Να πάρεις μια ανάσα, σε αφήνω. Άλλωστε εδώ έρχεσαι πάντα ως ξανθιά θεά για να κρυφτείς και να ξεκουραστείς.
Αλήθεια όταν σου μιλούν τα δάκτυλά μου παίρνει μια ανάσα το μυαλό(?) μου, Όμως το μυαλό (?) δεν πάει και πολύ καλά νομίζω. Σε όσα θέματα κατέχω κυλά γρήγορα, υπάρχει δημιουργικό άγχος.
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν δεν ξέρω που πάνε τα 4 … αγριεύει η σκέψη μου και όλο φτιάχνει σενάρια διαχείρισης που σαφώς καταλήγουν σε ανασφάλειες, φόβους, φοβίες … η απλή αποτυχία φαντάζει τέρας έτοιμο να με κατασπαράξει λες και κρίνεται η ζωή μου… Γύρω μου φωνούλες φίλων, αγαπημένων προσώπων, του παλιού μου παλτού… όλες επαναλαμβάνουν το ίδιο εμψυχωτικό μήνυμα «θα τα τα πας μια χαρά, είσαι ικανή κλπ» και έτσι το τέρας γιγαντώνεται….. και ο πανικός χτυπά την πόρτα, μαζί με την αίσθηση πως… έφτασε το τέλος….
Πιο τέλος όμως … απλά μιας αποτυχημένης προσπάθειας. ε και ? ναι αλλά αν πετύχω θα και θα…. αρχίζουν τα όνειρα, αρχίζουν τα σχέδια, αρχίζουν τα σενάρια διαχείρησης φτάνω στο που πάνε τα 4 …. φάλλος κύκλος …
Ένα νέο ξεκίνημα λοιπόν, στο οποίο δεν ξέρω που πάνε τα 4 Όλα ξεκίνησαν όταν χτύπησα την πόρτα της Λεξόκειδης …. και πετάχτηκαν παιχνίδια με λέξεις αγγλικές, ελληνικές, ανθρώποι οργανωμένοι και ένα σωρό άγνωστες διαδρομές…και τεστ οδήγησης σε άλλα κόλπα… Δεν μπορείς όμως σε έναν γέρικο σκύλο να διδάξεις νέα κόλπα
Ένα πράγμα θα σου πω αγαπητό μου εξοχικό: Την Δευτέρα ξεκινώ … ένα μήνα θα τα κάνω σκατά! Το θέμα είναι αν θα καταφέρω (στην εκπαίδευση δεν τα κατάφερα) να το διασκεδάσω, να γίνω ανεύθυνη, χαλαρή… ήρεμη… με όλους μα όσους αγαπώ να μην έχουν καμία μα καμία προσδοκία από μένα … και κυρίως αυτή η πουτάνα η συνταγματάρχης της Στελθ …. που ενώ κατοικεί μέσα μου, δεν την ξέρω καθόλου, ξεροκέφαλη, εγωίστρια, επιμένει να πολεμά και να δίνει διαταγές ακόμα και όταν η μάχη είναι χαμένη….και εδώ φαύλος κύκλος μη σου πω και φαλλός και τρομάξεις….
Σε άλλα νέα έχω πολλά να σου γράψω…
Βόλτες αγαπημένες με το παλιό μου παλτό και μια καινούρια κατάκτηση περίπτερου ναού

Αποφοίτηση των σπορακίων μου 🙂 Τι τράβηξαν όλη τη χρονιά από μένα !!!

Τα σποράκια μου! Αλέξανδρος, Δωροθέα, Νίκος με τα μπλε! Σωκράτης, Λέανδρος, Τζέιμς με τα πράσινα! Το κόκκινο δικό μου παράσημο Τα είδα από κοντά με γέμισαν με δώρα, με αγκάλιασαν !!!
Τι χρονιά και αυτή! Διαφορετική χρονιά, που φέτος μου έμαθε… για να πω την αλήθεια και τι δεν μου έμαθε! Κάθε Σάββατο, σε κάθε μάθημα είχα να πολεμήσω και να νικήσω τον δράκο της ψυχρής οθόνης για να φτάσω, στο χαμόγελο τους, στη δημιουργικότητα τους, στη σκέψη τους και να κερδίσω την προσοχή τους και …το γέλιο τους. Στόχος να αγαπήσουν τα Ελληνικά. Ευτυχώς σε αυτή την προσπάθεια είχα συμμάχους τα ίδια τα παιδιά και την Ελληνική γλώσσα. Δεν ξέρω αν θα με πιστέψει κανείς αλλά τα παιδιά τρελαίνονται να μαθαίνουν ελληνικά. Η ελληνική γλώσσα, με ένα μαγικό τρόπο, ενώνει την ανθρώπινη σκέψη με την καρδιά με σκοπό την Ψυχαγωγία.
Αααα ναι και είχα και μια πληρωμένη απάντηση σε μια γυναίκα που την έχει πάρει η κάτω βόλτα της έπαρσης … Πολλοί πιστεύουν πως οι συναισθηματικοί άνθρωποι όπως εγώ, όσο επιμένουν να λειτουργούν με το συναίσθημα γίνονται όλο και πιο αδύναμοι… Ίσως κάπου έχουν δίκιο… δεν πρέπει όμως ποτέ να υποτιμάμε το ταλέντο τους στο να πετυχαίνουν διάνα ….
Να το βέλος χεχε
«Σε άλλα νέα άρχισε το τρολαρισμα πάλι αυτό που στέλνει ανθρωπους στα νοσοκομεία με άδικα, ανούσια, χυδαία χτυπήματα κάτω από τη μέση. Επικοινωνιακό ξεκατίνιασμα με τοξικό αρνητισμό και στόχο «ας δημιουργήσουμε ένα χάος εκεί που δεν υπάρχει για να νιώσουμε ρε παιδί μου τη βασιλεία του λιονταριού στο αίμα μας » τσόκαρα που σέρνονται με πανάκριβες τσάντες που δανείστηκαν ως δήθεν ινφλουενσερ, τρολάρουν για τις επιδείξουν και να κερδίσουν μήπως και καταφέρουν να πουλήσουν κανένα χαϊμαλί»
Το παρόν κείμενο είναι φανταστικό (από κάθε άποψη) τρολάρισμα !!! οποιαδήποτε σχέση με πρόσωπα και γεγονότα είναι εντελώς τυχαία.»
Μόνο που βρήκε ακριβώς το στόχο του, την έπαρση της συγκεκριμένης γυναίκας …
Αυτά … σε αφήνω Μορεάλη μου, σε παρακαλώ κάνε με αναίσθητη με αυτή την νέα προσπάθεια…..