Επίθημα -ισμός και …ματσισμός :)

Γράμμα προς τον Απρίλιο..άσχετο η άνοιξη έχει κάτι σαν Αϊ Βασίλη;

αχμμμ όχι δεν μου κάθεται, 

όχι ο Απρίλιος δεν μου κάθεται (πρόσεχε ξανθιά θεά, θα σου κρεμάσουν κουδούνια ) 

η έμπνευση για να του γράψω γράμμα εννοώ. 

Δεν ξέρω πως να το πω. Λατρεύω το χιόνι, αν βρισκόμουν σε ένα σημείο της γης χωρίς καθόλου βλάστηση, μόνο πάγους ας πούμε, θα ήμουν στο βασίλειο μου. Όλα φτιαγμένα από πάγο … αχμμμ νιώθω πως ξεφεύγω.

Επαναφορά λοιπόν του μυαλού (?) μου γιατί θέλω να πω το απλό. Φέτος ο Χειμώνας έχει βάλει την άνοιξη κάτω και …της έχει δείξει αυτός. Κάτσε να προσέχω γιατί φιλοξενούμαι και σε gr… μην πω τίποτε του στιλ «εσύ…. χτύπα σαν άντρας» και με πιάσουν οι οργανώσεις για την βία κατά των γυναικών (ή των αυγών ή των αρνιών … ε ναι πετσούλα??? κανιβαλισμός,) και μου κλείσουν το μπλογκ. Για πολύ γέλιο (γελοίο γέλιο) αυτή η κατάσταση. 

Το παλιό μου παλτό …το ομολογώ, όπου με πετυχαίνει μια ξυλιά στον πωπω μου την δίνει σαν άντρας.. δε λέω αααα όλα και όλα… σαν άντρας!  Σεξιστικό γουρούνι, αχμμ μπορεί και σαδισμός …αμ εγώ …τι να πω εγώ, για την σεξουαλική διαστροφή μου να βρίσκω αυτή την κίνηση του άκρως τρυφερή και ερωτική μια άσβεστη σπίθα έρωτα…. ωχ μαζοχισμός

Σοβαρά τώρα … τι να πω … αν δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα σεξιστικά μηνύματα ή τα μηνύματα που ενθαρρύνουν την σωματική βία κατά των γυναικών??? Ντροπή ρε οργάνωση, πως το λέμε .. βερμπαλισμός, σε είχα για σοβαρή, το έχεις κάψει το μυαλουδάκι σου… να θυμηθώ άμα με πλησιάσει μια γυναίκα που πραγματικά κακοποιείται από άντρα … να μην στην στείλω!! 

Καλό θα είναι να προσέχουμε με αυτά τα -ισμός, κυρίως να μάθουμε να ερμηνεύουμε σωστά καταστάσεις … 

και εσύ κυρά λαίδη άμα καταλαβαίνεις πως το φρύδι έχει πάρει τα πάνω του και δεν μπορείς να το κουμαντάρεις, μη ξεσπάς με σιλικόνη στα χείλη σου, γιατί το μόνο σίγουρο στη διαφήμιση κατά τα ισμός, είναι ο ναρκισσισμός σου και όχι ο αυτοσαρκασμός (ω αυτό δεν είναι καν ισμός, έχει όμως το -μος επίθημα ή όχι …δεν είναι σε ίζω … ωωωω κυρ Μπαμπινιώτη μου που είσαι … )

αααχ τα είπα … τι ωραία …μαμάτη θεραπεία της κατάθλιψης.. ο ξερολισμός !!! 

Επαναφορά!!!

