Ήταν πραγματική έκπληξη για μένα να πέσω πάνω του. Στοχαστής διάβασα, απλό λιτό. Η φωτογραφία μου έφερε στο μυαλό (?) κάτι τρελές εποχές που πίστεψα πως θα γίνω ζωγράφος και έτρεχα με καβαλέτο άσπρη φούστα και άσσο ευτυχώς με φίλτρο τσιγάρα, στο αρχαιολογικό μουσείο. Η Οδηγία από τον ζωγράφο που μας έκανε μαθήματα για να δώσουμε ελεύθερο σχέδιο στη Σχολή Καλλών Τεχνών ήταν «Να πας να κάτσεις σε μια γωνία και να μου φέρεις μια σπουδή.» Έβαινα θυμάμαι καρβουνιασμένη, σαν το γέρο κάπου στη βουλιαγμένης στο ύψος της φιλολάου. Έμπαινες στο μαγαζί του και μύριζε κάρβουνο, τσουβάλια κάρβουνο και κρασί πολύ κρασί σε βαρέλια. Κάρβουνα και κρασί πουλούσε και θυμάμαι η μαμά μου με έστελνε για κρασί καμία φορά… δεν θυμάμαι … ήμουν παιδί του δημοτικού… Φρένο, πότε έφτασα σε αυτό το δρόμο αναμνήσεων χαχαχα χάθηκα ….επιστροφή… τι έλεγα… Μύριζα κάρβουνο, τσιγάρο άσσο μαλακό, ψαρόκολα φερομένη κόλλα φυσητή και το Εργο κάτω από τη μασχάλη μέσα σε ένα τεράστιο φάκελο … Τα όνειρα μου στο αρχαιλογικό μουσείο μου θυμήσε και είπα να πατήσω κλικ….
Α τι καλά, ένα σερνικό ας το σκαλίσω λίγο , διάβασα βουτιά και είπα να βουτήξω. η θεά… πρώτη σκέψη μεγάλο είναι γμτ… και μετά και μετά σε κάθε απλωτή ήταν σαν να το είχα γράψει εγώ… χαοτικό !!! Φυσικά, και θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ, διότι το σερνικό που το είχε γράφει είναι μορφωμένο, και ρε παιδί μου έχει μια ροή καθώς στοχάζεται και πάνω απ΄όλα, μην το ξεχάσω, μικρές προτάσεις. Χαοτική σκέψη αλλά ρε παιδί μου πως να το εξηγήσω, ταξιδεύει στο σύμπαν και πάτα από το ένα αστεράκι στο άλλο…
Μεγάλο δε λέω ((δεν είναι όλα τα κείμενά του σαν τη βουτιά) αλλά έχει μια δύναμη η γραφή του, να με ακολουθεί, παρακολουθεί, ακούει στη σκέψη μου… μαγικό ε? το ξέρω … και άμα η ξανθιά θεά βρίσκει τέτοια διαμαντάκια δεν χάνει ευκαιρία να τα φέρει στο εξοχικού του μυαλού της.
Ένα θα σας πω και μη το πείτε παραπέρα φίλες μου, είναι ευγενικός, έχει χιούμορ, απαντά με πολύ μεγάλη χαρά στα σχόλια ….. έχει ονοματεπώνυμο … και πιστεύει στη φιλία … όχι αυτός είναι φίλος μου αυτός όχι … τσου …. τον πλησιάζεις και νιώθεις στην αύρα του τη λέξη φίλος Είναι το δεδομένο του αυτό… Λίγο ντροπαλούλης, έξυπνος, ένα αστεράκι που ψάχνει αστεράκια, τον λες και μικρό πρίγκηπα… μμμμμ η ξανθιά θεά τον ερωτεύτηκε, του έκανε επίθεση αγάπης και …. πέρασε όλα τεστ, κυρίως αυτό της ειλικρίνειας και της διαφάνειας των συναισθημάτων του. Ενθουσιάστηκα, ωωωω ναι η μικρή ξανθιά θεά ενθουσιάστηκε με έναν Στοχαστή χωρίς προσωπείο
Λοιπόν τι λέτε θα του κάνετε μια επίθεση σχολίου? το θέλω πολύ, όχι τίποτε άλλο νομίζω πως μου μοιάζει χαχαχαχαχαχαχαχα αλλά έχει κάτι να πει, πραγματικά μια όμορφη δροσερή πηγή σκέψεων… που άνετα σε ξεδιψά. είπαμε, εδώ κλικ Στοχαστής Είχα πολύ καιρό να βρω ένα ξωτικό άντε καλά μάγο … μπα ξωτικό είναι …
Θα σας καταμετρήσω ρεμάλια αλκδσξφπ;οιεξφ΄λακδξφ αλδφξ αχ…. που είναι εκείνες οι εποχές του μπλογκαρίσματος, που σέρναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα χαχαχα τι λέω … αλλάξαμε γειτονιές … Ξεχάστηκαν, χάθηκαν τα ρεμάλια… τέλος πάντων στο στόχο μας που είναι ένα καλό καλωσόρισμα στον Στοχαστή (Θανάση τον λένε σσσσ μαρτυριάρα )
λαλα, πραγματικά άσχετο αλλά μου αρέσει … χωρίς να μου λένε κάτι τα λογάκια, μου γλυκαινει το μέσα μου η φωνή και η μελωδία … 🙂
Καληνύχτα Μορεάλη μου
Καληνύχτα 