Δεν ήξερα αν θα προλάβαινα να γράψω όταν θα έρχονταν η σειρά μου. Μπορεί ο χρόνος να με είχε αιχμαλωτίσει αλλού. Έτσι είχα έναν μικρό δισταγμό. Όταν είδα πως θα δήλωνα συμμετοχή κάτω από το Γιάννη μας… είπα ωωω θα είναι ευκολάκι, ότι και να γράψω θα του αρέσει αρκεί να μην γράψω για την πάλη των τάξεων και πως αυτή δικαιώνεται μέσα… ουπς ξέφυγα.
4η φωτογραφική Σκυτάλη λοιπόν από την Μαίρη και αυτή την φωτογραφία μου δίνει ο Γιάννης μαζί με την λέξη «προσμονή» εδώ Μια λέξη κλειδί την οποία λέει δεν πρέπει να βάλουμε στον τίτλο αλλά μόνο στο κείμενο μας.
Πάμε γατάκι του μυαλού μου…
Πηγή φωτογραφίας: PIXABAY
-Αν ήξεραν…
Ξεφλουδίζει τα χείλη της με τα μαυρισμένα από ξεραμένο αίμα νύχια της. Σπάνιο φαινόμενο κάτι να της τραβά την προσοχή. Το παιχνίδι με τον θάνατο είναι κάτι.. Σχεδόν ασάλευτη παρακολουθεί το κοκκινωπό γατί της. Ετοιμάζει επίθεση στο ποντίκι! Τώρα-τώρα θα το ξεσκίσει! Μα… μα ποιος την τραβά πάλι για να σαλέψει στην ανούσια πραγματικότητα; Την τυραννούν συνέχεια, λένε πως βρομάει σαπίλα. Παντού μολυσμένες πληγές μέχρι βαθιά μέσα της. Και εκείνοι την πιέζουν να σηκωθεί, να ανοίξει το παράθυρο. Πονάει κάθε άγγιγμα τους δεν καταλαβαίνουν; Ανοιχτές τρύπες το δέρμα της και ο πόνος βρίσκει μονοπάτια μέχρι το κέντρο του εγκεφάλου… ¨’Κουνήθηκες σε πήρε πρέφα το ποντίκι και φοβήθηκε» Παράταση ανούσια ο φόβος. Είναι θέμα χρόνου… Κρίμα. Κρίμα κρίμα! Σαρκοφάγα γάτα, τρίβεται και ως συνήθως γουργουρίζει «είναι θέμα αυτοσυγκέντρωσης,,,, την επόμενη φορά». Κρίμα, κουνιούνται οι γελοίοι, αγωνίζονται για την … πως την λένε; … ζωή… η εικόνα τους σκέτη ναυτία, ξανά και ξανά θέλει να ξεράσει στα μούτρα τους, Να τους μαστιγώσει το πρόσωπο με ξερατό, όπως τώρα ο λυσσασμένος αέρας μαστιγώνει με τις τούφες των μαλλιών τα μάτια της. Μα γιατί δεν καταλαβαίνουν πως είναι θέμα χρόνου. Τους δείχνει τον τρόπο, τον πιο σύντομο δρόμο, χωρίς καμιά προσμονή. Ξαπλώνεις την κλεψύδρα στην παλάμη , ασάλευτος και έρχεται το μόνο σίγουρο. Ο θάνατος. Τι φοβάσαι ρε άνθρωπε και γαντζώνεσαι στη γοητεία, στο παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι; Επιμένουν, προσμένουν! Την τραβούν, την πονούν… πες τι θες να γίνεις γάτα ή ποντίκι;..και αυτή για μια φορά ακόμα πρέπει να τους γουργουρίσει ή μήπως να τρέξει πανικοχαρούμενη πως τάχα κάποιος την κυνηγά…
=»Σου πάει το μπλε φόρεμα. Πόση ώρα στέκεσαι ακίνητη… Άσε θα κλείσω εγώ τα παντζούρια. Μαυρίλα, έρχεται μεγάλη φουρτούνα, ο αέρας είναι ήδη αλμυρός.» Με τα δάκτυλά παραμερίζει κάποιες τούφες από το πρόσωπό της. «Να τη η θάλασσά μου, ματάρες μου… πάμε αργήσαμε, θα είναι δύσκολη η διαδρομή με την καταιγίδα.»
Κοίταξε τα φρεσκοβαμμένα κόκκινα νύχια της, γουργουρίζοντας …«Ναι πάμε… Πέτρο, μη βάλουμε ποντικοφάρμακο. Αυτό το ποντίκι είναι το παιχνίδι της Beautyς μας».-
Αυτά….
Παραδίδω την φωτογραφο-συγγραφική σκυτάλη στην Μία που αν και είναι μία χρυσοχέρα στις κατασκευές εγώ δεν την ξέρω ακόμη. Βάζω λίγο χιούμορ… Η φωτογραφία είναι από το δικό μου προσωπικό αρχείο και η λέξη είναι «ρεζερβέ»
Εύχομαι να το διασκεδάσεις Μια 🙂
Καληνύχτα 
Α! Μάνια μου, τόλμησες να τα βάλεις με το ποντίκι;
Μπράβο σου, γιατί μας έγραψες ένα περίτεχνα σκαλιστό μπιζού (κόσμημα)!
