«Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις για τις Πανελλήνιες εξετάσεις …;.
Δε θα διαφωνήσω …;πως είναι ψυχοφθόρες,πως δεν μπορεί μια άτυχη στιγμή να καθορίσει το μέλλον ενός παιδιού,πως ναι χρειάζονται φροντιστήρια και τα παιδιά που είναι άπορα δυσκολεύονται και στρέφονται συχνά σε τεχνικά επαγγέλματα!
Πως το σύστημα επίσης βρωμάει και δεν προσφέρει μια καθολική γνώση..ανθρωπιστική …;με εκφάνσεις που δημιουργούν έναν ισορροπημένο άνθρωπο,συνειδητοποιημένο και υπεύθυνο πολίτη,δεν πλάθει …;υγιείς χαρακτήρες …;.που θα σέβονται τη ζωή και ό,τι αυτή περικλείει …;
Ελπίζω όμως να μου επιτρέπεται να εκφράσω μια μικρή ένσταση …;
Χρόνια πίσω …;ενθυμούμενη την εφηβική μου ηλικία …;και μπαίνοντας στη μηχανή του χρόνου …;θα βλέπατε ένα παιδί …;πιο παιδί από ότι είμαι τώρα εννοείται..αλλά..με αγωνίες και φιλοδοξίες …;
Εξάλλου οι συνθήκες πια δεν επέτρεπαν άλλη λύση..δεν υπήρχε άλλη διέξοδος μονόδρομος οι Πανελλήνιες …;
Αφήστε που ήθελα να σπουδάσω …;
όχι για να λέω ότι σπούδασα..αποτελούσε στο μυαλό μου όλο αυτό ένα σκαλοπάτι για μια καλύτερη ζωή!
Η γιαγιά λέει στον αδερφό μου πως το παιδί..εγώ δηλαδή θα χρειαστεί φροντιστήριο …;τι θα κάνουμε..
Έψαξε ο αδερφός μου..οι τιμές ήταν απαγορευμένες …;
Δεν πειράζει,επέμενε η γιαγιά εγώ θα βρω λεφτά …;
Και την πιάνω και της λέω:άκου να δεις δεν έχω σκοπό στα 65 σου..να σε βγάλω στο κλαρί για τις εξετάσεις..θα τα καταφέρω!Ανευ..αλλά θα τα καταφέρω!
Η καρδιά μου το ήξερε βέβαια!
‘Έτσι πήρα ημερολόγιο …;κατέβασα την ύλη …;τι πρέπει να διαβάζω κάθε μέρα …;
Για την έκθεση αγόρασα την Πρακτική Φιλοσοφίατου Παπανούτσου,δοκίμια του Ξυροτύρη..και ρουφούσα κάθε Κυριακή τις εφημερίδες αλλά και τους προβληματισμους του Καργάκου!
Σημείωνα λεξιλόγιο..εκφράσεις που μου άρεσαν ,όπως αγοραστική φρενίτιδα,φαύλος κύκλος,αμοραλισμός,χάθηκα μέσα στη μαγεία που μπορεί να σου προσδώσει μία λέξη!
Στο σχολείο είχα μια ιστορικού που έτρεχε …;την ύλη …;Θεωρούσε πως όλοι έχουμε ιδιαίτερο …;
Με την πρώτη αφορμή την πιάνω και της λέω το εξής:Συγνώμη..ξέρετε δεν έχω ιδιαίτερο..θα με πιάνετε συχνά αδιάβαστη αλλά έχω φτιάξει πρόγραμμα μέχρι το Πάσχα την Ιστορία θα την έχω βγάλει νερό!
Η απάντησή της:και περιμένεις να περάσεις χωρίς ιδιαίτερο;Ούτε στα πιο τρελά όνειρά σου!
Πήγα στην τουαλέττα του σχολείου και το κλάμα κορόμηλο..
Επέστρεψα σπίτι …;έχω αυτό το κακό …;.κλείστηκα..δεν μιλούσα σε κανέναν …;
Έσκισα την Ιστορία, αφού πρώτα την πέταξα στον τοίχο …;
Την επόμενη μέρα …;αγόρασα άλλο βιβλίο …;
Έβαλα πάλι κάτω τις ημερομηνίες …;
-θα σου δείξω εγώ …;είπα από μέσα μου …;.Θα σε νικήσω …;δε θα με νικήσεις εσύ[απευθυνόμενη στην Ιστορία]
Καθ’όλη τη χρονιά …;η ιστορικού με ειρωνευόταν..με σήκωνε κάθε μέρα και με έπιανε αδιάβαστη …;.με ντρόπιαζε μπροστά στα παιδιά..που ήταν με το μέρος μου,ηλίθια την ανέβαζαν..ηλίθια την κατέβαζαν …;
Και επέστρεψα..από τις διακοπές του Πάσχα …;
Είχαμε επαναληπτικό Ιστορία …;
Μπαίνει μέσα κλασικά με το καλημέρα σας …;με ρωτά..
