Δεν θα σε άφηνα σε χλωρό κλαρί (Ελένη)

Όχι σε παρακαλώ αυτή την ετικέτα πάλι, ξέρεις πως δεν μου αρέσει. Να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερή που μπορεί και προφέρει τις λέξεις, πέθανε, θάνατος, πάρα πολλοί ανθρωποι λένε έφυγε, ταξίδεψε, χάσαμε, μόνο και μόνο για να διατηρήσουν την ελπίδα, πως κάπως κάπου κάποτε θα ξανασυναντηθούμε….

Πάντα έτσι ψυχρή γίνομαι όταν γράφω για τον θάνατο κάποιου ανθρώπου που γνώρισα, που δημιούργησε χώρο με την παρουσία του στη σκέψη μου και στην καρδιά μου. Από μια τέτοια ανάγκη να δημιουργήσουμε οι μπλόγκερς πραγματική παρουσία που θα την αντιληφθούν όλες μας οι αισθήσεις, συναντηθήκαμε έξω… Στην προσπάθεια αυτή συνειδητοποιήσαμε πως ο άγνωστος παράγοντας Χ έχει αρκετά μεγάλα πόδια, που μερικές φορές πρέπει να το θέλεις πααααρα πολύ για να κάνεις την επιλογή τελικά Χρήμα, χρόνο, απόσταση, μερικοί πρακτικοί παράγοντες που σε βάζουν στη διαδικασία του να επιλέξεις, συνήθως, επιλέγεις ανάλογα με τον χώρο που έχει δημιουργηθεί ως παρουσία σε εγκέφαλο και καρδιά, όπως όταν ταξίδεψα για το μνημόσυνο της μητέρας μου στην Ελλάδα δεν σκέφτηκα καν να πάρω τηλέφωνο και να συναντήσω τον πατέρα μου, πραγματικά τον είχα ξεχάσει τελείως … ξέφυγα όμως, άλλο είναι το θέμα μου…. Ανασταλτικοί παράγοντες λοιπόν και για κάποιους δε ήταν και υγεία κινητικά προβλήματα. Η Ελένη από τη Μυτιλήνη είχε όλο το πακετάκι. Η Ελένη πέθανε πριν από λίγες μέρες. Αυτό έγραψε η ανιψιά της στον λογαριασμό της Ελένης στο φεις. Κάποιοι από εμάς μείναμε για λίγο στήλες άλατος. Ξέρετε αυτό που κάτι μέσα σου σε αναγκάζει να κοιτάξεις πίσω…. Η Ιουδήθ νομίζω πως είναι μια που δεν την κάνουμε παρέα εμείς οι φίλες μας. Δεν μας αρέσει που μας αγνοεί και γυρνά πίσω να κοιτάξει τα σόδομα και τα γόμορα δύο περιοχές με λίγους κατοίκους (ευτυχώς) με μορφές όσων δεν έκανα ή έκανα. Το βασικό χαρακτηριστικό όμως αυτών των κατοίκων είναι πως δεν έχω καταφέρει να τους συλλάβω για να αξιολογήσω, να αποδεχθώ, να κατανοήσω να δικάσω να μετανιώσω, … κλπ κλπ… να λυτρώσω…

Η παρουσία του θανάτου στη ζωή έχει αυτή ακριβώς τη δύναμη της σύλληψης, και τότε αλίμονο στη φίλη μου την Ιουδήθ. Το πρώτο πράγμα που ένιωσε η Ιουδήθ … δεν ξέρω τι ήταν… Ξέρω όμως τι είδε… Φυσικά, έτρεξαν οι άλλες φίλες μου… με ένα σωρό ωραίες αναμνήσεις από την Ελένη. Η πρώτη γνωριμία ήρθε και πρώτο πλάνο, μαζί της και η αφορμή γνωριμίας για πάρα πολλούς από μας. Μια φορά και ένα καιρό η Ελένη ήθελε να φτιάξει μπλογκ,

