ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ :)

Ισα ίσα που πρόλαβα να κουμπώσω το πανωφόρι μου…

βρέθηκα βγαίνοντας από ένα μικρό τούνελ (με νυχτερίδες και ψάρια) στο ….Biodme de Montreal

Στο δάσος του Αγίου Λαυρεντίου… Αντίκρισα ένα δάσος με τα δέντρα να συμπεριφέρονται ακριβώς όπως και τα δέντρα έξω από το σπίτι μουdsc_0377.jpg

Άνοιξη που ακόμη δεν έχει έρθει…  κρύο…

dsc_0378.jpg

Χρώματα σχεδόν νεκρά… υπάρχει..εδώ ζωή?

dsc_0430.jpg

σσσ… κοιμάται… να του μιλήσω? χμμ δεν έχουμε συστηθεί… δεν ξέρω το όνομά του..

dsc_0432.jpg

ωωωω και αυτό κοιμάται? εεεε…και εγώ που θέλω να κάνω τα νάζια μου

τι θα κάνω…?

ωχ η αγαπημένη μου! … την ξέρω! … δική μου είναι … και είναι νεράιδα!!!

dsc_0394.jpg

Βρεγμένη από ένα χορό στη λίμνη που μας χάρισε πριν  … έχει ορεξούλες χιχιχι

Οταν ένα θηλυκό και μάλιστα νεράιδα έχει ορεξούλες, δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει το αρσενικό της να κοιμάται …

Μουσουδιές από δω… μουσουδιές από κεί..

dsc_0397.jpg

αγουροξυπνημένος ξύνεται και χουζούρης γκρινιάζει…..

dsc_0404.jpg

Οταν ένα αρσενικό γκρινιάζει … τα νάζια είναι φάρμακο… πρόσκληση σε παιχνίδια

δήθεν αδιάφορα … χορεύει στη λίμνη και πάλι …

μα τώρα ξέρει Κάποιος την παρατηρεί, κάποιος σταμάτησε να ξύνεται… κάποιος την ποθεί…

dsc_0408.jpg

Ο αρσενικός μου πανέμορφος, μαγνητισμένος από τη θηλυκότητα μου…

μια πρόσκληση …

dsc_0411.jpg

για να τσουλήσουμε μαζί στο καταρράκτη της ζωής….

dsc_0413.jpg

έλα… με τα χάδια μου με το κορμί μου … θα σε κάνω να ξεχάσεις τα πάντα… έλα στη λίμνη της ζωής μας

να δημιουργήσουμε κύματα και στροβιλισμούς.

Με τον ερωτά μας να εμπνεύσουμε….

dsc_0417.jpg

Σου δωρίζω το πιο γλυκό μου φιλί …  χορτασμένη και γεμάτη από τη δύναμή σου…

και μετά…

dsc_0419.jpg

χιχιχι θα σε αφήσω να ξεκουραστείς… με τους αδένες σου πρησμένους  …

Ετσι σε θέλω, υπνωτισμένο και όχι κοιμισμένο αρσενικό! χιχιχιχι

Τι κοιτούν αυτοί οι κουτσομπόληδες?

dsc_0426.jpg

Για επιστήμονες μου κάνουν… ωραία καπέλα φοράτε… για να ακούσω… Αααα βέβαια!

dsc_0428.jpg

Σπουδαίο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα από έναν καλλιτέχνη στις κατασκευές! Μοναδικό στη φύση !

Ωχ να και ο καλλιτέχνης … ένα αυτόγραφο παρακαλώ…

dsc_0383.jpg

ιου δεν τον πρόλαβα. Βούτηξε  στη ποτάμι πάλι…

και τι δεν θα έδινα για να μπορούσα να κρυφοκοιτάξω…

Και όμως …

dsc_0468.jpg

Ευκαιρία για να αποδείξουμε πόσο ηδονοβλεψίες είμαστε εμείς  οι άνθρωποι…

χεχε Ναι! Αριστερά στην φωτογραφία φαίνεται και μια τηλεόραση,Κάμερα στη φωλιά του χεχε

Σε υπόγειο ενυδρείο ο κυρ κάστορας  κολυμπά

.Γκαστοοοον

τον φωνάζανε τα παιδάκια !!

dsc_0436.jpg

Ζωγραφίζει με μπουρμπουλήθρες το νερό κάνοντας  βουτιές!….

dsc_0445.jpg

Κολυμπά τόσο γρήγορα.  Μου αποκαλύπτει το μεγάλο του μυστικό …

Το κουπί του!!!…Τεράστιες μεμβράνες στα πόδια…..

Ολα θέλω να μου τα δείξεις…

Να νιώσω την ηδονή της μάθησης μέσα από την παρατήρηση!!!

Ωχ τι είναι αυτό που μου άφησες?

dsc_0438.jpg

μάλιστα…

η κουράδα σου…

Εμ! αφού όλα θέλω να τα μάθω καλά

να πάθω…χαχα

dsc_0439.jpg

Πάντως, για να ξέρεις, εγώ την τεράστια πλατιά ουρά σου κοίταζα και θαύμαζα και όχι την κωλοτρυπίδα σου 😦

Πάμε.. μας κατάλαβε σου λέωωωωω

dsc_0452.jpg

πάπιες τορπίλες μεσα στο νερό!!! φσσστ….

και έξω από το «τούνελ της ηδονοβλεψίας» …

Λεπτά σύρματα…. μας χωρίσουν…. γιατί?

dsc_0476.jpg

Ενας γκρι όμορφος μεγάλος γάτος…

Γιατί μικρά λεπτά σύρματα… Κοίτα με στα μάτια για να καταλάβω…

dsc_0482.jpg

Κατάλαβα…. Πάγωσα….