Έχω (σχετικά) «μάθει» να διαβάζω ανάμεσα απ΄τις γραμμές (που λένε) για να μπορώ να κοιτάξω απλά τον πίνακα που ζωγράφισε η πένα σου και να πω πως το κείμενο, μου θύμισε πως κάποτε είχες γράψει για τον τρόμο-φρίκη που είχες νοιώσει όταν στο σπίτι σου, υπήρχε ποντίκι…
Παρατήρηση: Και ξαπλωμένη η κλεψύδρα, ο χρόνος θα κυλήσει!
Και με μια δεύτερη ανάγνωση, λέω-γράφω πως ανταποκρίθηκες με τον εντελώς δικό σου τρόπο στην εικόνα που σου άφησε ο Γιάννης μας!
Το «ρεζερβέ» σου, υπόσχεται εκπλήξεις, γιατί η Μία είναι μάστορας και στην μαγειρική! 😉
ΑΑΑ και τα σημερινά μου ΑΦιλάκια! 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Με το ποντίκι, να τα βάλω με το αθώο ποντικάκι; Ποτέ, και τότε που μπήκε στη φωλιά μας, το παλιό μου παλτό ήθελε να το θανατώσουμε με ποντικοφάρμακο, ή να βάλουμε αυτές τις ειδικές κόλλες που κολλά πάνω και δεν μπορεί να να ξεκολλήσει και ουρλιάζει καθώς προσπαθεί να ξεκολλήσει!!! Μου είχε δώσει προθεσμία να το πιάσω ζωντανό τις επόμενες 24 ώρες. Τα κατάφερα με φάκα που κλείνει σαν κλουβάκι (δανεική από φίλη) και την επόμενη μέρα το απελευθερώσαμε σε ένα πάρκο 🙂
Ο χρόνος σταματά αν δεν προσμένει κάποιος κάτι… ο χρόνος είναι ανθρώπινη μηχανορραφία και είναι σχετικός πάντα με κάτι….
Η αλήθεια είναι πως προσπάθησα να γράψω κάτι που θα το λάτρευε ο Γιάννης μας χαχαχα αλλά δεν κατάφερα να ρίξω την κοπέλα από το παράθυρο… την έσωσα τελευταία στιγμή 🙂
Η Μία έγραψε και όλας κάτι πολύ όμορφο
αγκαλιά σφιχτή Μαγισσούλα μας !!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Μάνια μου, καιρός λοιπόν να γνωριστούμε. Στην ίδια μπλογκογειτονιά είμαστε άλλωστε. Το κείμενό σου είναι συγκλονιστικό. Το πώς «πάντρεψες» τη γάτα και το ποντίκι με το φόβο και το θάνατο είναι αξιοθαύμαστο. Μπράβο, φίλη μου. Πραγματικά μπράβο. Η φωτογραφία που μου στέλνεις είμαι βέβαιη ότι θα με εμπνεύσει και ελπίζω να φανώ αντάξια. Πολλά φιλιά.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Καιρός να γνωριστούμε, είδα και την κολοκύθα σου και νόμιζα πως ήταν σοκολατένια χαχαχαχα Πανέμορφες οι δημιουργίες σου.
Ο φόβος είναι ένστικτο βασικά … που ενεργοποιείται από την ανάγκη μας για επιβίωση !
Μόλις πριν από λίγο διάβασα και την έμπνευσή σου 🙂 Μου άρεσε …θα σου γράψω όμως εκεί τα λογάκια μου 🙂
Να σαι καλά, ελπίζω να γίνουμε φίλες 🙂 🙂 🙂 🙂
Ευχαριστώ για την ανταπόκριση !
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτό κι αν είναι κειμενάρα για την πάλη των τάξεων. Γιατί, κατά βάθος, όλοι είμαστε φοβισμένα ποντίκια και εν δυνάμει θύματα μιας «Beautyς». Δεν ξέρω τι ακριβώς είχες κατά νου, εγώ πάντως απόλαυσα την αλληγορία που κρύβουν οι λέξεις σου.
Καλή συνέχεια στις συγγραφικές σου διαδρομές, Μάνια.
Χάρηκα που διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας μέσα απ’ αυτό το παιχνίδι της Μαίρης.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Βάζεις ιδεές στο Γιάννη μας χαχαχαχα
Τι συμβαίνει όταν θέλουμε να απέχουμε από αυτό το παιχνίδι και μας αναγκάζουν ; Ένας φίλος μου λέει Λιοντάρια και Αντιλόπες.
Το συγγραφικό μου μονοπάτι εδώ και … αχμμ από την αρχαιότητα θυμάμαι τότε που πήγαινα δημοτικό σχολείο χαχαχα… εδώ και πολλά χρόνια λοιπόν είναι ημερολογιακού δάσους, ένας θεός μπορεί να καταλάβει μόνο τι γράφω άντε και κάποιες φορές καταλαβαίνω τι γράφω και εγώ χακδξφάοιεξφασδκφξαλδκξφα (ξεκαρδιστικό γέλιο κάποιου που χτυπιέται από τα γέλια στο πληκτρολόγιο)
Και εγώ χάρηκα που μέσα από αυτό το παιχνίδι ξαναβλέπω στο εξοχικό μου γνωστούς της γειτονιάς μας 🙂
Να σαι καλά Μ. Κανελλάκη 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ποιητική η συμμετοχή σου και πάρα πολύ δυνατή από αυτές που με εξιτάρουν. Μπράβο Μάνια. Και ξετρελάθηκα και με τη φωτο που διάλεξες για τη Μία. Εύχομαι και σε μένα να πέσει κάτι χιουμοριστικό (εε το ακούτε οι υπόλοιποι;)
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Τίνος είσαι εσύ τσουπραμ για να δω!! ωωωω Θεσσαλονίκη? και με πανέμορφα σχέδια 🙂 🙂 🙂 Καλώς ήρθες στο φτωχικό μου
Ευχαριστώ και μισό λεπτό ….
