«Από δω και πέρα θα είναι η θεία σου» :)

Η εκδρομή της Κυριακής

Ένα και μοναδικό το παλιό παλτό που δεν μου χαλά ποτέ χατήρι Σε μια μέρα 1000 χιλιόμετρα Φύγαμε πρωί γυρίσαμε βράδυ. Κυριακή του Πάσχα στας Ηπας. Από την Μεγάλη Πέμπτη είχα μιλήσει με τον Σπούξη, δεν πίστευε πως θα κάναμε ένα τόσο μεγάλο ταξίδι για να τους δω. 

Να τους δω ? τσ τσ τσ Να κλέψω αγκαλιές και φιλιά ήθελα λόγω της ημέρας. 

Μπορείς να με αγκαλιάζεις συνέχεια δεν έχω πρόβλημα  … ευκολάκι είμαι … Στη γιαγιά μου τηνΜάνια δεν άρεσαν οι αγκαλιές…έλεγε στη μαμά μου  «αμά θες συνέχεια αγκαλιές θα σε βαρεθεί ο άντρας σου» αχμμμ κάτι άλλο όμως έλεγα αααναι … για το ευκολάκι  ω όχι για την εκδρομή έλεγα

Πασχαλιάτικα δρόμο παίρνουν, δρόμο αφήνουν για τας Ηπας. Στα σύνορα έδωσα για άλλη μια φορά τα αποτυπώματα μου… τα σβήνουν από το κομπιούτερ κάθε 3 μήνες χαχαχαχαχα πλάκα μου κάνουν … αν δεν «τα έσβηναν» πως θα μου έπαιρναν κάθε τόσο 6 δολάρια…ηλίθιοι άνθρωποι… όμως για αλλο λόγο έγραψα για τα συνορα… ααααα ναι … στα σύνορα ήρθε μνμ στο κουνιστό  από τονΣπουξη. «Δεν έχω νέα σας δεν ξέρω αν έχετε ξεκινήσει.» χαχαχαχαχα δειλά δειλά … σα να μην το πίστευε… είμαστε στα σύνορα ερχόμαστε…

Κυλούσαν οι ώρες ..δρόμο παίρναμε, δρόμο αφήναμε… Τόσα χρόνια και έχουμε ακόμη θέματα να κουβεντιάσουμε  με το παλιο μου παλτό … όμως πιάνουμε και το τραγούδι…. ραδιοφωνικός σταθμός  που παίζει τραγούδια που άντεξαν στο χρόνο της γενιάς μου… Ξαφνικά τοπαλιό μου παλτό λάμπει… μια παλιά εκπομπή 30 χρόνων!!!!

Ας συγκεντρωθούμε. Είναι μια παλιά εκπομπή ή με κάποιο τρόπο ταξιδέψαμε στο χρόνο? γελάμε… 

Σκέφτομαι … ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο … Φτάσαμε. Η αγκαλιά όπως την περίμενα. Ζεστή σφιχτή και για πολύ ώρα! Αμηχανία? όχι …μια λαχτάρα να μάθουμε τα πάντα ο ένας για τον άλλον … να μετράμε χρόνια απουσίας και να τα γεμίζουμε με πληροφορίες… γεγονότα… σημαντικά γεγονότα της ύπαρξης μας… που μας διαμόρφωσαν μας χάραξαν μας… έχω δυο παλικάρια τι παλικάρια… άντρες ανίψια … τους μίλησα … συστηθήκαμε… ξένοι … ουφ.. είναι ανίψια μου αλλά … θέλει χρόνο και αυτό γιατί δεν έχουμε ούτε μια αφετηρία …Να η αφετηρία από σήμερα είμαι η θεία τους. 

Στο αυτοκίνητο οι δύο μας… και να η πρώτη δυνατή εικόνα του Σπούξη. «Θυμάμαι τον Χάρη να φέρνει την θεία Πόπη στο σπίτι και να μου λέει. Αυτή την γυναίκα θα την παντρευτώ και από δω και πέρα θα είναι η θεία σου» Επτά χρονών ! Έχω έντονη αυτή την εικόνα! Κοίτα τώρα τι μου έχει μείνει» Με απαλές κινήσεις φυλακίζω τα λόγια του μέσα στην καρδιά μου Ενα φυλακτό.

…. να προλάβουμε… ο Σκούξης δουλεύει …τον κλέβουμε από την δουλειά του. Πετάγεται και με σφίγγει με σφίγγει …με σφίγγει Με τοΣκούξη τα πράγματα είναι πιο απλά …όσο πιο απλά τόσο πιο δύσκολα θα μου πεις … ναι συμφωνώ…ομως μπορώ να κουλουριαστώ στην αγκαλιά του και να κρυφογελάω …

στον αέρα ένας ψίθυρος «δεν άλλαξες καθόλου»  

τι μένει… το γέλιο … 

έξω στο δρόμο και ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια … 

Μαγικά εννόνονται μονόλογοι. 

το ξόρκι εύκολο στο ίδιο λόγο 

που κάνει την ημέρα πολύ όμορφη

-Πολύ καλή μέρα σήμερα.

-Ναι πραγματικά είναι μια πολύ καλή  μέρα. 

φυλακίζω ένα θέλω του για νότες και …

Επιστρέφουμε στη φωλιά μας … ααα ειχαμε και μια περιπέτεια στα σύνορα … μας έψαξαν το αυτοκίνητο …ε ναι 1000 χιλιομετρα σε μια μέρα γεννά υποψίες ! 

τι μένει? οι φωτογραφίες… τις κυττάζω … ναι ταξιδέψαμε πίσω στο χρόνο ,,, τους αναγνωρίζω ο Σπούξης, ο Σκουξης και ο Τσουρδελος Δεν άλλαξαν καθόλου

και ένα λαλα από το ταξίδι μας χιχιχι

[embedyt]https://www.youtube.com/watch?v=cd8xLlZJr7I[/embedyt]

καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