Το πρώτο μου βιβλίο (blogame)

Ο Βαγγέλης είναι μια ήρεμη δύναμη στην γειτονιά του παθ με Ακόμα ένα Blog

Λάμπει από χαρά όταν νιώσει πως αυτά που γράφει κάποιος τα διάβαζει ! Αν ψάχνετε άλλο ένα ακόμη άτομο που θα σχολιάζει τις εγγραφές σας δεν …  είναι τόσο ήσυχος και αχμμ ντροπαλός (μάλλον) που σχεδόν δεν απαντά ούτε στα σχόλια που του αφήνω.   Ναι αλλά … εγώ είμαι ο ορισμός της αταξίας, όπου δω ανέμελους και ήρεμους ανθρώπους χιχιχι ώρα για τυραννίες !!!!

Αφορμή για παιχνίδι η τελευταία του ανάρτηση. Συγκεκριμένα γράφει :

«Το πρώτο βιβλίο που διάβασα, ήταν ο «Δεκαπενταετής Πλοίαρχος»  του Ιουλίου Βερν. Όσοι είναι κοντά στην ηλικία μου, θα θυμούνται τα κλασσικά μυθιστορήματα, «ντυμένα» με σκληρά εξώφυλλα και με διάφορες λιθογραφίες εμβόλιμες μέσα στο κείμενο.» Περισσότερα εδώ :  O Δεκαπενταετής πλοίαρχος

Τέλειώνει με την υποσημείωση : Υ.Γ. Εκδίδονται ακόμα τα κλασσικά μυθιστορήματα σε αυτή τη μορφή; Αν ναι, τα διαβάζουν τα σημερινά παιδιά;

Ωραίος πρόλογος, ωραία απορία που θα μπορούσε να γίνει μια όμορφη αλυσίδα στα μπολγκάκια μας. Πάμε λοιπόν !

Το πρώτο μου βιβλίο που θυμάμαι πως διάβασα ήταν «Τζέιν Έιρ» της Σαρλότ Μπροντε. Όσοι είναι κοντά στην ηλικία μου, θα θυμούνται τα κλασσικά μυθιστορήματα «ντυμένα» με σκληρά εξώφυλλα και με διάφορες λιθογραφίες εμβόλιμες μέσα στο κείμενο. 

Δεν θυμάμαι ποιός μου το έκανε δώρο και πραγματικά έμεινε στην πορτοκάλευκη μικρή κρεμαστή βιβλιοθήκη του παιδικού δωματίου για αρκετό καιρό. Μέχρι που κάποιος άλλος μας έκανε δώρο άλλο ένα βιβλίο της ίδιας σειράς και μετά ….άλλο ένα! Η αρμονία που άρχισαν να δημιουργούν στην βιβλιοθήκη με έκανε να θέλω να διαβάσω! Να διαβάσω όχι ένα βιβλίο άλλα μια σειρά βιβλίων. 

Ξεκίνησα από το πρώτο που χουχούλιασε στην βιβλιοθήκη μου Η Τζέιν Ειρ που δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη, περνά τόσα, τα όποια θα είναι μόνο η αρχή ενός μυστηρίου, ξύπνησε και ταξίδεψε την φαντασία μου σε πρωτόγνωρους συναισθηματικούς τόπους … πραγματικούς παραδείσους στα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Αν με ρωτήσεις σήμερα γιατί άνοιξα αυτό το βιβλίο θα σου πω οι τελίτσες του τίτλου νομίζω « ΤΖΕΪΝ ΕΪΡ»

Πολλά χρόνια μετά ανακάλυψα ότι λατρεύω στην βιβλιοθήκη τα βιβλία να έχουν το ίδιο ύψος την ίδια γραμματοσειρά το ίδιο λογότυπο εκδοτικής εταιρείας. 

Σήμερα εκείνο που μου λείπει είναι η εγκυκλοπαίδεια μας… Ελπίζω να την φέρω κάποια στιγμή από την Ελλάδα … 

Δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμη τα πρώτα μου βιβλία, καθώς κάποια στιγμή πέρασαν από την πορτοκάλευκη βιβλιοθήκη μας σε ένα μεγάλο σεντούκι μάζι με διάφορα αγαπημένα παιχνίδια. Ανάμεσα τους το μικροσκόπιο και η παιδική μου γραφομηχανή. 

Σκέφτομαι(?) πως το να χαρίζεις ένα βιβλίο σε ένα παιδί είναι σαν του δωρίζεις ένα θαύμα που …αγνωστο πότε αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα του ανοίξει την πόρτα του κόσμου των βιβλίων. 

 

Μπλογκοπαίχνιδο λοιπόν το πρώτο της χρονιάς Παίρνουμε την σκυτάλη θέτουμε την ερώτηση και αφήνουμε τις αναμνήσεις να χορέψουν για λίγο στο μπλογκ μας

Πιο είναι το πρώτο σου βιβλίο που διάβασες; Εκδίδονται ακόμα τα κλασσικά μυθιστορήματα σε αυτή τη μορφή; Αν ναι, τα διαβάζουν τα σημερινά παιδιά;

 

Προκαλώ, τον Νίκο , τον  Debasil και τον Κώστα για να παίξουν 

και προσκάλω όποιον  άλλον θέλει να συμμετέχει … χιχιχιχι να ξεφύγουμε και από τον σκηνοθέτη που θέλει λεει να ξαναγυρίσουμε το χριστούγενο …ποιος …ποιος αντέχει τον Απωλλόνιο και πάλι μου λέτε???? Απωλλόνιε αλήθεια πιο ήταν το πρώτο βιβλιο που διάβασες …οχι τίποτε άλλο να δω και αν με διαβάζεις χαχαχαχαχψαψκξα΄λδφξα΄λδκφξ

 

Σαν τις σημειώσεις σε ημερολόγια προσθήκη Τρίτη 5/1/16 

Μια μέρα μετά την ανάρτηση αυτή, μπορεί ο Απολλώνιος να συνεχίζει την προπαγάνδα του, χωρίς να θυμηθεί πιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασε χοχοχοχο ΟΜΩΣ είδη έχουν γράψει στα μπλόγκ τους Ο Νίκος εδώ: Το πρώτο μου βιβλίο (blogame) – 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα 🙂

και ο Γιάννης εδώ :Το Πρώτο μου Βιβλίο (Blog game)

Ο Γιάννης εμπλούτισε το παιχνίδι με φωτογραφίες των βιβλίων! Μια πολύ όμορφη ιδέα.

Είναι 9 και δέκα το βράδυ στην Μορεάλη μου, και καθώς διάβαζα τα σχόλια τσουπ… η Βιβή, αχ η Βιβή μονομάχος πανέξυπνη, η Βιβή μου μια συναισθηματική ιδιοφυΐα (νατες πάλι οι τελιτσες)… Μου βρήκε το βιβλίο αυτό με τις τελίτσες!!! 

Το φέρνω και εδώ ως ένα μοναδικό τρόπαιο 

γουργουρίζω από ευχαρίστηση…

συγκινημένη