ριζίδιο ανάμεσα σε 5χρονα μικρά τόσο δα σποράκια. Δεν θέλω να μιλήσω για την δική μου παρατήρηση…
Φέρνω εδώ μια προσωπική εμπειρία της μονοκονδυλιάς μου … θέλοντας να υπογραμμίσω το συμπέρασμά της
πως…
«Η βία στο σχολικό περιβάλλον είναι θέμα παιδείας όλων μας.
Και είναι επίσης θέμα προσεκτικής παρατήρησης του περιβάλλοντος των παιδιών !!!»
Πάμε να διαβάσουμε λοιπόν ακριβώς΄όπως το κατέθεσε στο μπλογκ της, συγκεκριμένα εδώ η Πηγή : Θα σου πω μια ιστορία για τη σχολική βία!
Της το κλέβω… χιχιχι
«Ο Αλέξανδρος πήγε στο γαλλικό σχολείο στο επίπεδο του νηπιαγωγείου. Δεν μιλούσε γρί γαλλικά. Και τον κορόιδευαν οι συμμαθητές του που βρισκόταν ήδη εκεί απο την προηγούμενη χρονιά έχοντας φτιάξει τις συμμαχίες μεταξύ τους.
Ο Αλέξανδρος ήταν λεπτός και μικροσκοπικός και δεν μπροούσε να υπερασπίσει τον εαυτό του. Ετσι βρήκε ως όπλο την ειρωνία και την κοροίδία απέναντι στα μεγαλόσωμα παιδιά της τάξης, που του ασκούσαν πίεση.
Τα ονόματά τους ήταν Ζονατάν και Στεφάν. Ο πρώτος μελαχρινός και τροφαντός, ο δεύτερος ψηλός και λεπτός. Ηταν οι τρομοκράτες όλης της τάξης απ΄ό,τι έμαθα εκ των υστέρων.
Μια μέρα που πήγα να πάρω τον Αλέξανδρο ανακάλυψα ότι μέσα στις μπότες του ήταν σπασμένα γυαλιά. Φρικάρισα, κατ΄αρχήν αλλά συνήλθα και βρήκα την άκρη. Ο Ζονατάν και ο Στεφάν είχαν κάνει την πράξη για να τιμωρήσουν τον Αλέξανδρο.
Δεν πήγα στη δασκάλα να καταγγείλω το γεγονός. Θεώρησα πως η τιμωρία τους θα έφερνε μεγαλύτερη βία και απομόνωση στο παιδί μου. Ετσι, βρήκα τα τηλέφωνα των μαννάδων τους και τους κάλεσα για παιχνίδι στο σπίτι την Παρασκευή μετά το σχολείο. Κάθε Παρασκευή ο Ζονατάν και ο Στεφαν ερχόνταν με τον Αλέξανδρο στο σπίτι κι έπαιζαν όλα τα αγορίστικα παιχνίδια με μια ειρήνη και συνεννόηση μοναδική. Στο σχολείο συνέχισαν μαζί αγαστά τα επόμενα 12 χρόνια.
Σήμερα είναι πρώτοι φίλοι. Ο Στεφάν έγινε οδοντίατρος και ο Ζονατάν δικηγόρος… Ο Αλέξανδρος έμαθε καλά γαλλικά, είναι επίσης δικηγόρος και σήμερα εργάζεται στο Παρίσι…
Η βία στο σχολικό περιβάλλον είναι θέμα παιδείας όλων μας. Και είναι επίσης θέμα προσεκτικής παρατήρησης του περιβάλλοντος των παιδιών !!!»
Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂
Καληνύχτα 
Είναι θέμα παιδείας σίγουρα!. Μόνο που δεν είναι πάντα τόσο
απλό. Πάντως η μητέρα της ιστορίας σου φέρθηκε θαυμάσια και έξυπνα.
Καλό ξημέρωμα εκεί
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μεγάααλο θέμα η σχολική βία Μάνια μου! Αλλά, όπως λες, το
ριζίδιο βρίσκεται βαθειά μέσα στις ρίζες μας…. στις ρίζες της
οικογένειας, έτσι νομίζω! Και φυσικά θα υπογραμίσω τη φράση σου
«ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ». Ακόμα βλέπω η παιδεία μας είναι τόσο φτωχή,
που θαρρώ εκφοβίζεται η ίδια! Δεν είμαστε ανεκτικοί στο διαφορετικό
απο μας (το ξερεις καλά σίγουρα) και το αναφέρω γενικά για όλους
μας, ίσως ο προβληματισμός να διαρκέσει, για μια ισόρροπη κοινωνία!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ 🙂
* Πότε θάρθεις; Θέλω περισσότερο μπουρου μπουρου απο κοντά 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΑΧΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΑ ΕΙΠΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΚΙ ΜΟΥ!!!!!!!!!
ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ
ΤΟΛΜΗΣΑ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕ, ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΙ
ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ, ΑΝ ΔΕΝ
ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ, ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΦΟΒΑΜΑΙ
ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΒΑΓΓΕΛΗΔΕΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΟ ΣΩΣΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ.
ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καλημερα κ απο μενα ..πρεπει να μιλανε τα παιδια
κ αυτο ξεκιναει πρωτα μεσα απ την οικογενεια
κ μετα στο σχολειο,ολα ειναι θεμα παιδαγωγου..
να περνατε καλα μακιααααααα:) να προσεχεις τα σπορακια σου;)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αγαπη, εμπιστοσύνη , αυτοπεποίθηση ευγένεια , σεβασμος,
αυτοσεβασμος…αυτη είναι η προίκα που υφαίνεται, με την πρώτη
ανασα του νεου μέλους, μεσα στην οικογένεια .. αλλα αυτές είναι
αξιες ,που τείνουν προς εξαφάνιση … ετσι μοιραία πνέουμε τα
λοίσθια και το τραγικόν είναι »πως δεν το ξέρουμε..!!!
Καλημέρα απ’ εδώ Γιορτουλα μου..!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μάνια δεν έχεις άδικο……! θα συνυπογράψω την επικεφαλίδα του
θέματός σου και φυσικά διαβάζοντας το θέμα στην Justine μας δίνει
μια πραγματική απάντηση σε όλον αυτό τον εφιάλτη.
Ο Τρόπος για να το χειριστεί κανείς….! σημαντικός, καίριος. Αντί
να μεγαλώσει την ένταση και τις πληγές, τις έφερε προ …απροόπτου
συνύπαρξης….! Μάλιστα…..!
Πραγματικά εξαίρετη σκέψη.
Σε φιλώ Μάνια μου και πάντα τα σπουργίτια σου κάτω από τα όμορφα
και τρυφερά φτερά σου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν και πολυ νεα τοτε επραξες το πρεπον για την περπτωση!!!Σου
αξιζουν συγχαρητηρια.Μακαρι να ειναι ολοι οι «επαΐοντες» τοσο
διακριτικοί.Πετρος
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σχολικη βια… Φυσικα και θα υπαρχει. Αφου το 95% των ζευγαριων
που παντρευονται δεν αγαπιουντε πραγματικα. Πως μπορουν να
γεννησουν φυσιολογικα παιδια?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλό Βράδυ Μάνια και στο παρεάκι σου
Ας προσθέσω μια κουβεντούλα για όλα τούτα.
Παιδική Βία. Κατ αρχάς πέρα για πέρα σύμφωνος Θέμα Παιδείας.
Λείπει η Παιδεία; Αυξάνονται οι ανάγκες; Αγριεύουν τα ήθη;
Αποξενώνονται οι κοινωνίες; Μεγαλώνει η Βία και μάλιστα η Παιδική.
Η «βοήθεια» της ΤΒ είναι πολυεπίπεδη προς την αύξηση αυτής.
Ακόμη θα ήταν πιστεύω χρήσιμο να προσθέσω ότι αν σε κάποιες χώρες η
αντιμετώπιση περιστατικών βίας, όταν αυτά έχουν πια εκδηλωθεί, λόγω
καλύτερης συνολικά παιδείας ή επίδειξης παιδείας, αντιμετωπίζονται
δεν συμβαίνει το ίδιο σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Δυστυχώς εδώ οι γονείς αφήνουν την όποια παιδεία και λογική να
υπερκαλύπτεται από ένα συναίσθημα κομπλεξισμού είτε ανωτερότητας
είτε κατωτερότητας. Ρατσιστικό σε κάθε περίπτωση. Ο καλός
οικογενειάρχης Έλλην που διώκονται τα παιδάκια του από Αλβανούς,
Ρώσους, Τσέχους ή Ινδιάνους και Ίνκας! Από την άλλη πλευρά, όλοι
εκείνοι οι γονείς εκ Ρωσίας Τσεχίας κλπ με τη τόση κουλτούρα, να
πέφτουν στη παγίδα της δίωξης του δράκου Έλληνα που δεν τους αφήνει
σε χλωρό κλαρί.
