Τα χεράκια μου. Γράφουν γρήγορα…τυφλό σύστημα.
Τα χεράκια μου. Πιλοτάρουν νότες στον ουρανό.
Τα χεράκια μου. Πολλές φορές μιλώ και τα κουνάω σαν μαέστρος που δίνει το ρυθμό. Αλλές φορές χαϊδεύουν, κάνουν μασάζ, χειροκροτούν, μαγειρεύουν σκουπίζουν …πρόθυμα να χαθούν σε βρομιές για να καθαρίσουν, κύρια όργανα τις αφής …..
Τα χεράκια μου. Εκφραστές, υπάκουοι στρατιώτες σε ότι τους ζητά το μυαλό (?) μου. Έτοιμα να κατακτήσουν κάθε μου όνειρο. Να κυνηγήσουν την φαντασία μου, να την βάλουν κάτω να … της δείξουν τι αισθεί υλοποίηση… Ακολουθούν διαδρομές με διάφορα εργαλεία. Δύο απογεύματα ζωγράφιζα έκοβα… Με πονά ο δεξιός μου αντίχειρας από το ψαλίδι…20 δεντράκια από χαρτόνι .. Μόνη στο σπίτι, βρέθηκα να κόβω και να συνομιλώ με την μαλούμα… Κάποια στιγμή τη ρώτησα αν αντάμωσε ξανά με τον αγαπημένο της σύντροφο …μου απάντησε… «σιωπή» Πως όλα γύρω της είναι μια απέραντη σιωπή …πως τον ανταμώνει εκεί, δεν συνομιλούν ποτέ … δεν χρειάζεται… Αμα κόβεις τόσα δεντράκια ξεφεύγεις Τα χέρια δουλεύουν από μόνα τους χωμένα στην ρουτίνα… Το μυαλό (?) πετάει αλλού λες …αρνείται το επίπονο …
Βιάστηκα να βγάλω φωτογραφίες να τις φέρω στο εξοχικό του μυαλού μου
ωραία … και τώρα θα ακούσω όμορφα λόγια… από τους φίλους μου, από τον εαυτό μου που φουσκώνει, από τους γονείς από τα σποράκια … Από τα σποράκια που μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τα χεράκια τους Τα εκπαιδεύουν σκληρά, στο γράψιμο … στο κόψιμο, στη ζωγραφιά … στη ζωγραφιά … Γούρλωσαν τα ματάκια τους όταν τους είπα πως θα φτιάξουν μια ζωγραφιά για βάλουμε μέσα στην φάτνη… τους εξήγησα …..τους εξήγησαν τα χέρια μου με απλές γραμμές στον πίνακα…. χιχιχι δεν άντεξα να μην φωτογραφίσω τις δημιουργίες τους ….μιλάμε για πίνακες που αξίζουν πολλλά λεφτά !!!
Τα μικρά μου σποράκια είναι τόσο ανυπόμονα …γρήγορα άλογα ατίθασα…
Κοιτάζω τα χεράκια μου και … θέλω να τα ακούσω να μου μιλούν όχι με τις πράξεις τους αλλά … με την σημασία που έχουν στην ζωή μου. Ίσως να δείχνουν τα όρια της υπομονής μου Από όσο νιώθω τα όρια βρίσκονται κάπου στην διαδρομή. Εγκέφαλος – Χέρια…όσο πιο υπομονετική τόσο πιο κοντά στα δάκτυλα Η μαλούμα έλεγε η Μάνια σκάει γάιδαρο
Διαβάζω να μορφωθώ η ξανθιά … http://www.stougiannidis.gr/AENAON/AS4/xeri.pdf
Μάρη λοιπόν … ευμάρεια (<εV + μάρη: χέρι): ευχέρεια, ευκολία, επιδεξιότητα, ανάπαυση, προσαρμοστικότητα
Μάρη … και ενώ μου αρέσει πααααρα πολύ ως λέξη, δεν ξέρω αν είναι η μάρη, το μάρη, πώς είναι ο πληθυντικός … μια λέξη που χάνεται …ας φτιάξω μια δική μου…χρυσομάρια σποράκια… όπως λέμε χρυσοχέρες
άσχετο Κυριακή πρωί, ξεκουράζομαι στο κρεββάτι με τον ήλιο να με χαϊδεύει με τα χέρια του, στο πρόσωπο και αλλού…. και μετά να χώνεται και να αντανακλάται σε καθρέφτες μέχρι το σκοτεινό διάδρομο όπου προβάλει την σκιά μιας καρέκλας στο τοίχο…
Το παλιο παλτό μου στέλνει τη φωτογραφία…
γμτ φτιάχτηκε ο ορθογράφος … εμπρός καλά μου χέρια να διορθώσουμε
Λίγο πριν τη δύση του ήλιου πια…
Καληνύχτα 