ΕΕΕΕ Ας ΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΜΗΛΌΦΩΝΑ, Η ΚΡΙΣΤΙ ΠΕΤΑΛΩΤΗ ΈΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΌ ΧΙΟΥΜΟΡ ΛΕΜΕΕΕΕ (μεταξύ μας τα κεφαλαία τα έγραψα γιατί δεν ξέρω που μπαίνει ο τόνος στο επίθετο σου χα΄λκδξφαοιεδξφάλδκφ)
Καλή συνέχεια 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
χαχα αρέσκω
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ωχ!!!!!! Κύπρια ??? η από τον Πόντο αχμμμ να δεις μπερδεύτηκα χοχοχο Μεταξύ μας ότι φωτογραφία σου δώσουν θα τα καταφέρεις αν θες να μας κάνεις να γελάσουμε 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το πες μόνη σου. Γοητεία! Αυτο προσφέρει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Και αυτό είναι ζωή. Αλλά ο φόβος! Αχ αυτός ο φόβος, παράταση ανούσια όντως.Μέσα στο παιχνίδι κι αυτός. Αλλά θέλει μια γάτα για να τον αποδιώξει.Όχι όμως πανικοχαρούμενη. Για ρώτα το ποντίκι όμως!!
Αυτή η ξαπλωμένη κλεψύδρα με ταρακούνησε. Εικόνα ολοζώντανη της μεταφοράς σου. Δυνατή σαν καταιγίδα!
Η φωτογραφία του Γιάννη σε οδήγησε να φιλοσοφήσεις άγρια ή η διάθεσή σου;
Το ρεζε..βρε σου θα φέρει χιούμορ σίγουρα. Η Μία μας χαρίζει κάθε φορά ποιήματα. Για να δούμε τώρα.
Εύχομαι όλα καλά να γίνουν.
Φιλί γλυκό αφήνω και τις σκέψεις μου κοντά σου
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ο φόβος κατ αρχήν είναι ένστικτο ένας μηχανισμός πες προστατευτικού χαρακτήρα, από και πέρα έχουμε ένα σωρό ψυχοαπαυτές που μας μπουρδουκλώνουν …
Σταματήστε τη γη να κατέβω…. κάντε ένα διάλειμμα, κάντε ένα κιτ κατ … η αλλιώς κουράστηκα… ή ένα από τα 9 διαφορετικά είδη (καταιγίδας) κατάθλιψης ίσως αυτής που έχουμε πριν μας έρθει περίοδος, ίσως πάλι και αυτής της άτυπης.
Που να ξέρω τι με οδήγησε; Ο Γιάννης και ο κόσμος του, οι περιγραφές κάποτε μιας φίλης σχετικά με αυτό που είχε βιώσει ως καταθλιψη, ένα αρθρο που διάβασα για την ψυχολογία γάτας και ποντικιού στις σχέσεις ζευγαριών, … για να πω και την αλήθεια πότε δεν ξέρω τι με οδηγεί χαχαχαχα σα να το βρίσκω στο δρόμο καθώς ξεκινώ να γράφω… άντε με κάνεις να περιαυτολογώ
Το ρεζεβρέ ήταν από μια τσικνοπέμπτη που οργανώσαμε στο σπίτι μας το οποιο το είχαμε κάνει κάτι σαν ταβέρνα χαχαχαχ κάπου έχω μια εγγραφή … αλλά δεν την θα την φέρω… διάβασα της Μία και έχει ξεχωριστή όμορφιά
Πήγαμε λίγο πιο κάτω, τέλος Νοεμβρίου, είναι λίγο ζόρικη η στροφή που μπαίνουμε αλλά έχω πολύ καλό οδηγό 🙂
Σε φιλώ Μπουκίτσα μου !!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όταν επέλεξα αυτήν την εικόνα για σένα ξανθιά «νεράιδα» της μπλογκογειτονιάς ήξερα ότι θα χωθείς άγρια μέσα στον εικαστικό και νοητικό της κόσμο. Γιατί ξέρω ότι οι ματιές σου ολόγυρα στα δρώμενα και στις εικόνες είναι ξεχωριστή, ιδιότροπη, ατίθαση, ατημέλητη και κουβαλά τη δική σου σφραγίδα.
Όμως τούτη τη φορά ξεπέρασες κάθε μου προσδοκία. Βούλιαξα σε ένα εικονικό καρέ που χτίζει η γραφή σου. Σαν να άνοιξα ένα παράθυρο σε έναν κόσμο χωρίς λογική, νόμους και τάξη. Σαν να μπήκα σε μια αταξία άναρχη που ταρακουνιέται συθέμελα από φόβο, απ τη σκιά του θανάτου. Από ένα παιχνίδι λογικής, προσμονής-ω πόσο την τίμησες αυτή τη λέξη-αγώνα για αυτό που περιμένουμε. Για να νικήσουμε το φόβο. Για να παίξουμε το αιώνιο κυνηγητό της φύσης ανάμεσα στη γάτα και το ποντίκι.
Μάνια μου. Προσωπικά δίνεις με τη συμμετοχή σου ένα δικό σου πνευματικό δημιούργημα, το οποίο εμένα με ταράζει. Γιατί κάθε περιγραφή της εικόνας που έχουμε μπροστά σου μπαίνει στην ψυχή μιας γυναίκας που βιώνει μια προσμονή.
