«Μου αρέσει να οδηγώ και να ακούω μουσική» :)

Δευτέρα. 27 Ιουλίου,

Η καλή κυρία στο όμορφο σπιτάκι ήταν πρόθυμη να μας απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις μας σχετικά με το «ακρωτήρι του μπακαλιάρου»

Μας έδωσε έναν πρόχειρο χάρτη από μια εφημερίδα. 

dsc_0064.jpg

 

Η πρώτη ερώτηση ήταν σχετική με τις παραλίες… Χαμός! Δυο πράγματα συγκρατήσαμε 

1. Όπως κοιτάμε τον χάρτη στην κάτω πλευρά η θάλασσα είναι ζεστή γιατί έρχεται από την Φλώριδα, πάνω πλευρά η θάλασσα είναι μια κρύα και μια ζεστή ανάλογα με τις ορέξεις του καιρού και η δεξιά πλευρά το νερό είναι πάντα κρύο γιατί έρχεται κατευθείαν από τον Ατλαντικό. 

2. Οι παραλίες κοστίζουν, δηλαδή το πάρκιν. Στις περισσότερες παραλίες μέχρι τις 4 με 5 το απόγευμα το πάρκιν χρεώνεται με την ημέρα. 

… άσχετο … η μαγισσούλα στο σπιτάκι … κατάλαβε αμέσως πως είμαι θέα ..και μυστικά μου σημείωσε στον χάρτη το μεγάλο θησαυροφυλάκιο. Μια παραλία μόνο με κοχύλια …πας και βουτάς όσα θέλεις… 

Η δεύτερη ερώτηση ήταν σχετική με τα αξιοθέατα. 

1. Μια κρουαζιέρα 3 ωρών, βόλτα στον Ατλαντικό για να δεις και να φωτογραφίσεις φάλαινες, δελφίνια… αν είσαι τυχερός

2. Ένα Ωκεανογραφικό κέντρο (ένα από τα καλύτερα του κόσμου)

3. Το σημείο-σταθμός  από όπου ο Γ. Μαρκόνι έστειλε με σήματα μορς το πρώτο κείμενο 48 λέξεων στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Κορνουάλη -σταθμός 

Αστραψαν τα ματάκια μας… το μικρόβιο του ραδιοφώνου άρχισε να μας γαργαλά. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από το τελευταίο Αφήσαμε τα άλλα δύο για…. επόμενες διακοπές …μην παραμορφωθώ και κάψω το σκληρό μου η ξανθιά … 

Φυσικά  για όλες τις σχετικές ιστορικές πληροφορίες φέρνω πηγές :

Marconi’s Wellfleet (Cape Cod) Wireless – Stormfax»

The Original WiFi, Born On Cape Cod In 1903 | WGBH News

Μαρκόνι, ο μάγος των κυμάτων

το τελευταίο λιγκ έχει μια πανέμορφη συνέντευξη του που δόθηκε στην Κέιτ Κάριου για την εφημερίδα «Νιού Γιορκ Τρίμπιουν» και δημοσιεύτηκε στις 14 Απριλίου 1912

Ο Μάγος των Κυμάτων λοιπόν. Δεν ξέρω αν ιστορικά και επιστημονικά υπάρχουν διαφωνίες για πρωτιές και άλλα πολλά, η ουσία είναι πως ο Μαρκόνι ήταν Μάγος … 

Μαγικά χέρια που ένωναν και έδιναν ζωή … πομπός και δέκτης ..σήματα που ταξίδευαν με κύματα … 

Βάλαμε στο gps την διεύθυνση σε λίγη ώρα με την βοήθεια ενός δορυφόρου θα μας πήγαινε εκεί που γεννήθηκε κάποιος σημαντικός προγονός του. 

dsc_0166.jpg

 

Τεχνολογία λοιπόν… φτάσαμε… Η βροχή είχε σταματήσει, ο ήλιος σχετικά ντροπαλός πίσω από σύννεφα κρυμμένος. Φροντισμένος χώρος, παραδομένη γη όμως στην λύσσα του Ωκεανού. Θαρρείς πως ο Ατλαντικός δεν φαίνεται να συγχώρεσε τον Μαρκόνι που κατάφερε να τον ξεπεράσει και να επικοινωνήσει με την Ευρώπη… Αργά άλλα σταθερά τρώει το ακρωτήρι… Το ακριβές σημείο είναι σχεδόν παρελθόν …

Μαζεύω κομματάκια βράχου…τα αρπάζω σχεδόν μέσα από το στόμα του Ατλαντικού. 

dsc_0269.jpg

 

Παίζουμε σα τα μικρά παιδιά … εικονολήπτης εκείνος και εγώ σε ρόλο ξερόλας τηλεπαρουσιάστριας δίνω το ρεπορτάζ… Γελάμε με τις ανακρίβειες και την προσπάθεια της ξανθιάς να καλύψει την ημιμάθεια της … 

Βγάζουμε μια φωτογραφία του σημείου που έχει απομείνει… 

dsc_0185.jpg

 

Περιπτερος ναός …περπατάμε προς τα εκεί και διαβάζουμε την ιστορία …  με φιλά  ακριβώς στο κέντρο …στέλνουμε δύναμη στο σύμπαν. Οπως είπε ο Μαρκόνι «Η φαντασία συναντά το άπειρο και μπορεί να ανακαλύψει τρομακτικές δυνατότητες.»