Όλα μαζί φασκελοκουκούλωστα…Και χρόνια πολλά πριν, σε μια
επίδειξη νταή, Ελληνάκι να πετά από τις σκάλες τον εξίσου Έλληνα
γιο μου που ήταν και είναι ακόμη φίλοι!
Ζήλια; Γιατί εκείνο είχε ένα γονιό( χωρισμός) και ο γιος μου και
τους δύο; Ναι, αν δεν υπάρχει ούτε στο διαζύγιο παιδεία. Όταν το
παιδί βιώνει τραγικές καταστάσεις. Όταν πιστεύει ενδόμυχα ότι
εκείνο έφταιξε…Ακριβώς έτσι θα αντιδράσει.
Αλλά όλα αυτά για την αντιμετώπιση αφού συμβεί η βία. Για να μη
συμβεί ή να συμβεί όλο και λιγότερη τι;
Κατ αρχάς στο σχολείο. Ποιες οι ευθύνες των δασκάλων του Αλέξανδρου
και κάθε Αλέξανδρου; Καλά αυτή η Μαντάμ δεν πήρε χαμπάρι; Όλη τη
τάξη τρομοκρατούσαν οι δυο νταήδες…Τίποτα; Νιέντε;Νάθινκ; Ύπνος
έ; ΓΚΟΜΈΝΙΖΕ ενώ έβαζαν γυαλιά στα πόδια του μικρού ή έπινε τον
Γαλλικό τς με λίγο μπράντυ μέσα, κρύο βλέπετε, αδιαφορώντας για τα
πιτσιρίκια.
«Καλή κυρία’ ακούω και προσεκτική. Μα ούτε να την παντρευτώ θέλω
ούτε να μου καθαρίσει το σπίτι και φοβάμαι για ζημιές. Δασκάλα καλή
να είναι που σημαίνει αν πρόκειται για Νήπια χρέος έχει να τα
φυλάει κιόλας μην βγάλουν τα μάτια τους…
Και αν για το σχολείο και τη βία ευθύνονται και οι δάσκαλοι ¨σε
βάρεσε; Και εσύ τα χέρια σου που τα έχεις;!», το ίδιο έξω και πριν
από αυτό ευθυνόμαστε οι ανόητοι γονείς. Ουσιαστικά γαλουχούμε τα
παιδιά μας στη διεκδίκηση, την δια των ονύχων αρπαγή του «δίκιου»,
την αντίδραση στη βία με βία ακόμη και εντός του σχολείου αντί να
πάνε στον δάσκαλο ή ακόμη και τον διευθυντή.
Συμπέρασμα
Η εκδηλούμενη βία από κάθε παιδί ξεχωριστά δεν καταδεικνύει τον
κόσμο του αλλά τον ψυχικό κόσμο των γονιών του, τη κατάσταση που
μεγαλώνει αλλά και το περιβάλλον(σχολείο) που καλείται να καταθέσει
αυτά.
Φιλάκια και καλό Ύπνο
Θέμης
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η μητέρα της ιστορίας μου είναι απίστευτο μαμούνι
(δημοσιογραφικό) αλλά πάνω από όλα ιδιαίτερα ευαίσθητη 🙂
Καλό βράδυ Άννα μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η ευγενής άμυλα είναι μέσα στην ζωή μας σε όλους τους τομείς.
Εχει την δύναμη να μας μορφώσει να μας προάγει. Η παιδεία είναι
σημαντικός παράγοντας που πρέπει όμως να συνδυαστεί με
παρατηρητικότητα.
Εκεινο που θέλω να φανεί εκτός των αλλων με αυτή την εγγραφή είναι
πως ορισμένες φορές προσπερνάμε, μικρά γεγονότα μα τόσο σημαντικά.
Χανόμαστε στο δάσος, βλέπουμε το δέντρο… και όμως στη σχολική βία
πρέπει να βλέπουμε το δεντράκι …το πιο αδύνατο δεντράκι …και η
γνώμη μου είναι πως στην ιστορία μας το αδυνατό δεντράκι δεν ήταν ο
Αλέξανδρος αλλά τα αλλα παιδια που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν
με αλλο τρόπο το μοναδικό όπλο του μικρου …την ειρωνία του
Σε φιλώ Μοναδική μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ελένη μου είναι σημαντικό να μιλάμε αλλά το πιο σημαντικό είναι
οι μέθοδοι σωφρονισμού.