ΑΣΜΠΕΤΑ Private group 66 members

April 2 at 9:18 PM  · 

Δεν τη γνώρισα ποτέ από κοντά, γνωρισα από κοντά ομως την καρδιά της. Μεγάλη καρδιά η Ελένη μας…Αρχίσαμε να επικοινωνούμε με τσατοσχολια στην αρχή, στο μπλογκ του Θάνου Πάσχου. Βρέθηκε τυχαία στο μπλογκ του, διάβαζε ποιήματα του και τα σχόλια μας. Άρχισε να σχολιάζει και εκείνη και να ζητά πληροφορίες προκειμένου να καταφέρει να φτιάξει στη γειτονιά μας το δικό της μπλογκ. Πεισματάρα, πανέξυπνη, δημιουργική, επιστράτευσε κάθε βοήθεια, τα κατάφερε και έφτιαξε το δικό της μπλογκ με τίτλο «´Ονειρα». Κάπως έτσι αρχίσαμε να τη γνωρίζουμε, μέσα από τις αναρτήσεις της γνωρίσαμε την ιστορία της ζωής της, τις αγωνίες της, τη σοφία της, την τρυφερή καρδιά της και το μεγαλείο της ψυχής της! Δεν τη γνώρισα από κοντά, δεν κατάφερα να πάω στο νησί της, όμως μιλήσαμε στο τηλέφωνο, ανταλλάξαμε όλα αυτά τα χρόνια ένα σωρό μειλ, συζητώντας, αναλύοντας, γελώντας…. μου έκανε δώρο και μια Εικόνα, ανταλλάξαμε με το ταχυδρομείο Ευχετηριες κάρτες ….. Πέρασαν χρόνια, έκλεισε το παθ, μετέφερε το μπλογκ της…. με τον τρόπο της κράτησε επικοινωνία με πολλούς από εμάς …. με τόσους και άλλους τόσους …Ήταν πολύ επικοινωνιακή… και λέω «ήταν» χωρίς να μπορώ να το πιστέψω πως πέθανε, έφυγε ήρεμα στον ύπνο της …. Σας δίνω το λόγο σήμερα μέσα από αυτή την ανάρτηση… κάτι να μοιραστούμε… Όσοι τη γνώρισαν…Εδώ θα βρείτε το μπλογκ της: https://eleniblogsp.blogspot.com

Αυτά έγραψα…

Μετά από αυτή την ανάρτηση, αγνοώντας αυτό που είδε η Ιουδήθ, μίλησα στο τηλέφωνο με τον Γιάννη, με τη Μαρία… Αγνοώντας συνέχισα, έψαξα τις πρώτες μας σχολιοομιλίες, χαχαχαχα εγώ σε ρόλο ξανθιάς δασκάλας να προσπαθώ να της εξηγήσω πως θα φτιάξει το μπλογκ της… απολαυστικοί διάλογοι, …. κάπου εδώ στο εξοχικό του μυαλού μου γύρω στο 2009 …

Μετά προχώρησα στην αλληλογραφία μας που είχαμε τα δύο μας … Εκεί που γνώρισα την πραγματική Ελένη. ….. ….. ……

Σήμερα αποφάσισα να μιλήσει στο τηλέφωνο η Ιουδήθ με τον Δημήτρη από το vertigo, παλιό ρεμάλι της γειτονιάς που συχνά πυκνά κουβαλάμε το ίδιο βλαμμένο μυαλό (τρέλα στιγμής και η αξία της, ΜΟΝΟ μία φορά πραγματικότητα εκεί όλη η ΑΞΙΑ) και μαζί ομολογήσαμε αυτό που είδαμε… είχαμε κάνει όνειρα με την Ελένη οι τρεις μας, πως όταν θα ερχόμουν στην Ελλάδα το 2014 για το μνημόσυνο της μητέρας μου, θα συναντιόμασταν. Η μικρή ξανθιά είχε ξεσηκώσει με τις πολυλογίες της τόσο την Ελένη όσο και τον Δημήτρη. Θα πηγαίναμε με αεροπλάνο, να τη βρούμε στο νησί της…. δεν έγινε αυτό το ταξίδι τελικά, για τους Χ λόγους….Ανταλλάξαμε μελάκια εγώ και η Ελένη τότε. Της εξήγησα τις συνθήκες του ταξιδιού, τότε, μέσα στην αλληλογραφία μας, στα μελάκια μας βρήκα αυτό ως απάντηση της τότε :