 

Τι έλεγα …. α ναι  … η άνοιξη έχει μπλέξει τα μπούτια της με τον χειμώνα εδώ στην Μορεάλη μου….και εγώ η δόλια  ζορίζομαι με την διδασκαλία μου … 

 

Δύο μέρες τώρα προετοιμάζω τον φάκελο του Απριλίου, που θα ανοίξουμε με τα σποράκια μου  αύριο Σάββατο. Θα βγάλουμε διάφορα καλούδια για να τα κολλήσουμε στα παράθυρα της τάξης μας διακοσμητικά. Καλούδια του Απριλίου λοιπόν… 

αχ , καλή μου άνοιξη κοίτα σε παρακαλώ πολύ να έχεις πάρει τα πάνω σου γιατί …

να κοίτα… εσύ μου δίνεις αυτές τι εικόνες …

 

 

και εγώ … έχω φτιάξει αυτά για τα σποράκια μου…..

 

 

 

κάτι δεν μου ματσίζει (match=ταιριάζω) πσσσ ματσισμός!!!  

 

Καληνύχτα Μορεάλη μου.

 

Σημείωση, να γι αυτό λατρεύω τους έλληνες …

μια αφορμή και…. γελά και «το παρδαλό κατσίκι» 

 

Στη φούρκα η φουτάνα πολυτελείας :)

Είμαι εγω μια μπλογκατζού τζου τζου τζου τζου τζου τζου τζου (πόσα ρημάδια τζου έχει αυτό και βάζω και τα χέρια σε στάση στάμνας ) !!!

Οταν διάβασα την ανάρτηση του Κώστα Πλιάτσικα …το κάτι τις για τους παθ…ή κάπως έτσι τέλος πάντων … στην αρχή χαμογέλασα η ξανθιά ξερόλας. Μέτα όμως που του ξαναματαδιάβασα μπουρδουκλώθηκα. Ισως να μην έχουν περάσει πάνω από κάποιους μήνες που περίπου με αυτά τα λόγια (μη σου πω η ίδια ανάρτηση του) είχε ανεβάσει το ίδιο θέμα … θα μου πεις μπλογκ του είναι ότι θέλει κάνει …το βάζει φωτιά και το καίει…

Το μυαλό (?) μου δε μπουρδουκλωθηκε ακόμη περισσότερο όταν προσπάθησα να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής … Επτά χρόνια είμαι μια πουτάνα πολυτελείας !!! Τέλεια.. αχμμμ όχι τέλεια κάπου χάσκει το πράμα Διότι οι πουτάνες πληρώνονται αχμμμ άρα αχμμμ αχμμμ από που εισπράττω η πουτάνα?????  … μάλλον η πληρωμή μου είναι τα σχόλια μπουχαχα Ε ναι όπως και να το κάνουμε το μπλογκ έχει πιο «πολυτελείας» σχόλια από το φατσοβιβλίο χαχαχαχαχαα 

και φίλους που προσπαθείς να τους γνωρίσεις από κοντά … κάποιοι το παιζουν εκλεκτικοί, άλλοι αρνιούνται …και κάποιοι σα και μένα χαίρονται σα μικρά παιδιά οταν τα πας στην παιδική χαρά !!!!

Να σαι καλά Κώστα Πλιάτσικα που με πληρώνεις συνήθως με «αρέσει» τις αναρτήσεις μου !!!

Κάτσε λοιπόν να κάνω μια ανάρτηση στο πι και στο φί να μαζέψω το «κάτι τις μου»  γιατί κοντεύει να κλείσει το μαγαζί !!!

Πρώτα από όλα πρέπει να προσφέρω κάτι …

Στο πι και φι = πολύ γρήγορα, σύντομα, αμέσως

Σύμφωνα με μία άποψη, τα αρχικά «π» και «φ» της φράσης στο «πι και φι» προέρχονται από τις λέξεις «παλούκι» και «φούρκα» με τη φράση να δηλοί «του Παλουκιού και της Φούρκας». Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα οι καταδικασμένοι για αξιόποινη πράξη τιμωρούνταν με θάνατο από «παλούκι» (ανασκολοπισμό) ή «φούρκα» (αγχόνη) με συνοπτικές διαδικασίες.