Λες από τους γονείς… αχμμμ μα και οι γονείς κάποτε ήταν παιδιά.
Δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει ένας ολόκληρος λαός που έχει ποτιστεί
χρόνια πως είναι ο καλύτερος σε όλο τον κόσμο …σιγά σιγά …
Την Καλημέρα μου στην μικρή Ελένη που βρήκε την δύναμη να μιλήσει
όταν έπρεπε 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ξέρεις τι σκέφτομαι Νικήτα μου? Μήπως πρέπει να προσέχουμε εμείς
όταν μιλάμε εννοώ οι μεγάλοι… και να προσέχουμε παντού εχοντας
πάντα στο πισω μέρος του μυαλού μας πως κάθε μας πράξη κάθε μας
κουβέντα κάθε μας τόσο δα κίνηση γίνεται από τα παιδιά παράδειγμα
προς μίμηση!!!
Την Καλημέρα μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω πως υπάρχουν τέτοιες οικογένειες,
πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε να μην ροβολισουμε μέχρι σα κατ τον
κατήφορο της γλίτσας
Καλημέρα Αλίκη στην χώρα των Βοτάνων 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βρήκα τον τρόπο της Θεικό χιχιχιχι είναι και λιονταράκι χιχιχιχι
άσχετο θα μου πεις …είναι αλλά πραγματικά εφερα αυτό το κείμενο
εδώ γιατί το βρήκα θεική παρέμβαση
ουφ… φοβάμαι τόσο με τα σπουργιτάκια … άσε άσε τα άτιμα !!!!
να σαι καλά ευχαριστώ 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ναι πράγματι Πέτρο ήταν αρκετά νέα και μάλιστα μεγαλωμένη στην
Ελλάδα… την έκλεψε ο σύζυγος της!! Νομίζω πως πραγματικά το να
έχουν οι εκπαιδευτικοί τέτοια βοήθεια από τους γονείς είναι πολύ
σημαντικό για το εργό τους!
Η γνώμη σου μετρά σε αυτό το θέμα και μάλιστα πολύ
να σαι καλά για το περασμά σου Πέτρο 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε καλωσορίζω στο μπλόγκ μου και στο παθ Νιλ 🙂
Φυσιολογικά θεωρώ ότι είναι όλα τα παιδιά του κόσμου. Είτε
γεννημένα από γονείς που αγαπιούνται μεταξύ τους είτε από γονείς
που δεν κατάφεραν να ταιριάξουν ως ζευγάρι . Αυτό δεν σημαίνει ότι
δεν μπορεί να ταιριάξουν, να συμπλεύσουν ως γονείς. Είναι αρκετά
αυθαίρετο αυτό που λες και από την άλλη δεν γνωρίζω με ποια
κριτήρια και ποια στατιστική υπηρεσία έβγαλε αυτό το ποσοστό.
Αν ξεκινήσουμε με αυτή την σκέψη που κάνεις. ξεκινάμε με πολύ
αρνητικό κλίμα… ορίζοντας ως μη φυσιολογικά το 95% των παιδιών
!!! Αλίμονο αν αρχίσουμε να βγάζουμε εμείς οι ίδιοι με αμφίβολα
κριτήρια τα παιδιά μας αφύσικα !!!! Δεν μου περνά ούτε καν ως σκέψη
πως μπορεί να είναι ένα παιδί αφύσικο !!!!!!!!!
