Πότε θα φύγουμε :)

Την βλέπω με την ζεστή κούπα κακάο, στο παράθυρο μπροστά. Στολισμένο παράθυρο με Χριστουγεννιάτικες κάρτες, ευχές που με τα χρόνια έγιναν στολίδια. Όλα τα παράθυρα ευχές. Νομίζω πως η συλλογή μου από γιορταστικές κάρτες είναι μεγάλη. Στην Αθήνα τις στόλιζα στο μπουφέ, την μιά δίπλα στην άλλη χωρίς να παίρνουν ανάσα και τώρα χωρίς ανάσα είναι σε κάποια από τις κούτες στολιδιών που έμειναν στην Ελλάδα να περιμένουν καρτερικά την στιγμή που ίσως … ίσως φτάσουν στον Καναδά. Στη Μορεάλη έφτιαξα άλλη συλλογή εδώ και … οκτώ χρόνια. Δείχνω στην αέρινη φίλη μου, την μικρή ξανθιά που κάνει χαρούρες για το πρώτο χιόνι. 

Διάβαζα κάτι που έγραψε ο πρόεδρος της κοινότητας στην εφημερίδα. σχετικά με το τί είναι ζωή και πως την αντιμετωπίζουν κάποιοι. Αν απαντήσεις τι είναι ζωή απαντάς και τι είναι θάνατος Προσπαθούσε να ορίσει τη ζωή καθώς χανόνταν σε όσα αγαπά. 

Ετοιμάζονται όλοι για τις γιορτές. Αυτή η φάτνη πάντα μου άρεσε.  Το απλό, η ταπεινή γέννηση, η πρώτη ματιά, αθώα θέλει να γνωρίσει ότι βλέπει, αισθάνεται, ακούει, δεν έχει μάθει να αγαπά, άγραφο χαρτί που όμως συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του σύμπαντος, σε κάθε δάκρυ του, σε κάθε χαμόγελο του.  

Στολίστηκε το σπίτι, σκαρώσαμε με το παλιό μου παλτό  και ένα ταξίδι. Να φύγουμε. Προορισμός, ο Σκούξης και ο Σπούξης. Ο Σκούξης τελικά δεν ξέφυγε από την λευχαιμία, πριν από λίγες μέρες και μετά από οκτώ μήνες επέστρεψε. Έτσι πρέπει να κάνει νέο κύκλο χημειοθεραπείας και να προετοιμαστεί για μεταμόσχευση νωτιαίου μυελού. Δεν ξέρω που θα πετύχουμε λοιπόν το  Σκούξη, ίσως στο νοσοκομείο! Ελεύθερο θέμα το πρόγραμμα των γιορτών με μόνο γνωστό τον προορισμό. 

Διάβαζα αυτό το άρθρο του προέδρου της ελληνικής κοινότητας και να πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει ούτε καν τι είναι θάνατος. Από το κοτοπουλάκι που έθαψα κάτω από την τριανταφυλλιά μέχρι το θάνατο της Μάνας του Πατέρα μου, του Βασκουλίνου μου και κάποιων γνωστών μου … όχι δεν έχω καταλάβει, δεν έχω απάντηση…  δεν ψάχνω απάντηση … στριφογυρίζουν διάφορα στο μυαλό (?) μου κάθως κοιτώ την μεγάλη μου συλλογή από στολισμένες ευχές … 

 

Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