Με σεβασμό, με αγάπη, καλοδέχομαι και αυτή σου την παρουσία, που καθιερώνει να το πω την συμμετοχή σου στην φωτογραφική μας σκυτάλη.
Και η εικόνα σου γυρίζει σελίδα σε ένα άλμπουμ με χιούμορ σε κάτι το διαφορετικό. Με μια λέξη επίσης ξέχωρη και καθημερινή.
Καλή επιτυχία στη Μία μας. Σε ευχαριστούμε Μάνια μου για τα συναισθήματα που μας έδωσες. Φιλιά.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
🙂 ναι, με κάνεις και χαμογελώ, πάντα κάθε σου σχόλιο όπου το καταθέτεις στάζει μέλι και είναι γεμάτο καρύδια 🙂
και μια φωτογραφία με μια τελεία να μου έδινες ως σκυτάλη πάλι κάτι θα μπουρδούκλωνα χαχαχα Γιάννη μου οι σκέψεις μας αχμμ οι δικές μου τουλάχιστον δεν έχουν λογική, δεν ξέρω που θα έφτανα αν καθόμουν να το ψάξω… πάντως από το αρχικό κείμενο που έγραψα μέχρι αυτό που δημοσίευσα υπάρχει τεράστια διαφορά, γιατί πραγματικά κάνεις δεν θα έβγαζε νόημα.
γμτ, δεν την έριξα από το παράθυρο, να σε πέταγα στα ουράνια χαχαχα δεν τα κατάφερα, κάτι με τράβηξε στο τέλος να την σώσω… Ξέρω πως η φωτογραφία που διάλεξες είχε φωτάκια αισιοδοξίας, για να πιαστώ, προσπάθησα να τα αγνοήσω χαχαχαχα
Να πω την αλήθεια δεν ξέρω αν η φωτογραφία που διάλεξα ήταν για την Μία ή από δική μου ανάγκη ως κλείσιμο αυτού που έγραψα.
Ελπίζω να μην την ξενέρωσα πολύ την κοπέλα με την επιλογή μου, από ότι είδα σήμερα κάπου την οδήγησε και χάρηκα.
Σε ευχαριστώ σε φιλώ 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλά….
δεν έχεις και …άδικο σε όσα γράφεις εδώ. Ότι και να σου δώσουμε, είναι τόσο δημιουργικά εύπλαστη και ευρηματική η σκέψη σου που, πάλι «παπάδες» θα έγραφες. Με λίγα λόγια είσαι σαν τον καλλιτέχνη κεραμοποιό που παίρνει τον πηλό και κάνει …αγγέλους.
Βέβαια ξέρω ότι μπορείς να διεισδύσεις στα σκοτάδια με …σατανικό τρόπο, το ξέρω. Και …γελάω καθώς έχω βγάλει τελικά ….όνομα στην πιάτσα με τους …..θανάτους των ηρώων μου.
Καλά έκανες και έδωσες θετική αναφορά στο κλείσιμό σου. Το δικαιούταν το αφήγημα αυτό. Όπως και δικαιούται την αγάπη μας.
Στέλνω φιλιά.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
σατανικό τρόπο; εγώ εγώ το τόσο αγγελικό πλασματάκι ;;;; χιχιχιχι
Είμαι από αυτές που μπορούν να κάτσουν σε ένα πίνακα με ένα χρώμα βαμμένο… και … και να λέω τα δικά μου … χαχαχαχααχα
Αυτό δεν μειώνει την αξία της εικόνας που μου διάλεξες, ξέρω είμαι σίγουρη πως το έκανες με μεγάλη προσοχή και αγάπη 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντα παίζεις με τις λέξεις και με τις έννοιες! Υπέροχο παιχνίδι! Πάντα μιλάς αλληγορικά και θίγεις μεγάλα θέματα. Για ζωή, για θάνατο, για μόχθο, και υπαρξιακούς αγώνες. Πάντα φιλοσοφείς και μας παίρνεις σε ταξίδια γεμάτα ενδιαφέρον. Σ’ ευχαριστώ για τα ταξίδια αυτά Μάνια μου και χαίρομαι που δύο φορές είχες το κίνητρο από εμένα. Ενδιαφέρουσα φωτό για τη Μία! Προσμένω! Φιλιά πολλά!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
… και να φανταστείς το θεωρώ πολύ κουραστικό κάποιος να μου μιλά με αλληγορικό τρόπο. Μου αρέσουν τα παραδείγματα, σαν να με ξεμπλοκάρουν, λένε πως όσο πιο αμόρφωτος είσαι τόσο πιο δύσκολο να κατανοήσεις κάτι δίχως ένα παράδειγμα.
Αυτός είναι και ο λόγος που βρίσκω το παιχνίδι σου ενδιαφέρον και διασκεδαστικό, γιατί μπορώ να γράφω ότι τρελά θέλω (μαμαγία), χωρίς λογική κ.α. και να έχω ως παράδειγμα την φωτογραφία, κάτι σαν σωσίβιο πες χαχαχαχαχα
Όποτε νιώθω πως έχω χρόνο μου αρέσει να παίζω αυτό το παιχνίδι σου
Να σαι καλά και… το νου σας γιατί είμαι τυχερή στις κληρώσεις δώρων χαχαχαχαα
Σε ευχαριστώ 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ «δυνατό» κείμενο, Μανια!!!! Μέσα σε λίγες γραμμές από το κυνήγι της γάτας με το ποντίκι, του θηρευτή και του θύματος, το «παιχνίδι» της ζωής και του θανάτου… στην τρυφερότητα (Με τα δάκτυλά παραμερίζει κάποιες τούφες από το πρόσωπό της).