Την καλημέρα μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σιγουρα ολα τα παιδακια αυτου του κοσμου ειναι ψυχουλες που
αξιζει να τις αγαπησουμε και να τις φροντισουμε. Και ολοι οι
ανθρωποι ειμαστε στον πυρηνα μας πλασματα αξιαγαπητα. Ο
χαρακτηρισμος μου ως ‘μη φυσιολογικα’ για αυτα τα παιδια σχετιζεται
με την ενδοσχολικη τους συμπεριφορα και την αναγκη τους για προσοχη
που εκφραζεται με το bullying. Την προσοχη που δεν εισπραττουν απο
το σπιτι τους. Γιατι δεν την εισπραττουν εκει? Λυπαμαι αλλα
προσωπικη μου αποψη ειναι οτι δεν την εισπραττουν στο σπιτι τους
γιατι σε πολλα σπιτια δεν υπαρχει υγεια. Και υγεια αληθινη μεσα σε
ενα σπιτι υπαρχει μονο οταν οι γονεις αγαπιουνται. Οσο για το 95%
που ανεφερα για το ποσοστο των ζευγαριων που δεν τους συνεδεσε ποτε
πραγματικη αγαπη παρ’ ολα αυτα παντρευτηκαν, ναι ειναι αυθαιρετο
αλλα δε νομιζω οτι θα απεχει και πολυ απο την πραγματικοτητα και
τις καταγεγραμενες στατιστικες. Αληθεια το ποσοστο διαζυγιων που
κυμαινεται? Και απο τα ζευγαρια που οντως μενουν μαζι, για ποσα απο
αυτα ο γαμος ειναι αγαπη και οχι συμβιβασμος?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω Θέμη μου αν θα σε βοηθήσει στις σκέψεις σου αλλά το
περιστατικό έγινε στο Μοντρεαλ του Καναδά. Οι μπότες των παιδιών
είναι μπότες που φορούν για το χιόνι και τις αφήνουν έξω από την
τάξη οι γονείς κάτω από την πλήρη εξαρτήση (φόρμιτσες του σκι και
μπουφαν)
Εχω την εντύπωση πως κάθε χώρα έχει το δικό της είδος τέτοιων
ριζιδίων. Το Μόντρεαλ είναι μια γαλλοφωνή πόλη με διάφορες κόντρες.
Σεπερατίστες κλπ κλπ!!!
Πολλές μορφές σε όλες τις χώρες του κόσμου με παιδεία ή χωρίς …
μήπως χωρίς ίσως είναι και απλούστερες δεν ξέρω, μιας και το να
γίνεσαι καλλίτερος έχει έντονη την παγίδα της έπαρσης. π.χ. Ο
Ελληνισμός είναι μια μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά, που την
κουβαλάμε σε πολλές μικρές και μεγάλες μας ενέργειες…θέλοντας και
μη ακόμη και από τον πλούτο της γλώσσας μας … τσουπ… δεν θέλει
και πολύ να την ψωνίσεις !!!
Οι γονείς με του δασκάλους είναι αναγκαίο να βρίσκονται σε
συνεχή συνεργασία και να κατανοούν ότι τα παιδιά …παιδιά είναι
… είναι δεδομένο ότι τουλάχιστον λεκτικά θα ασκήσουν βία … τα
περισσότερα περιστατικά σχολικής βίας είναι λεκτικά… γι αυτό και
δύσκολα ανιχνεύσιμα.
Από την άλλη ως γονιός γνωρίζεις πως αρκεί να πάρεις όχι το μυαλό
σου (για να γκομενίσεις χοχοχο) αλλά την ματιά σου για ενα χιλιοστό
του δευτερολέπτου για να προλάβει ένα παιδάκι που ήρεμα ζωγράφιζε
στο χαρτί του …να μουτζουρώσει τη ζωγραφιά του διπλανού του…
ωωω ναι ας μην μας φαίνεται περίεργο αυτό είναι παρα-βιάση.. και
στην περίπτωση που ο μικρός θα αποφασίσει να αντιδράσει κόβοντας
κομματάκια τη γόμα η… βεντέτα έχει ξεκινήσει και έχει εξαπλωθεί
στην τραπεζαρία, στους διαδρόμους στην τουαλέτα…στο ψύκτη του
νερού… αχμμμ ξεφυγα στο παράδειγμα μου αλλά ως γονιός νομίζω ότι
μπορείς να φανταστείς τι λέω…
Το μόνο σίγουρο σε όοοολο τον κόσμο είναι πως και στου βοδιού το
κέρατο να κρυφτούμε … τα παιδιά όλου του κόσμου μας βλέπουν μας
ακούν μας καταγράφουν αλίμονο μας αντιγράφουν και το επίσης βέβαιο
είναι πως ‘όσο και αν προσπαθούμε η παιδική τους φαντασία στο να
γεννούν συνέχεια νέους τρόπους να εκφράζουν τα ειλικρινή τους
αισθήματα θα μας ξεπερνάει… έχουμε να κάνουμε με παιδιά ..τόσο μα
τόσο απρόβλεπτα…
και επειδή πολύ το αναλύσαμε ένα έχω να σου πω και μην το πεις
παραπέρα…η μικρή ξανθιά θεά με κοιτάζει τόση ώρα και αναρωτιέται
γιατί από όλα όσα λέμε δεν καταλαβαίνει τίποτε …μόνο γούρλωσε τα
ματάκια της που ένα παιδί έριξε από τις σκάλες ένα άλλο από ζήλια
… θέλει λέει να το βρεί και να του κάνει μια αγκαλιά ..γιατί θα
πρέπει να πονούσε πολύ …
και όποιος κατάλαβε κατάλαβε ….
