Επίθημα -ισμός και …ματσισμός :)

Γράμμα προς τον Απρίλιο..άσχετο η άνοιξη έχει κάτι σαν Αϊ Βασίλη;

αχμμμ όχι δεν μου κάθεται, 

όχι ο Απρίλιος δεν μου κάθεται (πρόσεχε ξανθιά θεά, θα σου κρεμάσουν κουδούνια ) 

η έμπνευση για να του γράψω γράμμα εννοώ. 

Δεν ξέρω πως να το πω. Λατρεύω το χιόνι, αν βρισκόμουν σε ένα σημείο της γης χωρίς καθόλου βλάστηση, μόνο πάγους ας πούμε, θα ήμουν στο βασίλειο μου. Όλα φτιαγμένα από πάγο … αχμμμ νιώθω πως ξεφεύγω.

Επαναφορά λοιπόν του μυαλού (?) μου γιατί θέλω να πω το απλό. Φέτος ο Χειμώνας έχει βάλει την άνοιξη κάτω και …της έχει δείξει αυτός. Κάτσε να προσέχω γιατί φιλοξενούμαι και σε gr… μην πω τίποτε του στιλ «εσύ…. χτύπα σαν άντρας» και με πιάσουν οι οργανώσεις για την βία κατά των γυναικών (ή των αυγών ή των αρνιών … ε ναι πετσούλα??? κανιβαλισμός,) και μου κλείσουν το μπλογκ. Για πολύ γέλιο (γελοίο γέλιο) αυτή η κατάσταση. 

Το παλιό μου παλτό …το ομολογώ, όπου με πετυχαίνει μια ξυλιά στον πωπω μου την δίνει σαν άντρας.. δε λέω αααα όλα και όλα… σαν άντρας!  Σεξιστικό γουρούνι, αχμμ μπορεί και σαδισμός …αμ εγώ …τι να πω εγώ, για την σεξουαλική διαστροφή μου να βρίσκω αυτή την κίνηση του άκρως τρυφερή και ερωτική μια άσβεστη σπίθα έρωτα…. ωχ μαζοχισμός

Σοβαρά τώρα … τι να πω … αν δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα σεξιστικά μηνύματα ή τα μηνύματα που ενθαρρύνουν την σωματική βία κατά των γυναικών??? Ντροπή ρε οργάνωση, πως το λέμε .. βερμπαλισμός, σε είχα για σοβαρή, το έχεις κάψει το μυαλουδάκι σου… να θυμηθώ άμα με πλησιάσει μια γυναίκα που πραγματικά κακοποιείται από άντρα … να μην στην στείλω!! 

Καλό θα είναι να προσέχουμε με αυτά τα -ισμός, κυρίως να μάθουμε να ερμηνεύουμε σωστά καταστάσεις … 

και εσύ κυρά λαίδη άμα καταλαβαίνεις πως το φρύδι έχει πάρει τα πάνω του και δεν μπορείς να το κουμαντάρεις, μη ξεσπάς με σιλικόνη στα χείλη σου, γιατί το μόνο σίγουρο στη διαφήμιση κατά τα ισμός, είναι ο ναρκισσισμός σου και όχι ο αυτοσαρκασμός (ω αυτό δεν είναι καν ισμός, έχει όμως το -μος επίθημα ή όχι …δεν είναι σε ίζω … ωωωω κυρ Μπαμπινιώτη μου που είσαι … )

αααχ τα είπα … τι ωραία …μαμάτη θεραπεία της κατάθλιψης.. ο ξερολισμός !!! 

Επαναφορά!!!

 

Τι έλεγα …. α ναι  … η άνοιξη έχει μπλέξει τα μπούτια της με τον χειμώνα εδώ στην Μορεάλη μου….και εγώ η δόλια  ζορίζομαι με την διδασκαλία μου … 

 IMG_20160407_150047_edit.jpg

Δύο μέρες τώρα προετοιμάζω τον φάκελο του Απριλίου, που θα ανοίξουμε με τα σποράκια μου  αύριο Σάββατο. Θα βγάλουμε διάφορα καλούδια για να τα κολλήσουμε στα παράθυρα της τάξης μας διακοσμητικά. Καλούδια του Απριλίου λοιπόν… 

αχ , καλή μου άνοιξη κοίτα σε παρακαλώ πολύ να έχεις πάρει τα πάνω σου γιατί …

να κοίτα… εσύ μου δίνεις αυτές τι εικόνες …

 20160406_191947.jpg

20160406_191910.jpg

 

και εγώ … έχω φτιάξει αυτά για τα σποράκια μου…..

