Πότε πέρασαν ρε παιδιά!

Ε ναι! πότε πέρασαν ρε παιδιά!

Το αστείο βέβαια είναι πως στις αρχές του Αυγούστου και με την τρέλα που με έδερνε, νόμιζα πως θα έβαζα στην τούρτα 58 κεράκια. Βέβαια, αρκετά σύντομα χρησιμοποίησα τα δακτυλάκια μου για μέτρημα και συνειδητοποίησα πως 57 κεράκια θα σβήσω στις 17. Κάτι το ταξίδι που έκανε τραμπάλα στο ναι και το όχι, κάτι η Τετάρτη που έπεφταν, κάτι το κερασάκι ενός πρότζεκτ 4 ημερών που έσκασε την Τρίτη 16 και κάτι άλλα ψηλά εδώ και εκεί… έφτασα στο σημείο, ποιος εγώ! η μικρή ξανθιά θεά, να μην έχω διάθεση και χρόνο να τα γιορτάσω.

Υπήρχε βέβαια το εθιμοτυπικό «πρέπει» να τα γιορτάσω. Υπήρχαν οι καμιά 100 ευχές στον τοίχο μου στο φέις, υπήρχαν ένα δύο τηλεφωνήματα που με ζέσταναν με τη φωνή τους, υπήρχε το δωράκι της κωλοφαρδίας μου (βασικά του παλιού μου παλτού που έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας σε όποια αίτηση συμπληρώνει χαχα) , στην ανανέωση της κάρτας μου (όλοι μου έλεγαν «καλάαα Μάνια, έξι μήνες κάνει να ανανεωθεί, και εσύ πιστεύεις πως θα σου έρθει σε 62 μέρες ) , υπήρχαν κάτι αποτελέσματα προληπτικών εξετάσεων////// μα να σου πω την αλήθεια υπήρχε το παλιό μου παλτό, που ήρθε από τη δουλεία του αργά το απόγευμα σκοτωμένο από την κούραση να προλάβει, φορτωμένο με μια τουρτίτσα τόσο όσο μικρή, και με μια αγκαλιά κόκκινα τριαντάφυλλα τόσο όσο για να ομορφύνουν το σπίτι…

Έτσι, και μέτρησα σωστά, και έσβησα, και γιόρτασα. Και μπορεί να μην έγραψα εδώ την επόμενη μέρα του εορτασμού -όπως σε έχω συνηθίσει- μπορεί αν μην έλιωσα από τις πολλές αγκαλιές, μπορεί η μικρή ξανθιά θεά να ήταν σε λήθαργό, μπορεί να ένιωθα πιο μεγάλη και από μεγάλη, μπορεί, μπορεί, μπορεί .. ΑΛΛΑ ένιωσα πως δεν είναι μόνο πως μεγαλώνω αλλά ομορφαίνω και όλας χαχαχαχα

Κυριακή βράδυ, 28 Αυγούστου 2022, από τη μια, πότε πέρασαν τα γενέθλια μου βρε παιδιά, και από την άλλη, η κατάψυξη έχει ότι χρειάζεται το παλιό μου παλτό, το μπαλκόνι προετοιμάστηκε για το φθινόπωρο, οι βαλίτσες καθαρές έχουν ήδη καθαρά τα παπούτσια μας μέσα, καλλυντικά και άλλος εξοπλισμός συμμαζεμένος σε τσαντάκια, στην Ελλάδα έχει αρχίσει να γίνεται χαμός από προτάσεις συγγενών, φίλων, ουφ ούφ ουφ υποχρεώσεις,..προετοιμασία στην προετοιμασία, κάπου τσακωνόμαστε κάπου γελάμε γιατί το παλιό παλτό θέλει να τα γράφει σε λίστες, εγώ τα έχω όλα με στρατηγικό σχέδιο στο μυαλό μου////

Κυριακή βράδυ,

Για τις επόμενες τρεις μέρες έχω:

1. Πλύσιμο όσων ρούχων θα βάλουμε στη βαλίτσα
2. Κάτι επαγγελματικές υποχρεώσεις την Τρίτη το απόγευμα
3. Να γεμίσω τις βαλίτσες
4. Να γεμίσουμε τις χειραποσκευές μας
5. Να αδειάσω το ψυγείο μαγειρεύοντας σοφά ενώ το παλιό μου παλτό προσπαθεί να κλείσει όλες τις εκκρεμότητες στη δουλειά του.. και όχι μόνο
6. Να αναβάλουμε το ταξίδι μας για την επόμενη εβδομάδα, γιατί την Τετάρτη θα κερδίσουμε το Λόττο και θα πρέπει να πάμε να εισπράξουμε τα χρήματα!!!!!!!!!!
7. Να φτάσουμε με την ψυχή στο στόμα για το γάμο του παιδιού, και μετά να μείνουμε όσο γουστάρουμε Ελλάδα, να γυρίσουμε όλο τον κόσμο για κάτι χρόνια και όσο θα σκεφτόμαστε που θα επενδύσουμε
8. και τίποτε από τα παραπάνω να μη γίνει έχω εσένα που έχεις ξετρελαθεί με αυτό το τραγούδι

αλλά και αυτό, αυτό που όταν το τραγουδάς είναι σίγουρο πως όλα τα ραδιόφωνα παίζουν λάθος τους στίχους.

και συνεχίζεις να με τρελαίνεις, τη μια με τις ανασφάλειες σου και την άλλη με το ταλέντο σου στο να ζεις τη ζωή στο κάθε της δευτερόλεπτο.

Όλα καλά θα πάνε, δεν έχουν και άλλη επιλογή με εμάς που έμπλεξαν.

Καληνύχτα Μορεάλη μου.

Μπλογκοσυνάντηση ή στις 7 Σεπτεμβρίου στην Κηφισιά, ή την Κυριακή 18 κάπου στο κέντρο θα σας ενημερώσει ο Manager της συνάντησης Γιάννης Πιτ!