Να γράφεις πιο συχνά τέτοια!!!
Την Καλημέρα μου!!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
είναι πάρα πολύ σημαντική η τρυφερότητα στη ζωή μας, μαζί με την φροντίδα, τον θαυμασμό, την προσφορά βοήθειας όταν δεν μπορούμε να κλείσουμε ένα παντζούρι, και την παρακίνηση να πάμε κάπου Μαζί 🙂
Είναι αυτά που μας κάνουν να μην δίνουμε σημασία στο παιχνίδι της ζωής ή του θανάτου, αποτελούν μια ιδιαίτερη στιγμή που σταμάτα ο χρόνος … Κάπως δεν δεν την έριξα από το παράθυρο!!!!!!!
Γράφω από δω γράφω από κει … δεν είμαι Δάσκαλε για να γράφω πιο συχνά χαχαψχλκξα΄δφξαοιδξφ
Βασίλη δεν έχω προσέξει έχεις πάρει ποτέ μέρος σε αυτό το παιχνίδι της Μαίρης ? Αν σε ενδιαφέρει να σε ειδοποιήσω την επόμενη φορά ! Εσυ να γράφεις τέτοια 🙂
Καλή εβδομάδα !!!!
(σε φαντάζομαι σήμερα εν δυο εν δυο 🙂 )
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Διάβασα αρκετές φορές το κείμενο σου, όπως και τα σχόλια των φίλων μας.
Μου αρέσουν κι εμένα τα αλληγορικά νοήματα.
Εντυπωσιάστηκα που εμπνεύστηκες από τη συγκεκριμένη φωτογραφία που σου διάλεξε ο Γιάννης.
Με την ευκαιρία θα κάνω μια βόλτα στο μπλογκοσπιτακι σου για να βρω κι άλλα διαμαντάκια, είμαι σίγουρη.
Περιμένω να δω τί θα γράψει η Μια για το Ρεζε βρέ σου🤣🤣🤣🤣🤣
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
!!!!! Να και ένας λογικός άνθρωπος που χρειάστηκε αρκετές φορές να το διαβάσει μήπως και καταλάβει κάτιτιςςςς χαχαχαχα Σα να κάθεσαι μπροστά σε ένα πίνακα και να λες… δεν μπορεί για να τον κοιτούν έτσι όλοι κάτι θέλει να εκφράσει που δεν το πιάνω χαχαχαχαχακδξφα΄λσδκφ Ψαχούλεψε όσο και όπου θέλεις, ένα ημερολόγιο είναι, καμιά φορά μόνο εγώ καταλαβαίνω τι και γιατί το έχω γράψει.
Η φωτογραφία είναι λυτρωτική σε αυτό το παιχνίδι, μπορεί να γαντζωθεί ο αναγνώστης … ε και αυτός που γράφει. Εικόνες, στιγμές και φάσεις τις ζωής μας και πως τις αντιλαμβανόμαστε
Η Μία έγραψε κάτι ιδιαίτερο, θα πάω αργότερα να της αφήσω λογάκια 🙂
Ευχαριστώ που ξαναπέρασες από την χαρτόκουτα του μυαλού μου
Να σαι καλά 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μάνια τί ωραία που »χόρεψαν» η γάτα και το ποντίκι σου!
Μα για αυτό δεν γίνεται το κυνηγητό; Χορός ζωής δεν είναι;
Κι αν δεν υπάρχει το αντικείμενο πρόκλησης μήπως νοητά δεν το δημιουργούμε;
Και όπως πολύ ωραία λες καθώς το κείμεν σου φτάνει στο τέλος του, «Ναι πάμε… Πέτρο, μη βάλουμε ποντικοφάρμακο. Αυτό το ποντίκι είναι το παιχνίδι της Beautyς μας».-
Ποιός θέλει να σκοτώσει το παιχνίδι του ;
Μας φαντάζομαι όλους μαζί σε ένα τραπέζι »ρεζεβρέ».
Κι έχω τόση αγωνία για το τί θα ειπωθεί στο τραπέζι..
τα φιλιά μου μαζί με την καλημέρα μου
:-)))
metofeggariagalia
Στέλλα
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
και η γάτα μαγειρεύει και ο ποντικός χορεύει χαχαχαχα
Τις περισσότερες φορές καταφέρνουμε και το δημιουργούμε ακόμη και νοητά. Προλαβαίνουμε τους αιφνιδιασμούς, έχεις δει πως αντιδρά μια γάτα όταν αιφνιδιαστεί ? πετάγεται σαν ελατήριο και χάνει και τα αυγά και τα πασχάλια χαχαχαχ
Καλά διάβαζα για την ψυχολογία, σε αυτό το κυνήγι ως παιχνίδι, ειδικά στις σχέσεις, τύπου Τομ και Τζέρι … είναι λίγο αγχωτικό έως και πολύ αν γίνει μόνιμο στοιχείο. Ασε που αν με πιάσεις ή σε πιάσω χάνεται το ενδιαφέρον …. και δεν φτάνουμε ποτέ στην πηγή της ουσιαστικής επαφής πολύ περισσότερο δεν μένουμε εκεί αλλά ξεδιψάμε και άντε πάλι πάμε για άλλες κατακτήσεις, να νιώσουμε πως αξίζουμε γι αυτό μας κυνηγούν ή να νιώσουμε κυρίαρχοι … με πιάνεις τι θέλω να πω; χαχααχαχαχα
Πριν από λίγο καιρό βρεθήκαμε στην Αθήνα, κάποιοι μπλογκερς δεν μπορείς να φανταστείς πόσο όμορφο περάσαμε 🙂
Πάμε να δούμε τι έγραψε η Μία μας
Γεια σου Στέλλα με το φεγγάρι αγκαλιά 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπερδεμένη και χαμένη κυριολεκτικά μέσα στους δαιδαλώδεις συνειρμούς σου έψαξα για ώρα για μια διέξοδο αλλά σκόνταφτα συνέχεια πάνω στη δική μου.
