Αυτή η κομμωτική είναι μεγάλη τέχνη. Ασχολείται με τρίχες βέβαια άλλα μεγάλη διαφορά το περιποιημένο μαλλί. Επίσης, είναι και επιστήμη…. μια μηχανή του χρόνου που μέσα σε δύο ώρες σου αλλάζει τη χρονολογία γέννησης … Η Ματίνα, η μία και μοναδική στα 12 χρόνια στο Μοντρεάλ, κατάφερε να μου φέρει το χρώμα των μαλλιών μου στο φυσικό μου χρώμα, αυτό που είχα στα νιάτα μου. Τα μαλλιά μου δεν είχαν ποτέ κόκκινο λεμεεεε . Σταχτί, μποντικί, που ο ήλιος το άνοιγε με τις ακτίνες του σε μεσημεριανό καλοκαιρινό ήλιο, κίτρινο λεμεεε Ποτέ τα μαλλιά μου δεν ήταν γλυκά, θερμά …. δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτά… θέλω να υπογραμμίσω την επιτυχία της Ματίνας στην ψευδαίσθηση «Δεν έχω άσπρες τρίχες».
Πρώτα στην ψυχίατρο Ματίνα λοιπόν, μετά σπανακόπιτες και επίσκεψη στο γραφείο του παλιού παλτού για έλεγχο! Που πάει το μυαλό σου.. έλεγχο ποιότητας αποτελέσματός της Ματίνας εννοώ. Μετά νοσοκομείο, για υπέρηχο του θηρίου… αααα τι καλή αυτή η γραμματέας της νεράιδας των πεταλούδων! «Πρέπει να κάνω εξετάσεις αίματος σήμερα αλλά έχω χάσει το παραπεμπτικό της γιατρού» «θα σας το δώσω άλλα πρέπει πρώτα να έχετε κλείσει ραντεβού για να σας πάρουν αίμα» … την κοίταξα σαν κουταβάκι… κατάφερε και με έχωσε σε ραντεβού αμέσως….. Μετά υπέρηχο, μετά αυγουλάκια χιχι που πέτυχαν χωρίς πιτσιλες…. άντε καλά ένα δύο είχαν … έτσι για ξεκάρφωμα
Επόμενη μέρα… ο κύριος και η κυρία στην παράσταση. Ωραία παράσταση, διαφορετικά ακούσματα, ποιοτικός ήχος, ποδαράκια που έβγαζαν φωτιά, και το δεύτερο μέρος πολύ καλύτερο στις ψευδαισθήσεις. Φωτογραφίες και βίντεο να έχουμε να θυμόμαστε!
Μετά ήρθε η Μεγάλη Παρασκευή. Δεύτερη χρονιά που επιλέξαμε να πάμε με λίγα λουλούδια σε ένα από τα ποτάμια, να πετάξουμε ένα ένα λουλούδι στο νερό με τη μνήμη του κάθε νεκρού να βουρκώνει τα μάτια μας Ελπίδα πως το λουλούδι μαζί με το δάκρυ μας θα ταξιδέψει στο νερό, στον κύκλο ζωής κάπου θα τους συναντήσει….
Μεγάλο Σάββατο, απογευματινό καφέ στη Μαίρη και μετά ο κύριος και η κυρία στην εκκλησία. Λίγο Φως να τονώσει την αισιοδοξία στη φωλιά μας να θυμηθώ του χρόνου να πάω σε άλλη εκκλησία. Παράδοση στο σπίτι με μούφα μαγειρίτσα με μανιτάρια κρασάκι και τα αγαπημένα μας τυράκια. Μπορεί να κόκκινα αυγά να πέτυχαν αλλά φέτος είχα τη χαρά να τρώμε μόνο τους δικούς μου μαχητές. Αν ο καθένας έπρεπε να φάει το δικό του σπασμένο αυγό, το παλιο μου παλτό δεν θα είχε φάει ούτε ένα. Το παλιό παλτό ήταν ο μεγάλος νικητής.
Κυριακή του Πάσχα, ντριν το τηλέφωνο… η χαρά της πρόσκλησης από τη Μαίρη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Βρεθήκαμε σε μεγάλο τραπέζι, με τους γιους, την κόρη και τα εγγόνια της Μαίρης και του Γεράσιμου. Πάσχα ελληνικό με ρακί, κοντοσούβλι, και πολύ πολύ θαλπωρή. Έτσι η Κυριακή του Πάσχα απέκτησε άλλο χρώμα από αυτό που υπολογίζαμε πως θα μας βγει! Όμως το παλιο παλτό σταθερή αξία στον πρωταθλητισμό του κόκκινου αυγού. Το αυγό του έσπασε και του Γεράσιμου που είχε φτάσει στον τελικό της προηγούμενης βραδιάς… Φυσικά, από κει και πέρα το χάος ο μικρός Γεράσιμος, η μικρή Μαρία και ο μικρός Ευάγγελος ανέλαβαν με συνοπτικές διαδικασίες να σπάσουν όλα τα αυγά χαχαχαχαχα. Χαρούμενη ημέρα
Τι έχεις πάθει με τις ψευδαισθήσεις παιδί μου??? Ε τι να έχω πάθει.. να κοίτα :
όχι, ποτέ, εσύ;
Άνοιξη και φουσκοδεντριές σου λέει μετά. Λίγο χορτάρι έχει βγει ίσα ίσα να στολίσουμε με τα σποράκια μου τα ψεύτικα πρωτομαγιάτικα στεφάνια μας με χάρτινα πολύχρωμα λουλούδια… Ο ήλιος όμως με γαργαλά με ανοιξιάτικη διάθεση…
Καληνύχτα μορεάλη μου
Καληνύχτα 