Καλημέρα Θέμη μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αχμμμ Είμαι παιδί χωρισμένων γονέων 🙂 Ασχετο στα σχολικά μου
χρόνια δέχθηκα παρενοχλησεις από τα αλλά παιδάκια γιατί …ήμουν
χοντρή! Αργότερα στο Λύκειο με την κατάργηση της ποδιάς τα
στρατόπεδα ήταν με βάση την ετικέτα-φίρμα.
Κάθε περίπτωση παιδιού είναι τόσο διαφορετική, τόσο μοναδική, τόσο
ιδιαίτερη που οποιαδήποτε ομαδοποίηση… είναι επικίνδυνη
διαδρομή.
Θεωρώ πως είναι διαφορετικό κεφάλαιο οι σχέσεις των δύο φύλων
από το κεφάλαιο γονέας.
Ας το θέσω διαφορετικά Ένα ζευγάρι που αγαπιέται πραγματικά και
ουσιαστικά είναι δεδομένο πως θα είναι ιδανικοί γονείς ? Πόσους
συμβιβασμούς είναι αναγκασμένο να κάνει ένα ζευγάρι προκειμένου να
μεγαλώσουν τα παιδιά τους?
ουφ…και δεν υπάρχει και εγχειρίδιο!! χαχαχαχαχα
Κάθε περίπτωση διαφορετική … η λύση πιστεύω είναι να βλέπουμε το
δεντράκι, το κάθε δεντράκι που μεγαλώνει…
Νύσταξα, είναι βράδυ εδώ στο Μόντρεαλ
Την καλήμερα μου Νιλ 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Μάνια. Η βία από όπου και αν προέρχεται, είναι
καταδικαστέα. Με την ίδια έννοια, υπάρχει και η βία, το μπούλινγκ
κατά λαών από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας. Θυμίζω πως, εξ’ αιτίας
τέτοιων καταστάσεων, έχουν αυτοκτονήσει χιλιάδες στην Ελλάδα τα
τελευταία χρόνια και όπου αλλού. Ας γίνουμε άνθρωποι υπέρ του
ανθρώπου για να προχωρήσουμε ένα ακόμη βήμα μπρος..:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ειμαι της αποψης οτι στη ζωη, υπαρχουν αντικειμενικες αληθειες.
Δεδομενα. Facts. Και παντα προσπαθω να ψαχνω αυτες τις αληθειες και
να χτιζω τη ζωη μου πανω σε αυτες. Οσα ειπα για το θεμα των σχεσεων
των δυο φυλων τα πιστευω στο ακεραιο. Στο ακεραιο. Θεωρω οτι το
μεγαλυτερο ποσοστο των ανθρωπων που παντρευονται και τεκνοποιουν
δεν αγαπιουνται πραγματικα. Δεν τους συνδεει κατι βαθυ.
Παντρευονται επιπολαια, γεννανε επιπολαια, μεγαλωνουν τα παιδια
τους επιπολαια. Και το γεγονος αυτο, εχει συνεπειες στην ομαλη
αναπτυξη των παιδιων τους με τον εναν ή τον αλλον τροπο. Καποια απο
αυτα τα παιδια θα γινουν στα σχολεια τους bullies. Χαιρομαι που
ζεις στον Καναδα, μια και εκει εργαζεται ενας γιατρος απο τον οποιο
εμαθα σχεδον ολα οσα σου ειπα. GABOR MATE. Γραψε στο youtube » Dr.
Gabor Matι: Parental Stress and Its Impact on Kids » . Καλη σου
μερα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
H αυτοκτονία είναι η μέγιστη πράξη βίας. Συγγνώμη αλλά από την
στιγμή που τις χρησιμοποιείς δίνοντας τους έστω και την υποψία
άλλοθι -πόσο μάλλον που τις βάζεις σε μια κατηγόρια – για να
αποδείξεις κάτι (?)…δεν μπορούμε να θέσουμε μια βάση συζήτησης
Νίκο μου. Και αυτό το ξέρεις ε? ναι το ξέρεις καλά μπουχαχα
Ασυμβίβαστη σε αυτό το θέμα, μόνο κατά περίπτωση κάθε ατόμου που
επιχειρεί την αυτοχειρία μπορώ να συζητήσω και αγγίζοντας το θέμα
με υπέρτατο σεβασμό..