«Τη δικής της θέλω» επέμενα ξανά και ξανά.
Με την αναλυτική μου μανία σε έξαρση έπιασα τις λέξεις του κειμένου σου απ’ το γιακά και τις τίναξα δυνατά να πέσουν όλα τα κέρματα απ’ τις τσέπες τους.
Και ενώ πάλευα να βάλω σε τάξη τις εικόνες με τις λέξεις και να κάνω αντιστοίχηση των λέξεων με τα αισθήματα, ένιωσα ξαφνικά πως ματαιοπονώ.
Ώσπου η λύση του γρίφου σου ήρθε και κάθισε απαλά, σαν φτερό, στις χούφτες μου:
«Ναι πάμε… Πέτρο, μη βάλουμε ποντικοφάρμακο. Αυτό το ποντίκι είναι το παιχνίδι της Beautyς μας»
Μας έκανες το παιχνίδι σου. Μας το πέταξες κατάμουτρα, κλείδωσες την πόρτα και έφυγες.
Η ασύμμετρη, βαθιά ριζοσπαστική σου ματιά με λέξεις –γροθιές άνοιξαν δρόμους σε πιο πλατείς συναισθηματικούς ορίζοντες.
Μου έμεινε ως επίγευση η πολυπλοκότητα του χαρακτήρα σου και ο ανατρεπτικός τρόπος που τον εκφράζεις.
Με άρπαξες απ’ το γιακά και με τίναξες δυνατά στο κενό.
Όλα μου τα κέρματα δικά σου… 🙂
Συγχαρητήρια!!!!!!!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Κάπως έτσι ματαιοπονούσα και εγώ πιστεύοντας πως θα βρω τον τρόπο να την ρίξω από το παράθυρο, να χαρεί και ο Γιάννης μας που σκοτώνει όλους τους πρωταγωνιστές του χαχαχα… ε δεν τα κατάφερα….
Μεγάλος παρλαπίπας η Μάνια, έλεγε η μάνα μου και ξέρεις οι μάνες δεν έχουν πότε άδικο χαχαχαχα
Πας και εσύ να με καταλάβεις, εδώ δεν με καταλαβαίνω εγώ, ένα απλό ποτήρι νερό πίνω και το κάνω σενάριο, άμα καταλάβω πως κάτι πρέπει να πω, να σε βγάλω από τη σιωπή σου … βάλε με να μιλάω, μπούρδες θα σου λέω και θα τρέχεις εσύ να διαβάσεις κρυμμένα νοήματα χαχαχαχα… το χειρότερο εγώ θα αυτοθαυμάζομαι χαλκδξφόιαςεξφάλδκξφ
Ρε παιδί μου πως να το εξηγήσω. Ούτε γάτα θέλω να είμαι ούτε ποντίκι από την μία, αλλά και από την άλλη ουφ… που είσαι ρε Λι να με καταλάβεις χαχαχαχαχα … άμα αξίζει το παιχνίδι και νιώσω πως δεν είναι μάταιο ε να το παλέψω τι να πω, αλλά θα ήθελα να είμαι σκυλίτσα …
Ο Γιάννης τα φταίει όλα, εγώ είμαι το πιο απλό πλασμάτακι του κόσμου, ανοιχτό βιβλίο, αυτός μου έδωσε αυτή την εικόνα αντί να μου δώσει τον αγαπαμένο μου πλούτο, τον φίλο του πανέξυπνο ποντικιού μίκι μαους, να βάλει την γάτα με τα μυστήρια τρένα της, να τρέχει ή να την εξημερώνει και μετά να την αφήνει να γουργουρίζει ξάπλα στο τρίχωμά του, να ο Πέτρος άνετα μπορεί να είναι ένα πανέμορφο λυσκόσκυλο χοχοχοχ ξέφυγα και σερά σερά … 🙂
Επρέπε να μου γράψεις «άσε μας ρε Μάνια με τα άσχετα σου μπουρδου μπουρδου » χαχαχαχαχααχακξδ΄φλακσδ΄φοιξασδλξφ Τι να σου κάνω δεν ζει και η μάνα μου να σου έλυνε όλες τις απορίες χαχαχαχα
Το σίγουρο είναι πως για να μου τα γράφεις αυτά είσαι πιο μυστήριο τρένο από μένα χαχαχαχα Μια χάρη στο Γιάννη πήγα να κάνω και δεν τα κατάφερα να την αυτοκτονήσω χαχαχαχαχαχα μισές δουλειές !!!
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ, τιμή μου γιατί πραγματικά έχεις λαμπρή πένα όχι αστεία 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σκιάχτηκα, όπως θα έλεγε κι ένας φίλος μας. Ίσως, το πιο συγκλονιστικό κείμενο σου που έχω διαβάσει. Οι εικόνες, η αλληγορία, τα συναισθήματα, η επιλογή και το πάντρεμα των λέξεων, όπως γράφει κι ο Γιάννης πιο πάνω, ξεπέρασαν κάθε προσδοκία.