 

Άλλη άποψη αναφέρει και πάλι ότι η φράση έχει την προέλευσή της από τον Μεσαίωνα, ωστόσο την αποδίδει στην αυστηρότητα των δασκάλων, που δίδασκαν στα παιδιά τα χειλόφωνα σύμφωνα – πι, βήτα και φι- με την απαίτηση να το απαγγείλουν γρήγορα και με καθαρή άρθρωση.

 Τι λες τώρα ? Δεν ήξερα πως «φούρκα» σημαίνει αγχόνη !!!!

Συνεχίζω τις υπηρεσίες μου …

Πανέμορφο και το καινουριο τραγουδι του Μανώλη Φάμελλου. Με ένα αέρα αισιοδοξίας στους στίχους, και μουσική που σε κάνει κάτι να προσμένεις … ουφ… σωστός δε λέω μόνο που … πως να το πω η ξανθιά … δεν απογειώνει το τραγούδι με τις φωνητικές του δυνατότητες … Θα μου πεις δεν μπορουμε να τα έχουμε όλα από τη μια … και από την άλλη … ε οπως και να το κάνεις μπορώ να το τραγουδώ και εγω στο τόνο που είναι τραγουδισμένο χιχιχιχι Ομως το τραγούδι ο Φάμελλος σίγουρα είναι μάγος

πάμε φτωχή καρδιά μου «ο δρόμος μέσα στο σκοτάδι «

[embedyt]https://www.youtube.com/watch?v=-6hywEluyS0[/embedyt]

αχμμμ τους στίχοι δεν βρήκα να του κάνω κλοπι παστέ απο το διαδίκτυο. θα τους βγάλουν όμως που θα πάει !!!!

Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση λατρεύω να είμαι πουτάνα και μάλιστα πολυτελείας, ονειρεύομαι μια μέρα να έχω ένα στρατό από μάγους να με προσκυνούν χαχαχαχα τι λεω η ξανθιά ευτυχώς όμως θεά … στην αγχόνη γρήγορα !!!

Καλημέρα Μορεάλη μου 🙂

Ασταξανθίνη Ψάξε… :) :) :)

 

Ο σολομός θεωρείται ένα ιδιαίτερο ψάρι, καθώς ζει και μεγαλώνει στη θάλασσα και αναπαράγεται σε λίμνες και ποτάμια, με ένα κύκλο ζωής που φτάνει από 2 έως 7 έτη. Πιο συγκεκριμένα, γεννιέται και αναπτύσσεται σε γλυκό νερό, ωριμάζει σε αλμυρό νερό (το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του) και τέλος γεννά και πεθαίνει πάλι σε νερό λίμνης ή ποταμού (εκεί που γεννήθηκε). Το ταξίδι της επιστροφής του είναι εξαιρετικά δύσκολο, επίπονο και επικίνδυνο, ενώ η απόσταση που καλείται να καλύψει αγγίζει τα 1.000 μίλια. Πρόκειται επομένως για ένα ‘γενναίο’ ψάρι …;με καταγωγή τα μακρινά ‘highlands’.

Διακρίνεται σε 2 μεγάλες κατηγορίες: (α) του Ειρηνικού ωκεανού και (β) του Ατλαντικού ωκεανού, επιμεριζόμενος σε 5 υπο – κατηγορίες.

Το μέγεθός του ποικίλει, καθώς ξεκινά από μερικά κιλά και φθάνει ακόμα και τα 55Kg (!), ενώ το χρώμα του αποτελεί μια ευρεία παλέτα τονικών αποδόσεων του κόκκινου και του πορτοκαλί. Πιο συγκεκριμένα, το κόκκινο-ροζ χρώμα του σολομού οφείλεται σε μια χρωστική ουσία που ονομάζεται ασταξανθίνη. Η χημική της δομή είναι παρόμοια με αυτή της βιταμίνης Α και του β-καροτενίου και είναι προϊόν παρασκευής διάφορων ειδών πλαγκτού και άλγεων. Πρόκειται για μια ουσία, η οποία μέσω της τροφικής αλυσίδας καταλήγει στο λιπώδη ιστό του σολομού και εφόσον δεν υπόκειται σε αποχρωματισμό, του προσδίδει, μόνιμα πια, το κοκκινωπό του χρώμα.