20160407_131640_001.jpg

 

 

 

κάτι δεν μου ματσίζει (match=ταιριάζω) πσσσ ματσισμός!!!  

 

Καληνύχτα Μορεάλη μου.

 

Σημείωση, να γι αυτό λατρεύω τους έλληνες …

μια αφορμή και…. γελά και «το παρδαλό κατσίκι» 

 

Η Γλώσσα της Κληρονομιάς μου ….

Μόντρεαλ, 22 Μαρτίου 2014 

Σχολείο συμπληρωματικής εκπαίδευσης  «Πλάτων Όμηρος «

σχολική γιορτή …

Κάθισα δίπλα στα σποράκια μου. Η περηφάνεια φούσκωνε το στήθος. Όλα ήταν τέλεια. Τα έδωσαν όλα. Χαρούμενα είπαν το ποίημα και μετά όπως είχαμε συμφωνήσει με θάρρος πλησίαζαν το μικρόφωνο … και μετά τσουπ κολλούσαν το κομματάκι της Ελλάδας και όλοι στην αίθουσα περίμεναν με αγωνία και όλοι χειροκροτούσαν.

Ναι ήμασταν οι καλύτεροι είχαμε, είχαμε καταπλήξει τα πλήθη… Χαλαρή πια,  παρακολουθούσα τη γιορτή Στην αγκαλιά μου η Δάφνη είχε χωθεί και έπαιζε με το μαντήλι μου. Η καλύτερη μου μαθήτρια σε όλους τους τομείς σχεδόν έχει αρχίσει να συλλαβίζει ενώ η άρθρωσή της είναι άψογη και το λεξιλόγιο της πλούσιο! Η αδελφή μου θα πει σε λίγο το ποίημα της μου είπε … έριξα μια ματιά… φούσκωνα από υπερηφάνεια…όλα τέλεια…

Κάθε γόνιος το δικό του να

Ξαφνικά παγώνει η αίθουσα . Ανατριχιάζει η επιδερμίδα,φουρτουνιάζει η καρδιά μου, φουντώνει με πάθος και αγκαλιάζει σφιχτά την ψυχή  … δεν υπάρχε χώρος, χρόνος … μόνο… μια φωνή με στόμφο.

Δυνατή καθαρή φωνή, παιδί του δημοτικού ..διαμάντι που ξεχωρίζει, αστέρι στη σκηνή  … φωνή που μιλά μέσα μου …σώπασε η περηφάνια μου…. πάγωσε στο λίγο της λέξης .. Στην πρώτη δεύτερη στροφή κάτι σα χειροκρότημα ακούστηκε από το κοινό… μα η φωνή πιο δυνατή συνέχιζε… πάγωσε το χειροκρότημα στο λίγο της επιβράβευσης… και έμεινε η φωνή καθάρια, με ρυθμό, με πάθος …στη γλώσσα της κληρονομιάς να επιμένει… 


Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα,

και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι,

άφησε να πάρω κάτι κι από σένα,

γαλανή πατρίδα, πολυαγαπημένη.

άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω,

για την κάθε λύπη, κάθε τι κακό,

φυλαχτό απ’ αρρώστεια, φυλαχτό από Χάρο,

μόνο λίγο χώμα, χώμα ελληνικό!


Χώμα δροσισμένο με νυχτιάς αγέρι,

χώμα βαφτισμένο με βροχή του Μάη,

χώμα μυρισμένο απ’ το καλοκαίρι,

χώμα ευλογημένο, χώμα που γεννάει

μόνο με της Πούλιας την ουράνια χάρη,

μόνο με του ήλιου τα θερμά φιλιά,

το μοσχάτο κλήμα, το ξανθό σιτάρι,

τη χλωρή τη δάφνη, την πικρήν ελιά!