Υποκλίνομαι και φυσικά…
La vie est belle avec toi. ❤️
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
…..Εσύ μην ξεχνάς να μου λες… «ματάρες μου» για να με ξυπνάς … χιχιχι
Le mi mpoukalione osi tou zour apsoulemon !!!
Σε λατρεύω 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
….Ωωω….
Εκεί που πάλευα να καταλάβω το κείμενό σου -να βγάλω το νόημα, να βρω ‘εσένα’ πίσω από τις λέξεις, να το κάνω εικόνα, έρχεται αυτός ο επίλογος και τα αλλάζει όλα, τα εξηγεί όλα..
Ακόμα τριβελίζουν το μυαλό μου αυτές οι τελευταίες λέξεις…
Τελικά, νομίζω ότι με εκφράζει -α-πό-λυ-τα- το σχόλιο της Μαρίας…..
Αυτό ακριβώς. «Μας έκανες το παιχνίδι σου. Μας το πέταξες κατάμουτρα, κλείδωσες την πόρτα και έφυγες».
…..
Υποκλίνομαι……
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Εμ γι αυτό σας έβαλα μαζί στο τρένο να γίνεται φίλες το είδα το γλυκό πως θα μπορούσε να δέσει από την αρχή 🙂
Χαμογελώ, με πιάνει μια χαρά κατά βάθος, που … να που με ψάχνατε «εμένα» και εσύ και η ΜαΓία μου, όταν νιώθω πως με ψάχνουν, με αναζητούν κοκκινίζω από ντροπή και από χαρά. Βλέπεις μιλάω τόσο πολύ για να με προσέξουν, πολυλογώ τόσο ασύστολα που καμιά φορά ξεχνάω το λόγο, με ψάχνω να με βρουν να δω πως μ αγαπούν, αχόρταγη …
Δεν σας έκανα το παιχνιδάκι μου, χάρηκα αφάνταστα που παίξατε μαζί μου και εσύ και η άλλη η μικρή Μαρία 🙂
… και αν δεν μπορούμε να γίνουμε όμορφες σκυλίτσες τουλάχιστον να έχουμε έναν καλό φύλακα σκύλο δίπλα μας 🙂
Αντε ξέφυγα
Σας φιλώ και τις δύο
Παίζετε και εσείς? Πάω να δω !!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επαιξες με τις λεξεις και με το μυαλο της ηρωιδας σου… φοβερο ταλεντο να αφηνεις τον αναγνωστη σου να διαβαζει πισω απο τις λέξεις Μανια μου…μου αρεσε που μεσα απο το βαθος αφησες ενα κλικ τρυφεροτητας… και που εδωσες στο ποντικι μια δευτερη ευκαιρια να ξεφυγει απο την beauty …οπως καταλαβες εγω με το ποντικι ειμαι..
Υπεροχη συμμετοχη..να περνας καλα με οτι κανεις φιλιά..!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
… ω καλώς την Σμαραγδένια κάτω από την Σμαραγδούλα, έχω αρχίσει να ας ξεχωρίζω ευτυχώς χαχαχα
… σσσσσ και εγώ με το ποντίκι είμαι, άσε που εδώ κυκλοφορούν με απίστευτες όμορφες ουρές , δεν τα φοβάμαι… υπάρχουν κάποια βέβαια που έχουν αναισθητικό και μπορούν να σου φάνε το λοβό του αυτιού σου ή την μύτη χωρίς να το καταλάβεις όταν κοιμάσαι…πολλά ήδη έχουν τα ποντικάκια…
Άμα γεια σου, η ηρωίδα μου αυτή της φωτογραφίας, το μέσα της και το έξω της 🙂
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη , Να σαι καλά 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπέροχη αλληγορία και καλογραμμένη, από τις ιστορίες που έπρεπε να έχουμε στη σκυτάλη. Καλώς ήρθες στο παιχνίδι μας! Πολλά φιλιά αφήνω.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Προσπάθησα να μην είναι μεγάλη και την συμπύκνωσα !
Ευχαριστώ πολύ είχα πάρει μέρος νομίζω και στην δεύτερο γύρω του παιχνιδιού αυτού 🙂 Μάλιστα ήμουν και τυχερή καθώς κληρώθηκε η συμμετοχή μου και πήρα και δωράκι από την Μαίρη 🙂
βάζουν ωραία κρικάκια αυτά τα παιχνίδια !
Καλή εβδομάδα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μια δεύτερη στάση στην σκυταλοπαρέα σήμερα
Πώς χρησιμοποιήθηκαν όλα τα κομμάτια της φωτογραφίας. Και πόσο απαιτητική είναι η αλληγορία. Πόσα νοήματα κρύβονται άραγε, πόσο διαφορετικά από εκείνα που φαίνονται ή βλέπουμε.
Διαβάζω την ιστορία και αναρωτιέμαι αν επιλέγουμε έναν από τους δύο ρόλους ή αν εναλλάσσονται στην καθημερινότητα μας. Αν είμαστε μια γάτα και μια ποντίκι, ανάλογα με την ανάγκη της στιγμής. Κι αν το ποντίκι παριστάνει το παιχνίδι; Αν στην πραγματικότητα παίζει τη γάτα; Ας βάλω μια τελεία.