κάπως έτσι λοιπόν … και ξεκινήσαμε ταξίδι μυαλού(?) με την Πασχαλίτσα μου 

τι στο καλό συμβολίζει ο σολομός…?

χιχι μου έστειλε λοιπόν μια εικόνα…

ζωγραφισμένη από την …venefica (?)

Εψαξα να βρω πως το μυαλουδάκι της έφτασε σε αυτή την ζωγραφιά και μου την έστειλε…

και έφτασα σε μια διεύθυνση Symbolic Meanings of Fish 

στα αγγλικά αλλά την κατάλαβα … χιχιχι

Κάπως έτσι τελικά νομίζω ότι οι ξανθοθεές κάνουν τις βόλτες τους στους ξανθοτόπους του μυαλού (?) με

άφθονη ασταξανθίνη και ψάχνουν

την έκτη κατηγορία σολομών χιχι και…

ασ(ε)ταΞανθίνη και όποιος αντέξει χαχαχα

 

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=g8DgiP3gDps[/embedyt]

Ψάξε στο λαβύρινθο της σκέψης

πες μου, είδες;

την απάντηση στο πού

και πώς μας βρήκες

θα ‘χουμε να λέμε πάντα για τις νύχτες

στα λιμάνια στους σταθμούς

Στα σύννεφα πετάς και περιμένεις
Σαν κύματα μακριά, μακριά μου φεύγεις

Σαν όνειρο ματιά μέσ’ το σκοτάδι

ένα όνειρο φωτιά κοντά ανάβει

Νιώσε έστω μια στιγμή
και πες μου, μήπως είδες;

πως περνούν και πως γελούν

μαζί τις νύχτες

ότι είχαν να πουν το είπαν

μη κλαις ετοιμάσου να χαθώ

κλπ κλπ…

βόλτα στην Ελληνική παροικία για να αγοράσουμε λάδι σήμερα.. χμμ δεν προλάβαμε.. κλείνουν νωρίς οι Ελληνες 🙂

Συναντήσαμε όμως μια κύρια, συμμαθήτρια (!) από τα γαλλικά …

και ήπιαμε καφέ και μας έδωσε συμβουλές

Μία από αυτές ήταν εκπληκτική

Να ξέρετε μας είπε… «ο Κλαψής τρώει τον τραγουδιστή»

το βρήκαμε απίστευτα φιλοσοφημένο !!!!!!!!!!!

Καληνύχτα 🙂

Κωνσταντίνος :)

Ξεφύλιζα το βιβλίο και το βρήκα ! Δεν το ήξερα…. Σήμερα το φέρνω στην χαρτόκουτα του μυαλού (?) μου !

Κωνσταντίνος

«Από το Μεγάλο Κωνσταντίνο μέχρι τον Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο, που ονομάστηκε Δραγάσης, δεκατρείς αυτοκράτηρες της Βυζαντινής ιστορίας είχαν το όνομα Κωντσαντίνος, που αρχικά δεν ήταν όνομα, αλλά υποκοριστικό ή καλύτερα χαϊδευτικό του Λατινκού επίθετου Κώνστανς, γενική Κωνστάντις, που σημαίνει σταθερός, επίμονος, πεισματάρης, ταυτόχρονα δε και διαρκής-όχι εφήμερος. Αυτόν το χαρακτηρισμό τον έδιναν στους αυτοκράτορες, κατά τους χρόνους που ο αυτοκρατορικός θρόνος της Ρώμης ήταν εξαιρετικά ασταθής, αφού οι πραιτωριανοί έφταναν μέχρι του σημείου να πουλούν το σκήπτρο της οικουμένης σε δημοπρασία, όπως ακριβώς συνέβηκε με το Δίδιο Ιουλιανό, πρόγονο του «Παραβάτη», που αγόρασε σε πλειστηριασμό το θρόνο του. Πρώτος ο Ευτρόπιος έδωσε στο παιδί του το όνομα Κωνσταντίνος (επίρρημα ανάλογο με το «διαρκώς – συνεχώς»), όταν δε το παιδί του Ευτρόπιου και της Κλαυδίας, πράγματι, αναδείχτηκε αυτοκράτορας, τότε εξελλήνισε το όνομά του, το έκανε Κωνστάντιος, επιπλέον δε ονομάσθηκε και Χλωρός (πρασινός). Ο Κωνστάντιος, το παιδί του το ονόμασε Κωνσταντίνον, (δηλαδή μικρούλη πεισματάρη). Είναι γνωστό, πως ο πρώτος εκείνος «μικρούλης» Κωνσταντίνος αναδείχθηκε Μέγας και συνέχισε την πατρική παράδοση, δίνοντας στα παιδιά του τα ονόματα «Κωνσταντίνος – Κωνστάντιος – Κώνστανς, που εκφράζουν όλα μαζί τη διάρκεια, τη σταθερότητα και την ΠΙΣΤΗ.»

