Να ΄χουν πάντα όρεξη :)

Άντε καλά …όχι μόνο έχετε πάντα τον πρώτο ρόλο στη ζωή μου, όχι μόνο κουβαλάτε στα χρόνια σας ένα τεράστιο κομμάτι της δικής μου ζωής,

αλλά όταν ανασαίνετε δίπλα μου φουντώνω, γεμίζω ζωή,

όταν χορεύετε γύρω μου με ανεβάζετε στα ουράνια,

και στα μικρά ή μεγάλα επιτεύγματα της ζωής σας, νοιώθω υπερήφανη

αλλά και απίστευτα τυχερή που σας έχω ως έμπνευση …

Άλλος ένας χρόνος ζωής σας, άλλος ένας χρόνος ύπαρξης μου …

Χρόνια πολλά 🙂

Και για να τα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους

Να χουν πάντα όρεξη!!!!!

Κοτόσουπα για εκείνον….

Μισό κοτόπουλο, 1 κλωνάρι σελερι, 1κρεμμύδι 2 καρότα 2 πατάτες 1 ντομάτα 2 κολοκυθάκια  αλάτι πιπέρι Τα βράζουμε, τα βγάζουμε από το ζουμί, ρίχνουμε ρυζάκι, το βράζουμε και μετά αυγοκόβουμε με 2 κρόκους αυγών και 1 λεμόνι …

Ήταν τόσο εύκολο να κλέψω την καρδιά του η θεά χιχιχι

Μυστικό για εκείνη …

 τσ τσ τσ το να με πιστεύει  πάντα ως την ΜΕΓΑΛΗ της ΑΔΕΛΦΗ  ήταν μια φράση υπόθεση

«τα γιουβαρλάκια πριν τα βάλεις να βράσουν τα αλευρώνεις » 

Ας τους έχει ο θεός πάντα καλά !!!!!

Με την απίθανη αυτή όρεξή τους για ζωή

Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂

Νέο μέλος η Βουλίτσα :)

Πολλές πολλές οι εκδηλώσεις σε Τορόντο, Οτάβα αλλά και Μόντρεαλ αυτό το καιρό… Ο Αύγουστος είναι αγαπημένος μήνας των Ελλήνων …

Οι Έλληνες κολυμβητές τα πηγαίνουν πολύ καλά στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης ΑΜΕΑ!! Μέχρι στιγμής έχουμε ένα  χρυσό μετάλλιο και πέντε χάλκινα !!!

… Δεν κατάφερα να παρακολουθήσω πολλά φέτος… λίγο η διάθεση μου, με έχει αγκαλιάσει μια γλυκιά θλίψη για το θάνατο της μαμάς μου… Μιλώ πολύ στο τηλέφωνο με την αδελφή μου που έχει αναλάβει στην Ελλάδα όλα τα διαδικαστικά και δεν το κρύβω πως την θαυμάζω για την δύναμή της… η μικρή μας τα καταφέρνει περίφημα… Τρεις γυναίκες πάντα η αδελφή μου πάντα ήταν η μικρή μας … μάνα πια .. και ως μάνα έκανε και μια πανέξυπνη κίνηση.

Τα ανιψάκια μου εδώ και καιρό της ζητούσαν μια γατούλα Σε ηλικία πια για να φροντίσουν ένα ζωάκι όχι ως παιχνίδι αλλά ως ευθύνη η αδελφή μου το σκεφτόταν σοβαρά μιας και πάντα φροντίζαμε ζωάκια συντρόφους στο σπίτι μας…

Με το θάνατο της γιαγιάς τους τα μικρά έκαναν την διαπίστωση πως ήταν το πιο άσχημο καλοκαίρι τους μέχρι τώρα… Ετσι η αδελφή μου για να ισορροπήσει λίγο την ζυγαριά … έδωσε την άδεια της για ένα γατάκι … οχι φυσικά οποιοδήποτε γατάκι αλλά τη Βουλίτσα…

Η Βουλίτσα γεννήθηκε στην αυλή μιας κοινής μας φίλης λίγους μήνες πριν … αυλή στην όποια τα ανιψάκια μου έπαιξαν καμιά  δύο φορές όταν είχαμε τη μαμα μου στο νοσοκομείο.. Ετσι δημιουργήθηκε ένας δεσμός με την Βουλίτσα … Δεν την έχω δει ακόμη αλλά όπως μου την έχουν περιγράψει είναι πανέμορφη κάτασπρη γατούλα με μια μαύρη βουλιτσα στο πρόσωπο, καταγάλανα ματάκια και μακριές βλεφαρίδες… Χαδιάρα, αγάπησε το νέο της σπιτικό. Όπως ήταν φυσικό με την λάμψη της, τα παιχνίδια της,  την δροσιά της νεότητας της αλλά και τα γλυκά της νιαουριτά έκλεψε την παράσταση ως νέο μέλος της οικογένειας μας..μα και τις συζητήσεις μας όταν φορτίζονταν η ατμόσφαιρα ..Πανέξυπνη κίνηση της αδελφής μου που φαίνεται να χειρίζεται τα πάντα με τρομερή ωριμότητα ….

Δεν κατάφερα να παρακολουθήσω πολλά φέτος … σίγουρα ένα  καλοκαίρι που έκρυβε αρκετά απότομη στροφή στη ζωή μου …..χμμμ το Σάββατο κλείνω και τα 49!!! Διαφορετικά γενέθλια … Μου αρέσει η ζωή μου μέχρι σήμερα… απίστευτα στροφιλίκια αλλά και ξαφνικές εκπλήξεις από εκτυφλωτικά όμορφα τοπία …

Λίγο άρρωστο το Παλιό μου παλτό, με πυρετό και πόνο στη μέση … ίσως θα πρέπει να ματαιώσουμε την μονοήμερη εκδρομή που κανονίζαμε για το Σάββατο… όμως έτσι σίγουρα θα έχω την ευκαιρία να γνωρίσω την Βούλιτσα μέσω σκάιπ…

Νύσταξα …

Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