Καλό βράδυ, Τζοάννα
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εναλλάσσονται από τις ανάγκες μας ή αν θες από τους δύο δαίμονες της επιβίωσης και της αναπαραγωγής. Είναι και εκεί πέρα οι φιγούρες του Τομ και Τζέρι αιώνιων εραστών …φυσικά και το ποντίκι παίζει με την γάτα, όπως και ο σκύλος παίζει με την γάτα 🙂
Ωραία η τελεία, φρενάρει φαύλους κύκλους
Σε ευχαριστώ που έκανες μια στάση στη χαρτόκουτα του μυαλού μου
Άντε τώρα να σε βρω Τζοάννα χωρίς λινγκ χαχαχαχα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ξέρω, πως αυτή είναι η σκυτάλη, μα εσύ έπαιξες με τις λέξεις. Έμεινα speechless με το κείμενο σου. Μπράβο σου, με τις αλληγορίες σου, μας μάγεψες και μας έκανες να σκεφτούμε.
Παίρνω τις σκέψεις μου, αφήνω τον θαυμασμό μου και πολλά φιλιά κι αποχωρώ!
Σε φιλώ πολύ γλυκά Μάνια μου. Ματς μουτς!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πόσο ευγενική είσαι !!! Περισσότερο με αυτή την φωτοσυγγραφική σκυτάλη χαίρομαι που μου αφήνουν πολλά πολλά σχόλια.. και μετά τα διαβάζω και αυτοθαυμάζομαι χαχαχαχα
Δεν πρόσεξα να συμμετέχεις στον τέταρτο κύκλο
Ας είναι καλά η Μαίρη μας ειδοποιεί πάντα 🙂
Να σαι καλά Μαρίνα μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αρχικά με μπέρδεψες…..έχω και κάτι δέκατα και έναν τραγικό βήχα…..στη δεύτερη ανάγνωση άρχισα να μπαίνω στο νόημα και να μου αποκαλύπτεται η αριστοτεχνική σύλληψη του θέματος και η απίστευτη όσο και πρωτότυπη πλοκή των αλληγοριών στο κείμενό σου. Εκείνη η κλεψύδρα που μετρά αμείλικτα τον χρόνο ….μου έχει καρφωθεί στο μυαλό…..Μάνια μου εντυπωσιακή και πολύ ιδιαίτερη η παρουσία σου στη σκυτάλη μας, καταθέτω τον θαυμασμό μου γιά την γραφή σου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
ω! περαστικά και γρήγορα εύχομαι 🙂 Καλώς την 🙂 αααα ωραία θα είναι κάτω από την Ακρόπολη, σε πρόσθεσα στο αναγνωστήριο της Λεξότυπης μου 🙂
Το «χτένισα» το αρχικό κείμενο μου πέντε έξι φορές για να το καταλάβω ακόμα και εγώ !!! Να σου πω την αλήθεια δεν μου αρέσουν τα κείμενα που πρέπει να τα διαβάσει κάποιος δύο και τρεις φορές :(, συνήθως συμβαίνει αυτό γιατί έχει ασυνταξίες και αδυναμίες έκφρασης. Η αλήθεια είναι πως η φωτογραφία είναι ένας καλός μπούσουλας κειμένου, δεν καταλαβαίνεις κοιτάς την πυξίδα και έρχεται στα ίσα του το κείμενο χαχαχαχα
Πολλά γράφω, περιμένω την συμμετοχή σου …ταυτόχρονα σκαλίζω …ξέρεις κάτω από την Ακρόπολη… χαμογελώ για την σκόνη στα έπιπλα που μπορείς να γράψεις σ αγαπώ!! Τέλεια εικόνα 🙂
Και πάλι περαστικά και γρήγορα Κλαυδία 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εξαιρετική η αλληγορία σου και το κλείσιμο στο τέλος που δεν το περιμένεις! Καλημέρα!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ευχαριστώ πολύ … όσο για το κλείσιμο, προσπάθησα να την «αυτοκτονήσω» αλλά δεν τα κατάφερα, με πρόδωσε η αισιοδοξία μου χαχα
Καλή εβδομάδα 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εξαιρετικό κείμενο Μάνια! Αυτό το παιχνίδι λέξεων και εννοιών με μάγεψε, ειδικά σ’ αυτή την περίοδο, είναι λες και διάβασες τις σκέψεις μου!
Μπράβο σου
Μαρίνα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
… μπορεί και να συμβαίνει σε όλες τις γυναίκες …εννοώ … ξέρεις τι εννοώ τέλος πάντων χαχαχα…
Ενα δροσερό ποτήρι νερό , στο αγαπημένο μας γυάλινο πεντακάθαρο ποτήρι, το γεμίζω μόνο για μένα…και το πίνω όλο … δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βοηθάει Δοκίμασε το στην υγειά σου 🙂
Σε ευχαριστώ να σαι καλά Μαρίνα 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έκανες πολύ δυνατό παιχνίδι εδώ Μάνια μου!
Πάρα πολύ ιδιαίτερη η ιστορία σου και με πολλά νοήματα που τσιγκλάει τον αναγνώστη διαρκώς!
Συγχαρητήρια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ε αφού με τσιγκλούσε ο Γιάννης συνέχεια με την φωτογραφία που διάλεξε χαχαχα
Σοβάρα, σε ευχαριστώ πολύ να σαι καλά, γιατί δεν πιστεύω πως μπορεί να βγάλει λογικός και μορφωμένος άνθρωπος άκρη με αυτό που έγραψα ! Μου δίνεις ελπίδες 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!