πηγή : Τάκης Νατσούλης 

«Λέξεις και φράσεις Παροιμιώδεις» σελ 305-306

Παλιά τέχνη χιχιχι

Σήμερα από νωρίς το πρωί έτρεχα να προλάβω την υπερβολική ζέστη που έρχεται σιγά σιγά Αύριο λόγο της υγρασίας θα είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα στην Αθήνα. Καθώς περπατούσα σκεφτόμουν(?) κάποια «λόγια της Πούλης» που πέρασαν, άγνωστο πως, την αυτοπροστασία μου. Διότι ποτέ μα ποτέ δεν δίνω σημασία σε λόγια ανθρώπων που δεν μου κάνουν κλικ ή δεν τους εκτιμώ.  Υπερευαισθήτη καθώς είμαι λοιπόν, τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να ισορροπήσω….

Μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι κάποιες στιγμές να χαλαρώνω μεταφέροντας από βιβλία διάφορα στη χαρτόκουτα του μυαλού (?) μου!

Τώρα τελευταία βέβαια η χαλάρωση έχει γίνει κάτι σα παρατεταμένη «λαγγεμένη ανατολή» χεχε Όποιος ξέρει τι σημαίνει αυτό παρακαλώ να το γράψει χιχιχι

… Λαγγεμένη ανατολή λοιπόν είναι η διάθεσή μου αυτό τον καιρό!… Είμαι σίγουρη πως δεν φταίει το καλοκαίρι… τι έλεγα α ναι….

Από μεταφορά λοιπόν:

Λόγια της Πούλης

«Πρώτη εκδοχή: Τη φράση αυτή την ακούμε στην Νότια Πελοπόννησο. Στα δημοτικά αποχωρητήρια της Καλαμάτας, το 1940-1950, δούλευε μαι καθαρίστρια χοντρή, κοντή και πολύ βρομόγλωσσα, που το παράνομά της ήταν Πούλου και που την φώναζαν χαϊδευτικά Πούλη.

Οταν, λοιπόν, κανείς έλεγε καμιά «αθυροστομία» οι άλλοι που τον άκουγαν, του λέγανε πως: «αυτά είναι λόγια της Πούλης» (Πούλι με γιώτα είναι ο πεσσός του ταβλιού, τούρκικη λέξη που δεν έχει καμμιά σχέση με την Πούλη).

Δεύτερη εκδοχή: Στη γλώσσα της «πιάτσας» (από το ιταλ. πιάτζα, που θα πει πλατεία) την αργκό (στα γαλλικά), στη γλώσσα των ομοφυλόφιλων (τα «καλιαρντά») (σε μας), πούλη είνει ο κώλος, ο πρωκτός. Έτσι, λοιπόν, Λόγια της πούλης=λόγια του κώλου…»

πηγή : Τάκης Νατσούλης 

«Λέξεις και φράσεις Παροιμιώδεις» σελ 312

Αυτάααααααα