Χώμα τιμημένο, πόχουν ανασκάψει

για να θεμελιώσουν έναν Παρθενώνα,

χώμα δοξασμένο, πόχουν ροδοβάψει

αίματα στο Σούλι και στο Μαραθώνα,

χώμα πόχει θάψει λείψαν’ άγιασμένα

απ’ το Μεσολόγγι κι από τα Ψαρά,

χώμα που θα φέρνη στον μικρόν έμένα

θάρρος, περηφάνια, δόξα και χαρά!

Θε να σε κρεμάσω φυλαχτό στά στήθια

κι όταν η καρδιά μου φυλαχτό σε βάλη

από σε θα παίρνη δύναμη βοήθεια

μην την ξεπλανέσουν άλλα ξένα κάλλη.

η δική σου χάρη θα με δυναμώνη

κι όπου κι αν γυρίσω κι όπου κι αν σταθώ,

συ θε να μου δίνης μιά λαχτάρα μόνη:

Πότε στην Ελλάδα πίσω θεναρθώ!


Κι αν το ριζικό μου – έρημο και μαύρο –

μού’ γραψε να φύγω και να μη γυρίσω,

το στερνό συχώριο εις εσένα θάβρω,

το στερνό φιλί μου θε να σου χαρίσω!

Έτσι, κι αν σε ξένα χώματα πεθάνω,

και το ξένο μνήμα θάναι πιο γλυκό

σα θαφτής μαζί μου, στην καρδιά μου επάνω,

χώμα αγαπημένο, χώμα ελληνικό!


…………………

Πως λέγεται η φοβία για τις bridges… :)

Η θεά ήθελε να πάει για να μορφωθεί… Activities_2010-11.pdf (application/pdf Object)

Πήγαμε και ακούγαμε … και σημείωνα, η μόνη που σημείωνα για να τα διαβάσω και να τα καταλάβω μετά  …

 … κοινωνιολόγος … μου αρέσουν οι κοινωνιολόγοι … όμως … κρυφά ρωτούσα το παλιό μου παλτό «αυτό τώρα που λέει δεν είναι επικίνδυνο λάθος? «Ναι μου απαντούσε… σσστ.. «

Και καθώς σημείωνα διαπίστωτα πως όλα όσα έλεγε τα ήξερα, Μιλούσε για τους έλληνες της διασποράς, όμως  ήξερα  και αυτό ότι οι έλληνες έχουν το συνήθειο να δουλεύουν για τον εαυτό τους και για την οικογένεια τους και όχι για  το κοινό καλό ενωμένοι  … ότι πρέπει να μπαίνουν κοινοί στόχοι 50ετίας που δεν μπαίνουν …

και άλλα και άλλα … και μετά και μετά … έτοιμοι να αρπαχτούν … νομίζω εκκλησία και οι άλλοι …μα κάποιοι σιωπούσαν … όμως και αυτό σα να του χώριζε…

και ξαφνικά ήθελα να πάρω τον λόγο … και να πω …και να πω… νέο αίμα αισθάνθηκα … …

και μετά και μετά είδα το προεδρείο πανεπιστημίου που είχε έρθει .. φοιτητές ελληνόπουλα δροσερά και γεμάτα όνειρα και ελπίδες… και χαμογέλασα….

και ήθελα να τους πλησιάσω μα ντράπηκα γιατί δεν ήξερα τι να τους πω… τι να τους ρωτήσω..

και ξένη αισθάνθηκα στην πραγματικότητα της ελληνικής διασποράς…

και μέσα στο πετσί μου ένιωσα για το τι είναι επιτέλους ιδεολογία ελληνισμού.. έμπνευση, πάθος, έρωτας, μυθολογία, πίστη, ελπίδα, μαγεία, μα … και ένας παπάς που την αγένεια είδε και είχε το θάρρος να την στηλιτεύσει …. (α και πως κώλοι υπάρχουν λεφτά δεν υπάρχουν χοχο σστ)

και στο τέλος «Λούσιας» αισθάνθηκα και έφαγα λίγο τυράκι ήπια λίγο κρασάκι, και σαν «Λούσιας» για μια φορά ακόμη εδώ περιγράφω…