Παρόλα αυτά το θέμα που αναφέρεις έχει καθαρά πολεμική χροιά
πιστεύω.
Καλό βράδυ 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάνεις επιλογή μπούλιγκ Μάνια μου. Ούτε ο Θεός δεν το θέλει
αυτό..:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νιλ Καλησπέρα και πάλι,
Αν στην ζωή υπάρχουν αντικειμενικές αλήθειες ή όχι αυτό μπορει να
μας το αναλύσει ο κύριος Ράμφος σύγχρονος έλληνας φιλόσοφος . Το
σίγουρο είναι πως αυτό που λες δεν αποτελεί αντικειμενικό δεδομένο.
Η απόδειξη είναι στο ότι :
1. Δώσε ορισμό κοινά αποδεκτό της λέξης «αγάπης» ετοιμολογία λέξης
και περιγραφή, ΜΙΑ όμως και μάλιστα αντικειμενική!
2. Στην συνέχεια βρες μου έναν τροπο να διδάξουμε στους νέους των
20-25 χρόνων, στη θεωρεία της όμως και μετά ας τους ζητήσουμε να
βρουν το ταίρι τους όχι πειραματικά αλλά στην πράξη. Πολύ φοβάμαι
ότι μέχρι να το διδαχθούν στη θεωρεία θα έχουν γεράσει…
3. Η φύση δεν μας αφήνει να αποκτήσουμε παιδιά σε μεγάλη ηλικία
και αυτό γιατί αυτό το βαθύ που ενώσει ένα ζευγάρι πραγματικά και
ουσιαστικά είναι ο έρωτας (επίσης αγνώστου ετύμου λέξη) αυτή η
αστραφτερή δύναμη, το ένα από τα δυο στοιχεία της ζωής (το αλλο
είναι ο θάνατος) η γενετήσια πράξη μέσα από την ενωση της οποιας θα
γεννήθει ένα παιδί δηλαδή η ελπιδα για αγάπη.
Στη ζωή η σταθερά, είναι ο Θάνατος και η μεταβλητή ο έρωτας,
έτσι ορίζεται η ΖΩΗ στην πράξη και όχι στη θεωρεία 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα ανάγεις όλα σε μπουλιγκ Νικό μου …λες αυτό να το θέλει ο
θέος? 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μανια, συγνωμη αλλα ο ερωτας που επικαλεισαι σαν τη μεγαλη
δυναμη του συμπαντος προσωπικα για μενα ειναι μια μπουρδα. Προτιμω
την αγαπη. Την αγαπη οπως λεμε εκτιμηση, σεβασμο, αναγνωριση,
αποδοχη. Δεν εχω παιδια, ειμαι 34 χρονων, αλλα εαν ποτε κανω θα
ειναι με μια γυναικα που θα αγαπησω, οχι με μια γυναικα που θα
καψουρευτω. Οσο για τα αντικειμενικα δεδομενα που μου ζητησες…
για αυτο το λογο σου ειπα να δεις αυτην τη δεκαλεπτη συνεντευξη του
Καναδου γιατρου Gabor Mate που ειδικευεται σε αυτα τα θεματα που
συζηταμε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μακάρι να τέλειωναν όλα τόσο απλά. Είναι καλό να γίνονται
προσπάθειες προσέγγισης, αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται
να είναι και οι γονείς καλοπροαίρετοι. Τα περισσότερα παιδιά που
εκφοβίζουν προέρχονται από οικογένειες με προβλήματα ή από γονείς
που δεν ξέρουν γιατί έκαναν οικογένεια, και συγχωρέστε με που
γίνομαι σκληρή. Αν πετυχαίναμε να αμβλυνθεί το φαινόμενο, για να
ανακτήσουν τουλάχιστον την ψυχική τους υγεία κάποια άτομα που έχουν
δεχθεί εκφοβισμό, θα ήταν πολύ σημαντικό.
Καλησπέρα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Μάνια 🙂
Πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου αλλά και πολύ δύσκολο.
Και καλά να «πιάσεις» το πρόβλημα στο νηπιαγωγείο, έτσι όμως και
σου ξεφύγει και το βρεις μπροστά σου πελώριο στο γυμνάσιο και το
λύκειο, τί γίνεται?