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΔΕΙΣΔ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΜΕΛΑΚΙ, ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΔΕΙΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ.
ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ;;;; ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟ ΨΙΛΟΠΕΡΙΜΕΝΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΛΟΓΙΤΣΑ, ΜΙΑ ΣΠΙΘΑ ΕΛΠΙΔΑΣ.
ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ Η ΣΠΙΘΑ ΕΣΒΗΝΕ  ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΠΑΜΕ ΤΟ ΨΙΛΟΠΕΡΙΜΕΝΑ.
ΜΕΧΡΙ  ΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΕΕΕΕΣΣΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΑΝ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΝΑ ΣΕ ΧΛΩΡΟ ΚΛΑΡΙ ΧΑΧΑΧΑΧΑ.
ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ;;;;;

Αυτά… και ότι κατάλαβες κατάλαβες…

Άσχετο ένα κανάλι της με δικές τις δημιουργίες https://www.youtube.com/channel/UCF50wc30xZcM_dPLJzuyZjQ

Την Ελένη δεν τη γνώρισα, και τώρα με πιάνει αυτή η δίψα της στήλης άλατος, μόνο που το μόνο διαθέσιμο νερό είναι θαλασσινό …

Καληνύχτα

16 σκέψεις σχετικά με το “Δεν θα σε άφηνα σε χλωρό κλαρί (Ελένη)

  1. Πώς σχολιάζει κανείς τον θάνατο;
    Δεν την γνώρισα την Ελένη και ούτε όσους μπλογκόφιλους είχε, αλλά δεν παύει να με αγγίζει αφού οι φίλοι των φίλων μου, είναι και δικοί μου φίλοι…
    Σκεφτόμουν Μάνια μου, που παρόλο που έχουμε μιλήσει και τηλεφωνικά δεν συναντηθήκαμε ούτε και εμείς όταν είχες έρθει στην Αθήνα και εύχομαι φέτος με το καλό πρώτα να έρθεις στην Ελλάδα και θεού θέλοντος να συναντηθούμε! 🙂

    ΑΦιλάκια πάντα γλυκά και μέσα από την καρδούλα μου! ❤

    Αρέσει σε 2 άτομα

    1. Ο θάνατος για μένα είναι ένα από τα δύο θαύματα της ζωής….
      Οπως έγραψε και ο Γιάννης μας, είναι πάρα πολύ όμορφο αυτό που έγραψες «Οι φίλοι των φίλων μου, είναι και δικοί μου φίλοι…»
      …ναι το ίδιο σκεφτόμουν και εγώ, άμα έρθω με το καλό θα πρέπει να οργανώσουμε μια συνάντηση οπωσδήποτε!!!!!!
      Σε ευχαριστώ Στεφανία μου για την καρδούλα

      Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Τώρα εγώ τι να προσθέσω εδώ Μάνια μου. Ξέρω ότι με την Ελένη μας, είχατε μια πιο κλειστή, πιο άμεση σχέση. Θα έλεγα ότι ήσουν ανάμεσα στους προνομιακούς της φίλους. Σε εκείνους που την αφουγκράστηκαν ιδιαίτερα, που την αγάπησαν και βίωσαν πράγματα μαζί της. Έτσι μπορείς να την νιώθεις περισσότερο και να κατανοείς το βάρος ή την αίσθηση της απουσίας της.
    Καλό της ταξίδι. Ισχύει άραγε; Για τρέφουμε τελικά αυταπάτες; Όμως αυτό που ισχύει Μάνια μου είναι ότι ένας άνθρωπος χάνεται όταν χάνεται η μνήμη του και το πέρασμά του.
    Την καλησπέρα μου κορίτσι μου.