και αποφάσισα να κάνω αυτό που ξέρω… να μιλώ ελληνικά τα όποια ελληνικά ξέρω … γιατί να αυτό που άκουσα είναι πως οι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ γιατροί του κόσμου όλου στα πρωτόκολλα τους «gefyrophobia» ονόμασαν την σύγχρονη ασθένεια, φοβία των οδηγών  να περάσουν τις γέφυρες του κόσμου και όχι «bridgephobia»…

και αποφάσισα να βοηθήσω όπου μπορώ με αυτά τα ελληνικά που ξέρω … την έμπνευση, το πάθος , τον έρωτα, την μυθολογία, την πίστη, την ελπίδα, την μαγεία, την ψυχαγωγία …..με τα ελληνικά μου αλλά και με την αγάπη μου ….

Αυτάααααααααααα και καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂

Τήβενος Ψηλά στον Ουρανό…:) :)

ΩΩΩΩ ναι!!!!! το ζήσαμε  και αυτό σε αυτή την ηλικία !

Αποφοίτηση και γιορτή!!!

Συγκεκριμένα (ουπς δεν έχω βροχούλες από δεξιά και αριστερά στο αεροπλανάκι μου!! Δεν πειράζει… νόημα βγάζει χιχιχι)

Attestation de participasion

«Blonde deesse»

a artucipe a un programme de francisation d’ une duree de 213 heures.

Ce programme, offert en 2009-2010 conjointement par les Servieces sociaux helleniques du Quebec et le

centre de ressources educatives et pedagogiques (CREP), est reconnu par

le ministere de l’ Education, du Loisir et du Sport du Quebec.

Σφραγίδες, υπογραφές ημερομηνία και μια χρυσή βούλα, με λόγους από τον εκπρόσωπο του κράτους αλλά και από τον αγαπημένο μου καθηγητή που μου έδωσε και εμένα πιστοποιητικό χιχιχιχι

Μας ένιωσε λέει σαν οικογένεια ! Φυσικά και ήμασταν οικογένεια!!!! με γιαγιά, με παππού και με εμάς τα «παιδάκια» που τον κάναμε να ξεκαρδίζεται κρυφά στα γέλια πηγαίνοντας δήθεν αδιάφορα στο τέλος της τάξης..χιχιχι

Δεν ξέρω αν θα μας θυμάται, όμως σίγουρα το δώρο που του κάναμε, ένα καινούργιο κράνος για ποδηλάτες (γιατί το είχαμε δει το παλιό που έφερνε στην τάξη μαζί με τη σέλα του ποδηλάτου του.. σπασμένο και με 4109851947650194865 αυτοκόλλητες ταινίες)… θα τον προστατέψει για αρκετό καιρό !

Γιατί είναι ένας καθηγητής που μας ενέπνευσε το πάθος για τα γαλλικά … γιατί ήταν ένας καθηγητής που μας έκανε να νιώσουμε παιδιά, να τρέχουμε μέσα στο χιόνι στη ζεστή τάξη του όχι τόσο πολύ για να μάθουμε, μα για να τον απολαύσουμε καθώς μας δίδασκε…:)

Και να τώρα που αποφοιτήσαμε !!!!! 

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=6A4DLAGW3a0[/embedyt]

πολύ χαρούμενη,

πολύ περήφανη

πολύ πλούσια

γιατί ο καθηγητής αυτός μας έδωσε

το τηλέφωνό  του για να βρεθούμε

και να τσακίσουμε μπυρίτσες χιχιχιιχι

Υπογραμμίζω….

Αυτή η εγγραφή μπορούσε και να μην γίνει….αν ήμουν χαζοχαρούμενο…..   

Υπογραμμίζω την προηγούμενη εγγραφή μου ως χρέος πάνω από όλα στον ευατό μου….

Για την ιστορία λοιπόν:

http://news.pathfinder.gr/greece/news/68244.html 

Μία ψήφος , όμως ήταν αρκετή για να προκριθεί η αγγλική. 

(και όπως λεει και ένας δάσκαλος «ότι κατάλαβες κατάλαβες»)

Αυτάαααα:)