Η παιδεία σίγουρα είναι η βάση της πρόληψης τέτοιων συμπεριφορών
αλλά έχει τόσες προϋποθέσεις και αυτή βρε παιδί μου..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ναι ..αχμμμ … μαλιστα … αυτή είναι η αποψή σου, σεβαστή Η
δική μου άποψη (μπουρδα ή όχι ) είναι η εξής : Ο έρωτας σε όλες του
τις μορφές του είναι η μεγάλη δύναμη του σύμπαντος. Το πως θα
καταφέρεις να την αξιοποιήσεις στην ζωή σου είναι κάτι τελείως
διαφορετικό. Ευχαρίστως να τον έβλεπα τον γιατρό (αξιόλογος
επιστήμονας με πολύ καλές πωλήσεις των βιβλίων του ) αν δεν είχα
γνωρίσει στη ζωή μου το υπέρτατο αγαθό της αγάπης. Αν δεν το είχα
ορίσει μέσα μου και δεν είχα πορευτεί με αυτό. Ναι μια σχέση (κάθε
είδους σχέση ) σαφώς χρειάζεται και αυτά που αναφέρεις αλλά σε
καμιά περίπτωση δεν ορίζεται από αυτά μιας και άνετα θα μπορούσε να
είναι μια δυνατή φιλική σχέση. Μια σχέση συζυγική σαφώς και πρέπει
να είναι και φιλική, αλλά κατά κύριο λόγο πρέπει να είναι σχέση
ερωτικού ζευγαριού πάντα γοητευμένοι ο ένας με τον άλλον και
δίνοντας όλη τους την αγάπη στο καρπό του ερωτά τους, μεγαλώνοντας
το μαζί και θυσιάζοντας από κοινού αν θέλεις τα πάντα. Δεν είμαι
γονιός… δεν μπορώ να γνωρίζω περισσότερα…
Μάλλον διαφέρουν οι απόψεις μας λοιπόν … και σίγουρα δεν είμαστε
και γονείς για να μπορούμε να εκφέρουμε αντικειμενική άποψη
Επαναλαμβάνω. Ερωτας, αγαπη, φιλία λέξεις άγνωστου ετύμου. Λευκά
βιβλία !!!
Καλό βράδυ Νιλ 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να ξεκινήσω από το τελευταίο Αντάρτισσα, είμαι ακριβώς της ίδιας
γνώμης στο να αμβλυνθεί το πρόβλημα. Είναι στα όρια να γίνει της
μόδας με σοβαρότατο κίνδυνο τα σημερινά παιδιά να νιώθουν συνέχεια
πως ίσως εκφοβίζουν ή εκφοβίζονται … Αποτέλεσμα να μην μπορούν να
εκφραστούν ελεύθερα… εμείς οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, κλπ
έχουμε αρχίσει με απίστευτη ευκολία να οξύνουμε γεγονότα και να τα
βαφτίζουμε μπουλιγκ !!! Και όσο το κάνουμε αυτό … απομακρίνονται
από την βοήθεια μας σε παιδια που πραγματικά εχουν χάσει την ψυχική
τους υγεία από τον διαρκή εκφοβισμό …αλλά και το ακατάσχετο
ξερολισμό και μπουρδου μπουρδου.
Ολοι μας πρέπει να γίνουμε καλοπροαίρετοι σε αυτό το θέμα. Έχεις
δίκιο
Μακάρι τα πραγματα να ήταν τόσο απλά … αλλά και πάλι είναι τόσο
απλό …
Αν σου πω πως σε περίμενα σε αυτή μου την ανάρτηση?
Ευχαριστώ που πέρασες 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νηπιαγωγείο!!! Το λέω και το πιστεύω Ολα όσα χρειάζεται να
μάθουμε για την ζωή τα μαθαίνουμε στο νηπιαγωγείο. Καλό θα είναι αν
βρεθούμε μπροστά σε ενα πρόβλημα που έχει γιγαντωθεί να …
ξεκινάμε τη σκέψη μας από το…νηπιαγωγείο και πάλι!
Το ίδιο και για την παιδεία, οι προϋποθέσεις τόσο απλές …να το το
βρήκες!! είπες «βρε παιδί μου»
Ολα θα πάνε καλά 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καληνύχτα εκεί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
με πρόλαβες … καλημέρα εκει 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!