Το είχα ξεχάσει αυτό το συναίσθημα να έχεις γράψει ένα κατεβατό, καταθέσεις γεγονότων και συναισθημάτων, να αλλάζεις παράθυρο για να βρεις μια πληροφορία …ΚΑΙ επιστρέφοντας, να βρίσκεις λευκό κενό. ΤΟ κρομ είναι ηλίθιο.
Και τώρα που άδειασα τι… πως να γράψω πάλι, άδειασαν αλλά δεν γέμισαν, δεν κοσμούν το εξοχικό της καληνύχτας μου. Να βρω τις ουσίες μια μιά.
Η φωτογραφία ξεκάθαρα έδειχνε πτήση και προορισμό. Δευτέρα της γιορτής μου, ο καπετάνιος μου στη πόρτα με μιά τεράστια τάρτα, με ένα τσουρέκι για βούτες στο καφέ, με μιά τεράστια αγκαλιά. Για μια εβδομάδα ο φίλος του τελευταίου θρανίου που μένει μόνιμα στο Βανκούβερ ήρθε να μας δει. Ο Νοέμβριος έτσι και αλλιώς είναι μήνας παραγεμισμένος με γιορτές και γενέθλια.
Η μικρή ξανθιά σα να ξύπνησε από λήθαργο. Δυο μάγοι στο σπίτι για μια εβδομάδα να τους έχει και να τους τυραννά. Δυο μάγοι να της ετοιμάζουν το βράδυ γιορτή με ποτά αναψυκτικά και το ιδιαίτερο σαλαμάκι που μαζί με την μαγική μυστική συνταγή για ζύμη θα δώσει μια εκπληκτική πίτσα, αφορμή για μπυρόνια, αφορμή για να βρεθεί και πάλι το τελευταίο θρανίο. Περάσαμε όμορφα νομίζω στη γιορτή. Δύσκολο να είσαι η μόνη γυναίκα στην παρέα (?). Πρέπει να δίνω αγώνα για να παίζουν και μένα στα παιχνίδια τους. Άλλες φορές νιώθω η κόλλα τους και άλλες μάλλον πως είναι η ιδέα μου πως ανήκω στην παρέα και δεν είμαι απλώς η σύζυγος του παλιού μου παλτού.
Μαζεύονται ρολά που θέλω να φέρω στο εξοχικό και αχνά φαίνεται η τελευταία βόλτα αποχαιρετισμού του φθινοπώρου. Να φέρω τις φωτογραφίες κάδρακια στιγμών…
Μια παραλία του γλυκού νερού που αργά θα παγώσει
Μια καρδιά ζωγραφία στην άμμο με ουρανό καθρέφτη
και ένα ηλιοβασίλεμα που ανατριχιάζει από χαρά όταν στο κάδρο υπάρχει ζευγάρι
Εγινε χιονάκι η βροχή και πάλι βροχή το χιονάκι. Νέα δραστηριότητα μέσα στην εβδομάδα. Να γράψω για αυτή ξεχωριστά νομίζω είναι το σωστό.
Στα μισά της εβδομάδας, καθισμένα στο σαλόνι τρία παιδιά παίζουν με όνειρα θαρρείς τσακισμένα καραβάκια. Η μικρή ξανθιά θέα δειλά μιλά για ξόρκι, πρώτη φορά νυστάζει για να το γράψει. Τι σημασία έχει το ξόρκι είναι ξόρκι αρκεί να σκεφτείς, τα υλικά σε σωστές δώσεις να βάλεις πριν το γράψεις αποκτά την δύναμη της θετικής αύρας.
ξόρκι
Παγωνιά και ζέστη συντροφιά
ανεμοστρόβιλο σε θάλασσα
Ο καπετάνιος που λέει όλο δεξιά παλεύει.
Ποσειδώνας που φωνάζει αρκετά
δεν χρειάζεται άλλη φιλοσοφία.
Ανακατεύω σειρήνες τρικυμίες γοργόνες
μια ρότα
το θέλω του καπετάνιου.
Καράβι μεταφέρει το έργο ζουμερών καρπών
Νησί με παραλίες φίλων
γοργόνα να αποζητά
όλο και περισσότερο μόνο μόνο αυτό το νησί
Ένα καράβι πάντα θέλει ένα νησί
και ένα νησί ένα καράβι
και για επαλήθευση
τη γοργόνα
Καληνύχτα 
Αφουγκράζομαι μια παντελώς ελεύθερη έμπνευση σε τούτον τον
ανεμοστρόβιλο. Σαν να την έφερε το χιόνι και μετά η βροχή.
Αλήθεια, δεν υπάρχει πιο σπαστικό πράγμα να παλεύεις με το
πληκτρολόγιό σου, να καταθέτεις σε αυτό σκέψεις και συναισθήματα
και μετά άξαφνα να γίνονται όλα «κενό»…..! Μιλάμε για αμόκ
εκνευρισμού. Το έχω βιώσει άπειρες φορές.
Η Παρέα σε ανέδειξε Μάνια μου ως η πριγκηπέσσα της παρέας.
Οι φωτογραφίες λατρεμένες. Πανέμορφες.
Καλό σου απόγευμα με πολλές ευχές για τη βδομάδα που τρέχει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε θαυμάζω για το κουράγιο και την υπομονή σου να την διαβάσεις
Γιάννη μου και φυσικά να την κατανοήσεις. Είχα και έχω πολλά
μαζεμένα που θέλω να φέρω εδώ, αλλά είχα και τον καπετάνιο μας από
το Βανκούβερ που μας έπαιρνε τα μυαλά σα μικρά παιδιά.
Αυτό δεν μου συμβαίνει με το mozilla, μου συμβαίνει μόνο με το
chrome το οποίο αν δεν έχεις κάνει save ότι έχεις κάνει και πας σε
άλλο tab για να ψάξεις κάτι (φωτό κείμενο) μετά από λίγη ώρα
αδράνειας του tab που έχεις γραψει το κειμενό σου …στο βγάζει
κενο λευκό … εκει τρελαίνεται και ο λογικός φίλε μου, γιατί είναι
ιδιομορφία του συγκεκριμένου μπραουζερ !!!!
Αχ ήταν πολύ όμορφα στην τελευταία μας φθινοπωρινή βόλτα !!!
ναι ναι καλά … δεν είναι ευκολο να είσαι πριγκηπέσσααααα πιο πολύ
μου αρέσει αλήτισσα αλλά … δεν με αφήνουν χοχοχοχο
Το ξόρκι είναι παραγγελιά χαχαχαχα
Σε φιλώ
και σε ευχαριστώ Γιάννη μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!