Της απαντώ …;
Με ξαναρωτά κάτι ,από άλλο κεφάλαιο …;
Της απαντώ..
Ρωτά δυο άλλους …;
Επιστρέφει σε μένα..
Και την πιάνει μανία! με ρώτησε πάνω από 30 ερωτήσεις …;
και τις απάντησα..όλες …;.
Η διπλανή μου από τη χαρά της έκλαιγε …;
η τάξη χειροκρότησε..μια μαθήτρια που ποτέ δεν είχε πει Ιστορία …;
Και η καθηγήτρια …;μου ζήτησε προσωπικά …;συγνώμη …;.
Που θέλω να καταλήξω …;
Ανήμουν γονιός …;ναι θα έβαζα το παιδί μου να δώσει Πανελλήνιες …;
Δε θα με ενδιέφερε το αποτέλεσμα..
Πιστεύω βαθύτατα πως οι Πανελλήνιες εντάσσουν το παιδί …;σε αυτό που λέγεται ΔΥΣΚΟΛΙΑ …;
Και η δυσκολία σε ατσαλώνει …;
σε βοηθά να μάθεις να προγραμματίζεις τη ζωή σου..
να βάζεις στόχους …;
να πολεμάς..να μάχεσαι …;να υπερπηδάς..όχι μόνο εμπόδια..αλλά τον εαυτό σου …;.
Αν είχα παιδί …;θα έλεγα λοιπόν..είμαι μαζί σου …;.
αυτό που με ενδιαφέρει είναι να παλέψεις..
Με ενδιαφέρει το ταξίδι και όχι η Ιθάκη …;
Οι άνθρωποι δεν χάνονται …;κανείς …;αρκεί να μη θέλει να χαθεί …;.
Θα έλεγα …;μωρό μου,καρδιά μου ,ψυχή μου..προσπάθησε …;εγώ εδώ..
Και θα ήθελα να ατσαλωθεί..γαιτί η Ζωή δεν απαιτεί μια μάνα και έναν πατέρα αιωνίως να καλύπτουν καταστάσεις …;και να δημιουργούν όντα..που δεν έχουν στόχους..αλλά..είναι έρμαια της μοίρας..
Τα παιδιά …;
λοιπόν Κύριε Μπαμπινιώτη καίνε τα βιβλία σύμφωνα με το θέμα που βάλατε …;..επειδή κάποιοι δεν έχουν κατανοήσει …;πως το επάγγελμά τους είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα …;
Τα καίνε …;γιατί δεν έχουν μάθει ποτέ από την οικογένεια τους …;να σέβονται..να προσπαθούν..να τιμούν την αξία της γνώσης …;..
κυρίως δε …;
επειδή δεν έχουν καταλάβει …;πως …;οι εξετάσεις …;δεν είναι αυτοσκοπός …;.
είναι …;.ο διάδρομος …;που οδηγεί έναν άνθρωπο …;στην προσπάθεια …;στη θέληση …;και κυρίως..στην αυτογνωσία..
στα όρια του εαυτού μας …; …;
ΥΣ:Ναι τελικά πέρασα..αφού έπαθα διακόσια καρδιακά μέχρι να δω …;τους βαθμούς …;
έχω διαβάσει μακράν περισσότερο …;αφού τελείωσα το πανεπιστήμιο …;
Θα ήθελα να είχα τη δύναμη …;να ξεριζώσω τις πολιτικές παρατάξεις από τα πανεπιστήμια …;η γνώση δεν κομματικοποιείται!απλά …;κατακτιέται!»
Φυσικά δεν είναι δικά μου
Είναι μια κατάθεση ψυχής !
Αν θέλετε να πειτε κάτι στην ιδιοκτήτρια της
θα την βρήτε εδώ…όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο …; « Glaykidarling’s Blog
Επιασα τους γονεις, έπιασα τους καθηγητές, ε τώρα σειρά σας παιδιά….
α και για να μην παρεξηγηθούμε εγώ στο σχολειό ήμουν τεμπέλα,
τσαπατσούλα και διπλωματικά ξερόλας! χμμμ δεν άλλαξα και πολύ!:(
Στο καλό να πάτε σήμερα 🙂
Καληνύχτα 