    Αρέσει σε 2 άτομα

    1. Με τρώνε κάτι τύψεις, για όσα δεν προλάβαμε… Ξέρω σίγουρα πως η επικοινωνία που είχε μέσω οπτικών ινών ήταν μια σπουδαία χαλάρωση…. δεν μπορώ να εκφραστώ… Δεν νιώθω την απουσία της, δεν μου λείπει η Ελένη μας, αυτό που νιώθω είναι πως λέω αντίο στο κορμί της χωρίς να έχω προλάβει να της σφίξω το χέρι σε ένα χαίρω πολύ…
      Η μνήμη της δεν θα χαθεί, θα ξεθωριάσει σίγουρα… Καλό ταξίδι να χει. Ας μην ξεχνάμε το τραγούδι ένα από τα τραγούδια που της άρεσαν ήταν :

      Είναι μεγάλη αυτή η κουβέντα που θα πω, αλλά θα προσπαθήσω όταν έρθω Ελλάδα να πάω στο νησί της…
      Σε φιλώ Γιάννη μου

      Αρέσει σε 1 άτομο

      1. Πικρές και παράξενες οι σκέψεις, που συνοδεύουν την απώλειά της Μάνια μου. Ναι, ένα πρόσωπο, που δεν γνωρίσαμε από κοντά, είχε για μάς τη δική του οντότητα. Για σένα πολύ περισσότερο καθώς είχες πιο άμεση επαφή μαζί της. Τι να πω δεν ξέρω.
        Να πω σε σένα μια όμορφη Κυριακή.

        Αρέσει σε 1 άτομο

  3. Κι εγώ έμεινα στήλη άλατος όταν διάβασα την ανιψιά της να μας λέει το άσχημο νέο. Δεν θα πω δεν την γνώρισα. Δεν την είχα συναντήσει ούτε εγώ αλλά πιστεύω ότι τη γνώριζα. Γιατί γνωρίζεις τον άλλο μέσα από τα γραπτά του, αφουγκράζεσαι αν θες τις ανησυχίες του, ξέρεις τις αρχές του. Τι άλλο να γνωρίσεις από κοντά εκτός από τετ α τετ συνάντηση; Στη μνήμη μας θα μείνει είναι σίγουρο. Αρα την κρατάμε ζωντανή γιατί το άξιζε
    Φιλιά πολλά Μάνια μου

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Πολύ σωστά όσα γράφεις, έχεις δίκιο, και ναι κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον κόσμο της και τις αρχές της.
      Προσωπικά δεν γνώρισα τη χαρά της. Οι τετ α τετ συνάντησεις με μπλογκερς που έχουμε αφουγκραστεί, τσακωθεί, μοιραστεί κλπ κλπ κλπ μας δίνει το σπάνιο αγαθό της χαράς …
      Η Ελένη αξίζει πολλά, και η ζωή της έδωσε πολλές χαρές…..
      Σε ευχαριστώ Άννα.

      Μου αρέσει!

  4. Δεν έχω φέης μπούκ Μάνια μου από άποψη και δεν ξέρω τι γίνεται εκεί έχω όμως το μπλόκ και «μπλοκάρω» μαθαίνοντας μόνο τα νέα της μπλοκογειτονειάς…
    Δεν έχει σημασία που δεν ήξερα την Ελένη η απώλεια ενός ανθρώπου, πάντα σε λυπεί και μάλιστα όταν έχεις μιλήσει μαζί του όπως εσύ, έστω και αν δεν τον έχεις γνωρίσει από κοντά…
    Η ζωή έχει πολλές αφορμές να μας αφήνει στήλες άλατος!
    Μου θύμισες μια ίδια ιστορία πριν χρόνια όταν «έφυγε » μια φίλη μπλόκερς.
    Και όπως είδες ούτε και εγώ έγραψα την λέξη πέθανε, γιατί πιστεύω ότι θα ξανασυναντηθούμε όταν φύγουμε ό καθείς στην ώρα του…
    Όσο δεν τους ξεχνάμε είναι εκεί κάπου στις θύμισες μας!
    Να είσαι καλά να την θυμάσαι Μάνια μου καλή σου νύχτα φίλη μου!

