Ολέθριον ήμαρ είναι η μέρα της καταστροφής.
Αίσιμον ήμαρ είναι η μέρα του πεπρωμένου.
Νηλεές ήμαρ είναι η αναπόφευκτη ημέρα, η ημέρα του θανάτου.
Νόστιμον ήμαρ είναι η ημέρα του γυρισμού.
Μην ξεχάσεις την «Νόστιμη ημέρα» έτσι μου είπε ο Πέτρος μας που μόνο διαβάζει και δεν έχει μπλογκ. Νόστιμη μέρα για τον ιχνηλάτη, με πολλές επιστροφές. Είπα να κάνω μια εγγραφή να μαζέψω τους πρώτους που πήραν μέρος σε αυτή την άναρχη πρόσκληση. Εδώ που τα λέμε μου λείπουν περισσότερο από όλους μιας και έφυγα 8 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και δεν έχω αλλάξει διεύθυνση gr .. άρε κηπουρέ ΜΟΥ, μου λέω, που έχεις χαθεί σε φατσοβιβλία και τουιτια και κόμια !!!
Νόσταλγω, έναν καφέ με φάτσα την Ακρόπολη, λίγο λικερ σπιτικό σε κήπους και καρπούζι, μια έκθεση ζωγραφικής, να προετοιμάζω το γάμο της φίλης μου, τις παρέες μου … τα ανίψια που μεγαλώνουν, την αδελφή , για τον οικογενειακό τάφο, το αστεροσκοπείο που δεν πήγα ποτέ…
Μαζεύω λοιπόν τις πρώτες αναρτήσεις…ελπίζοντας η ξανθιά ξερόλας πως θα επιστρέψουν και άλλοι …τι κωλόπαιδο που είμαι η θεά,… εγώ ελπίζω και οι «όσοι πιστοί προσέλθετε» τρέχουν και τραβούν και κάποιον, το σέρνουν χειροπόδαρα. Εγώ σε κανα δυο που ζήτησα από τους παλιούς, φρούδες… «φίλε φάε φύγε φέρε φίλο» τα πέντε Φφ.
Φφ κάτσε να φέρω κάτι ως καλή νηπιαγωγός και συνεχίζω η ξανθιά..
Την αρχή λοιπόν έκανα Εγώ το πνεύμα του ξερόλα … μεταξύ μας ξέρουμε όμως πως κάποιοι/ κάποιος από εμάς είχε την ανάγκη, την επιθυμία …. την άκουσα να …ψιθυρίζει «τρελή του χωριού», «κοσκινίζουμε» και και και «είχε και σίδερο, της είχαν τελειώσει και τα σοκολατάκια στο συρτάρι»…. ε τι να έκανα, «δεν έχει και κουμπάκι ον οφ» …και στο κάτω κάτω, «είναι πολύ καλύτερα με τα φώτα αναμμένα και λόγια αγάπης από το σκοτάδι των λέξεων μίσους, διχόνοιας , ρατσισμού και έχθρας»….οπότε
Επαναλαμβάνω λοιπόν είμαι το
μα όλα ξεκινούν από το
και τα λόγια αγάπης
τα λόγια του εκπαιδευτικού, άσε και τον άνθρωπο τον είχα για μαθηματικό
ένα πατρικό
ένα άλογο
έναν τρελό στα Εξάρχεια
μια τρελή τρελή που σιγουράκι είναι εδώ πάντα
κάτι λαλακια τα πιο νόστιμα
αλμυρίκι σε σελίδες βιβλίων
Ένας φιλικός κήπος
ουπς πρόλαβα τις νότες
να βάλουμε και μια νεράϊδα
εεε που πας χωρίς
μα που πας και χωρίς
την σημερινή πραγματικότητα
Ευτυχια αυτό και αν είναι
Περιμένουμε και άλλους γιατί είμαστε πολλοί, τουλάχιστον καμιά 40αριά αλλά … γμτ έχουμε και ξενιτεμένους που ακόμη δεν έχουν γράψει…τον Λευτέρη, την βούλα, τον κρισ, τον Ορέστη που σπουδάζει, τη Ροδούλα, αλήθεια που είναι η πρωθυπουργός ααααα όλα και όλα.. δεν πάμε καθόλου καλά !!! Άσε που λείπει και ο Νίκος και τον ψάχνουμε … και ο Βαγγέλης λείπει, και ό ένας και ο παλιός και ο πιο παλιός … αμ ο Θάνος, οι Σοφίες η Σοφού??? για να μην αρχίσω τους καινούργιους.. που είναι η Λίνα ε? όχι όχι ρωτάω που είναι η Λίνα??? Ελένη σε βλέπω…δεσποίνις λαλα? για τις Μαρίες τι να πω …στρατειά εχουμε δυο έχω δει μόνο….άρα
Γιαλαντζί θεά όπως με λέει και ο Δημήτρης.. πσσσ και αυτός δεν (με) εγραψε …
αχμμμ λες να μου ξέφυγε καμιά???