Ιδιαίτερος περίπτερος ναός… 

dsc_0203.jpg

 

 

Κοιτάζουμε τον γκρεμό εκεί …δυο κουκκίδες….ε είναι άνθρωποι που περπατούν στην παραλία … έτσι για να υπάρχει μια αναφορά μεγεθών…Κοιτάζουμε τον Ωκεανό ….κάπου εκεί … χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μένουν αγαπημένα μας πρόσωπα… με φιλά…. μέχρι να φτάσει η τεχνολογία στην ανακάλυψη να φιλάς και να σε φιλά πίσω κάποιος που είναι στην άλλη άκρη της γης . Να ανταλλάσσονται όλες οι πληροφορίες αλλά και τα συναισθήματα έχουμε καιρό ακόμη …  (νομίζω)

dsc_0251.jpg

 

¨Ομορφο φυτό που μου τραβά την προσοχή με την πολυχρωμία του…

dsc_0245.jpg

 

μια κυρία μου λεει πως μόνο στο cape cod φυτρώνει αλλά έχει ξεχάσει το όνομά του… 

Μένω να κυνηγώ με την βιντεοκάμερα ενα τεράστιο σκαθάρι… 

skathari.jpg

 

dsc_0281.jpg

 

Μου φέρνει μια ακόμη πληροφορία για τον χώρο  … 

Μια ακόμη κεραία…από περιβαλλοντολόγους που κάνουν έρευνες σε αποδημητικά πουλιά και νυχτερίδες ..κουβαλούν έναν πομπό και στέλνουν πληροφορίες για το πως μετακινούνται και που… 

Με την ματά του μέσα από το φακό στο ίδιο χώρο ανακαλύπτει και αυτό…

dsc_0297.jpg

 

 

Ωρα να μπούμε στο αυτοκίνητο … 

ανοιγουμε το ραδιόφωνο… 

παίζει ένα τραγούδι που μας αρέσει… 

[embedyt]https://www.youtube.com/watch?v=Mk7-GRWq7wA[/embedyt]

 

 

 η ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία χωρίς σύνορα χωρίς όρια … 

ενα φιλί 

καληνύχτα διακοπές μου 🙂

 

 

 

Λίγο λίγο ακόμη :)

Το ταξίδι απολαυστικό. Εκείνος στο τιμόνι και εγώ όπως πάντα συνοδηγός. Η τεχνολογία με ξεκουράζει. Βοηθός ο Μαγγελάνος με μια γυναικεία φωνή όλο και κάτι να μουρμούρα. Μουσική, συζητήσεις, γέλια και πειράγματα, στάσεις για τσισάκια… φαντάζουν μια από τα ίδια Τίποτε το πρωτότυπο.  Τίποτε στα αλήθεια εκτός από τη χαρά μας, καταγάφουμε τη  δική μας διαδρομή. Η διαδρομή δημιουργεί μια μοναδική φθορά. Ένας καλός ιχνηλάτης μπορεί να φτάσει στην πλήρη αναγνώριση της μοναδικότητας. 

Στην δική μας την περίπτωση ..οι αισθήσεις χαράσσουν μοναδικά ίχνη στον εγκέφαλο (?) Σύντομες διακοπές… Βρίσκω λίγο χρόνο να επισκεφτώ το εξοχικό του μυαλού (?) Μια παρουσία… Φωτογραφίες που ψιθυρίζουν ερωτικά καλοκαιρινά λογάκια μόνο σε μένα… ίσως και σε κάποιους που κρυφά ακούν… 

Ο Ατλαντικός είναι λυσσασμένα πεινασμένος Με επιμονή και υπομονή κατασπαράσει το ακρωτήρι του μπακαλιάρου… Συνωμοτεί με τον αέρα … την εποχή του καλοκαιριού επιτρέπει στους ανθρώπους να τον δοκιμάσουν. Αλμυρός…γεψη αλμύρας… αλάτι το καλέμι του… Παρα την άγρια μορφή του μου προσφέρει μια ηρεμία …απέραντος … χάνεται στον ορίζοντα… δεν με φοβίζει ..γνωρίζω τις πραγματικές του διαστάσεις τεράστιες αλλά νοιώθω το φόβο του εκεί…στο σημείο που εκείνος ενώνεται με το γαλάζιο του ουρανού… 

IMG_20150728_154303.jpg

 

Οι παραλίες στο ακρωτήρι είναι το θησαυροφυλάκιο του Ατλαντικού. Πειρατής που κρύβει αμέτρητα κοχύλια στην άμμο..Ενας παχουλός μεγάλος γλάρος δίπλα μου κάνει τρία τέσσερα βήματα και κοροϊδευτικά και απογειώνεται…χαμηλή πτήση… δεξιοτεχνία που με μαγεύει 

εκεινος πετά εγώ στην άμμο…Φυγουραντζής πιφ…  του κουνάω το βιβλίο που διαβάζω, έτσι για να τον κάνω να ζηλέψει. 

IMG_20150728_152117.jpg

 

Μαζεύω κοχύλια …δώρα του πειρατή… 

 

IMG_20150728_155303.jpg

 

και πάλι σήμερα … μια από τα ίδια … με μόνη διαφορά πως σήμερα θα τελειώσω την ανάγνωση…το βράδυ θα αποτελειώσω και αυτή την γρήγορη καταγραφή εδώ… 

αύριο επιστρέφουμε γεμάτη η βαλίτσα με άπλυτα αλλά και με μπαταρίες αναγνώσεις και θησαυρούς … 

Ο έρωτας με τον Ατλαντικό είναι άγριος ..γεμάτος με υπομονή και επιμονή για να σβήσει την λύσσα του για κατάκτηση. Στα 50 κοντά αναγνωρίζω τις κατακτήσεις μου ..ήρεμη… όμως αναγνωρίζω και πως θέλω λίγο λίγο ακόμη …ίσως είναι τα δώρα κοχύλια  Το κορμί μου χωράει και άλλα ακόμη 

Βράδυ…γμτ με νίκησε στο μίνι γκολφ. 

 

Καληνύχτα ακρωτήρι μου 🙂