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Η Ελένη ξεκίνησε το μπλογκ της από το παθ, πριν ακόμα το φεις. Της άρεσαν οι μπλογκογειτονιές πααααρα πολύ, μετά το κλείσιμο του παθ (αυτής της μικρής γειτονιάς των 100 ατόμων, που στο τέλος είχαμε μείνει άντε καμιά 10αρια ενεργοί) κάποιοι καταφέραμε να σώσουμε τα μπλογκ μας, οι περισσότεροι κατάφεραν να κρατήσουν τις εγγραφές τους αποθηκευμένες σε πισι, λίγοι όμως κατάφεραν να μεταφέρουν σε άλλη διεύθυνση όλο το μπλογκ τους.
      Στα χρόνια που μπλογκάρω έχω και εγώ άλλες τουλάχιστον δύο απώλειες. Τη Βιβιαν που δεν είχα διαβάσει πολλές εγγραφές της, και τον Σταύρο αχ… τον Σταύρο.
      Τι να λέμε…
      Γράφω τη λέξη θάνατος άνετα γιατί ξέρω πως είναι ένα από τα δύο θαύματα της ζωής, μιας ζωής που μέσα από τη φύση μας έχει διδάξει τον κύκλο του νερού αν μη τι άλλο.
      ωωω ναι και θα τη θυμάμαι και θα την ακούω να μου γκρινιάζει κλπ κλπ
      Της χρωστάω μια επίσκεψη στο νησί της. Μακάρι να τα καταφέρω
      Σε ευχαριστώ Ρούλα, ουφ… Κρήτη μένεις ε? Ας το καλό πια με τις χιλιομετρικές αποστάσεις
      Καληνύχτα να σαι καλά

      Μου αρέσει!

  5. Δίχως να την ξέρω την Ελένη, ένιωσα τον πόνο για την απώλειά της απ’ την ανάρτηση του Γιάννη. Μετά κι απ’ τη δική σου, είναι σαν να την γνώρισα λίγο περισσότερο. Καλούς παραδείσους να έχει και κουράγιο στους δικούς της. Κρίμα ειλικρινά…😥

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Δεν έχω βρει ακόμη την ηρεμία να σχολιάσω στην ανάρτηση του Γιάννη, την έχω διαβάσει…
      Πριν από λίγο είδα στο μέσετζερ διαθέσιμο τον λογαριασμό της Ελένης, προφανώς κάποιος από τα ανίψια της. Είχα μια λαχτάρα να γράψω, δεν το έκανα γιατί… δεν ξέρω γιατί. Μάλλον νιώθω πως θα ενοχλήσω. Συλληπτήρια στο μέσετζερ, δεν μου κάθεται καλά …
      Ας έχει καλό Παράδεισο,
      Να σαι καλά Μαρία.

      Μου αρέσει!

  6. Δεν την γνώριζα την Ελένη. Την γνώρισα μέσα από αυτή την ανάρτηση και αυτή του Γιάννη. Ακούγεται ένας υπέροχος άνθρωπος και είμαι σίγουρη, πως αν βλέπει από εκεί ψηλά, πόση αγάπη υπάρχει για εκείνη, θα χαμογελά!
    Να είστε καλά να τη θυμάστε και η οικογένεια της, αλλά και όσοι την είχατε στη καρδιά σας!
    Να έχετε καλή ανάπαυση η ψυχή της στον παράδεισο!
    Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά Μάνια μου!

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. … η αλήθεια είναι πως με την υποχρεωτική αλλαγή πλατφόρμας του μπλογκ της, χάθηκαν πάρα πολλές δυνατές εμπειρίες που είχε στη ζωή της και τις είχε καταγράψει.
      Είναι σίγουρο πως θα χαμογελά από την αγάπη που γνώρισε από την οικογένεια της.
      Μαρίνα μου γράφεις πολύ όμορφα, εκφράζεις σκέψεις, αισθήματα, δημιουργείς συναισθήματα.
      Να σαι καλά.
      Ευχαριστώ ιδιαίτερα για την μεγάλη σου αγκαλιά, με ένα κρυφό όνειρο να την πάρω κάποια στιγμή και από κοντά χιχιχιχι
      Καλή συνέχεια 🙂

      Μου αρέσει!

    1. Νομίζω έτσι όπως διαμορφώνεται το πρόγραμμα στην Ελλάδα και ο χρόνος παραμονής μας θα είναι σχεδόν ακατόρθωτο να πάμε στο νησί της φέτος.
      Δεν πειράζει ο Θεός είναι μεγάλος.

      Σε λατρεύω

      Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s