αααα δεν γίνεται πρέπει να έχω έναν βοηθό
αχμμμ κάτσε να δω στους μάγους…
ωωω τέλεια Ο Γιάννης μας
Γιάννη μας, έχεις αποστολή να παρακολουθείς τις επόμενες συμμετοχές και να κάνεις το γενικό απολογισμό Νοστιμιάς ναι ? ναι τέλεια !!! (σσσσ αυτός ο Μάγος, χαλί να τον πατήσεις αρκεί να μην περάσεις το σκάμα. Σε δευτερόλεπτα, σε έχει εγκλωβίσει σε ένα τόσο δα χώρο σα και αυτόν που υπάρχει ανάμεσα στις δυο πόρτες των τραπεζών!!)
τι έλεγα? α ναι
Ποιος ο σκοπός του παιχνιδιού? αμ δεν ξέρω η ξανθιά…όπως και δεν μπορώ να καταλάβω χρόοοονια τώρα γιατί συνεχίζω να γράφω στο μπλογκάκι μου, έχει μια μεγάλη δόση ναρκισσισμού, ψωνάρα χαχαχαχα … εκείνο που ξέρω είναι πως ο ιχνηλάτης είναι ελληνική επιχείρηση, ελληνική γειτονιά, έλεγα να κάνουμε και κανα κλικ στις διαφημίσεις στην αρχική σελίδα …λέω τώρα εγώ η ξανθιά …
Κάτσε να κάνω έναν έλεγχο και στους συνδέσμους ..πσσσ που εισαι να με δεις Μενεξεδιά πετάω πετάω!!
Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂
και κάτι ακόμη για τους νέους χρήστες
Τα μπλογκς δεν είναι φατσοβιβλίο. Έχουν ανεπτυγμένο το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Τα δικαίωμα που έχει ένας διαχειριστής (αυτός που μοιράζει την τράπουλα ας πούμε συντονιστής συζήτησης) είναι να επεμβαίνει στους διαλόγους (με διάφορα εργαλεία προ έγκριση, προσθήκη, παρέμβαση σε κείμενο σχολιασμού) όχι για να προστατεύσει τον εαυτό του αλλά τον υγιή διάλογο. Διαγράφουμε σχόλια είτε γιατί μας το ζήτησε ο σχολιαστής, είτε γιατί τα θεωρούμε σπαμ, είτε γιατί κάποιος ανώνυμος βρίζει εμάς ή συνομιλητές (τρολάρισμα παρενόχληση). Κάθε άλλη χρήση εύκολα μπορεί να θεωρηθεί λογοκρισία που τρομάζει και απομακρύνει τόσο τους σχολιαστές όσο και τον ίδιο τελικά τον διαχειριστή Τέλος Η δημόσια παραδοχή ή συγνώμη, και πάνω από όλα η συγχώρεση λαθών, είναι αυτό που συνηθίζουμε στους ταπεινούς χώρους των μπλογκς, το έχουμε παλέψει χρόνια εδώ στον ιχνηλάτη, και ακριβώς επειδή είναι μικρή γειτονιά το έχουμε καταφέρει.
Καληνύχτα 