Πρώτα ένα λαλά που μου αρέσει και και το φέρνω τακτικά εδώ στο εξοχικό … έτσι ως … χαλάκι στην εξώπορτα
[embedyt]https://www.youtube.com/watch?v=MjxL3U2mCyg[/embedyt]
Δεν είμαι σίγουρη ακόμη, αλλά νομίζω πως ένα νέο γαϊτανάκι αρχίζει να πλέκεται στη ζωή μου. Κάποιες μικρές στροφές στη ζωή μου με οδηγούν και πάλι σε ένα μικρό μονοπάτι. Το δύσκολο στη σύγχρονη ζωή είναι να προσπαθείς να ξεφύγεις από αυτό το τερατώδες κατασκεύασμα που έφτιαξε ο άνθρωπος, όχι μόνο ως μέσο συναλλαγής αλλά και ως προϊόν που αρκετές φορές απειλεί με τα πλοκάμια του την ψυχολογική μας διάθεση.
Βρήκα ένα μικρό μονοπάτι αρκετά χρόνια τώρα. Λέγεται εθελοντισμός. Μετά από επτά κοντά χρόνια στη Μορεάλη, και μετά από κάποιες ζόρικες στιγμές στην επαγγελματική μου πορεία που με έχουν στενοχωρήσει, πικράνει και πονέσει, αποφάσισα να κάνω μια αίτηση για εθελοντική εργασία στην Ελληνική Κοινότητα και συγκεκριμένα στις κοινωνικές υπηρεσίες της.
Πρώτη μέρα λοιπόν, με αφορμή μια ημερίδα, με θέμα αχμμμ κάτσε να φέρω το δελτίο τύπου.
««ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ»
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Η λύπη και η στενοχώρια είναι φυσιολογικά συναισθήματα που όλοι βιώνουμε και σύντομα τα ξεπερνάμε. Γιατί, όμως, κάποιοι από εμάς βυθίζονται βαθιά μέσα στη θλίψη και παραμένουν παγιδευμένοι σε αυτήν; Ο Dr. Θεόδωρος Κολυβάκης Βοηθός Καθηγητής του Ψυχιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου McGill, θα μας μιλήσει για την κατάθλιψη, αλλά θα κάνει και μια αναφορά για τους φροντιστές υγείας και την κατάθλιψη που βιώνουν. Επίσης ο οργανισμός AMI-Quιbec, ο οποίος προσφέρει υποστήριξη στα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την ψυχική τους υγεία καθώς και στις οικογένειές τους, θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την έννοια της Αγχώδους Διαταραχής καθώς και της Διπολικής Διαταραχής.»
τι έλεγα? … α ναι πρώτη μέρα λοιπόν ως εθελόντρια. Τα μολύβια μου, τα χαρτιά μου, και ένα όμορφο γραφείο υποδοχής για εγγραφές και άλλες πληροφορίες. Μπορώ να πω πως μου άρεσε, αυτή η επαφή με τον κόσμο. Σχεδόν όλοι μιας κάποιας ηλικίας, κάποιοι αργιεμένοι, κάποιοι πιεσμένοι κάποιοι διψασμένοι για μια αφορμή για να χαμογελάσουν. Έκανα ένα βήμα πίσω από μένα και με παρακολουθούσα, μια μικρή ηθοποιός, που έπαιζε τον ρόλο της διασκεδάζοντας. Πέρασα όμορφα στην είσοδο. Έγραψα ονόματα, γαργαλούσα με λογοπαίγνια για την ηλικία, πούλησα σακουλάκια με φασκόμηλο για την ενίσχυση τέτοιων εκδηλώσεων , άκουσα τους ομιλητές, έφαγα κάτι πανέμορφα σαντουιτσάκια, ήπια χυμό πορτοκάλι, βοήθησα στον καθαρισμό του χώρου.
Πέρασα όμορφα, παίζοντας… ναι έτσι νιώθω, ο εθελοντισμός για μένα είναι ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι που με ψυχαγωγεί αλλά και με μορφώνει.
αυτάααα τι άλλα ?
Καληνύχτα 