Αν είναι κάποιος να με ξεσκίσει, ας με απολαύσει το παλιό μου παλτό και όχι εσύ…

έσφιξα το παλιό μου παλτό … και πέρασα στο επόμενο τούνελ…

Καληνύχτα 🙂

ΜΗ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ..:)

Την Κυριακή που μας πέρασε επισκεφτήκαμε αυτό Montrιal Biodτme

Δεν θα αναλωθώ σε πληροφορίες.. Μόνο το ότι σε δύο ώρες δεν καταφέραμε να τα ζήσουμε όλα..Πέντε διαφορετικά οικοσυστήματα Το σώμα μου και οι αισθήσεις μου κυριολεκτικά τρελάθηκαν …

Χωθήκαμε στο Πρώτο..  τροπικό κλίμα.. Μια ζούγκλα… Biodτme de Montrιal 

Η υγρασία πότισε με μιας το κορμί μου.. Όμως δεν ήταν αυτή που μου έκοψε την αναπνοή

αλλά τα τεράστια δέντρα…

dsc_0290.jpg

Η φωτογραφικός μας φακός θάμπωσε…

Ειδικές ρυθμίσεις για να εστιάσουμε … Που όμως να πρωτοεστιάσουμε?

dsc_0302.jpg

και βασικά που να εστιάσω εγώ… Στη φαντασία μου ή στις χιλιάδες πληροφορίες στους διαδρόμους αριστερά και δεξιά

μετά από μια πινακίδα στην αρχή του διαδρόμου που έλεγε…

«είμαι φιλικό με τους ανθρώπους αλλά σας παρακαλώ μην με αγγίζετε»

αποφάσισα να γίνω ένα με αυτό που αισθανόμουν … να αφεθώ … να πετάω

από μέρος σε μέρος

να συζητάω με τη φύση…

Μόνη προσοχή μου

dsc_0371.jpg

το τόσο φιλικό αυτό παράξενο πλασματάκι..

εεε συγνώμη φίλε … πρόσεχε με και εσύ λίγο

Θα σε πατήσω …

Ρίζες… που άγγιζαν τον εγκέφαλό (?) μου με τα χρώματα τους

dsc_0292.jpg

μυστικές λίμνες… άγνωστοι κόσμοι …

dsc_0306.jpg

τι με κοιτάς φίλε… δεν ξέρω το όνομά σου… Με ιπποποταμάκι μοιάζεις … αλλά τα ιπποποταμάκια χνουδωτά δεν είναι λεμεεεε

Ωραία έρχεσαι κοντά μου..

κολυμπάς, μασουλάς και με κοιτάζεις

μη νομίζεις έχω το παλιό μου παλτό που σε βγάζει φωτογραφίες.. διάσημο θα σε κάνουμε χεχε

Πόσο ακόμη θα περπατάω σε αυτό το τεράστιο τροπικό δάσος? Θα με πνίξει….

dsc_0348.jpg

η αυτό ή η φαντασία μου…το σίγουρο είναι πως είμαι σε ένα τροπικό δάσος..

ωχ τι είναι αυτό το πορτοκάλι χνουδωτό αερικό…

πιο τρελό και από μένα μου φαίνεται…

κάτσε καλέ να σε δείξω στους φίλους μου…

Να καταλάβουν πως υπάρχουν και πιο τρελοί και από αυτούς!!!

dsc_0333.jpg

αμ… σε τσάκωσα… πανέμορφο γρήγορο έξυπνο και παρανοϊκό χιχιχι

ωχ τι φωτογραφίζει ο κύριος εκεί?

dsc_0358.jpg

ναι σιγά που είναι αληθινοί… αφού δίπλα τους λίγο παραπέρα αυτοί οι τύποι είναι αραχτοί

dsc_0360.jpg

μμμμ … κάτσε να ήταν αληθινοί και σου έλεγα εγώ αν θα μου έκανες φιγούρα τα όμορφα φτερά σου

να ψεύτικοι είναι … ανοιχτό το στόμα… για ώρα .. και ακούνητοι…

dsc_0364.jpg

μα πως όμως γίνεται σε ένα τροπικό δάσος που υπάρχουν τόσο σπάνια πουλιά και ζώα..

τόσα δέντρα, τόσες λίμνες, τόσα φυτά,

και εσύ να είσαι ψεύτικος?

Θα σε κοιτώ μέχρι να μου αποκαλυφθείς…

dsc_0367.jpg

αχα… σε έπιασα παλιοηθοποιέ … έκλεισες το στόμα σου κούνησες το πόδι σου…ανάσα στην κοιλιά σου δεν είδα..αλλλάαα

 έρχεσαι προς τα μέναααααααααααα

dsc_0368.jpg

και αυτός τον χαβά του… φιλικός… στο διάδρομο μαζί μου… σε απόσταση αναπνοής

να μπερδεύεται στα πόδια μου … να με αγγίζει με την αύρα του για να κάνει χώρο να περάσει…

και εγώ να μην τον αγγίξω γιατί με παρακάλεσε…. ουφ… τα κατάφερα .. δεν τον άγγιξα…

 Καθώς έφευγα από το τροπικό δάσος ..σκουπιζόμουν από τον ιδρώτα… και κουμπωνα το μπουφάν μου για το επόμενο οικοσύστημα,

  κατάλαβα πως ήταν μόνο η αρχή σε αυτό που θα ζούσα …

που έζησα πραγματικά… που με ταξίδεψε…

Καληνύχτα Τροπικό μου Δάσος … θα ξανάρθω και σε δύο μήνες.. Μου υποσχέθηκες άνοιξη με λουλούδια τροπικά…

και τραγούδια πουλιών εξωτικά την ώρα που ζευγαρώνουν!!!