Μπουτίνια που αποζητούν το Χάδι :)

πσσσ με αυτό τον τίτλο με βλέπω να με βάζουν κάτω και … χαχαχαχαχα

Με συνέλαβα κατσουφιασμένη… !!!! αχμμμ Μόλις τέλειωσα την προετοιμασία μου για αύριο για τα σποράκια. Θα κάνουμε το Ν,ν και εργασία θα μάθουμε τον κύκλο του Νερού…. έχουμε αρχίσει και πρόβες για το τραγούδι μας της 25ης αχμμμ δεν έχω εύρημα ακόμη …Ασχετο … 

Σήμερα ήμουν  κατσουφιασμένη Δεν ήξερα γιατί . Πολλά μικρά πραγματάκια.. όχι κάτι έντονο… αχμμμ Νευριάζω αν ειναι ένα ξέρω… αν ειναι πολλά δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου μασουλαει το χαμόγελο … να το βάλω κάτω ρε παιδί μου να το πλακώσω στο γαργαλητό να μάθει … 

Πολλά λοιπόν… ένα μπουκέτο γκρίνιας… Γελάω μια φωνούλα μεσα φωνάζει για το δικαίωμα μου στην γκρίνια. Μια υπόθεση στο Παγκράτι… κάτι αυτιά γαίδάρας  εχω αποκτήσει γιατί οι κούτες ακόμη δεν έχω καταφέρει να έρθουν από Ελλάδα… ένας επιχείλιος έρπης από το κρύο, πολύ  δουλειά, ααα να και η έμμηνος ρήση … πολύ κρύο .. πολύ κρύο πολύ κρύο… 

Σήμερα είδα τον ήλιο έξω … Καρφιτσωμένος σε καταγάλανο ουρανό… Όμορφος ήλιος λαμπερός. Είδα τον ήλιο και ΔΕΝ χαμογέλασα … 

 

Περπατούσα προς την στάση… λουσμένη στο φως …έλειπε κάτι … Σήκωσα το πρόσωπό μου προς τον ουρανό .. έκλεισα τα μάτια… Η επιδερμίδα μου άρχισε να αναζητά … το χάδι … το ζεστό χάδι του ήλιου… αυτό είναι λοιπόν? Έβαλα τα δυνατά μου … κράτησα την αναπνοή μου… να την … μια μικρή τόση δα λεπτή ηλιαχτίδα ίσα που με άγγιξε … Ένιωσα να κάνει μια σύντομη ντροπαλή βόλτα σε κάθε σημείο του προσώπου μου… ζεστάθηκα…τι λες τωρα σκέφτηκα … να φτιάξω Μάρτη μην με κάψει ο ήλιος … χαμογέλασα … 

[embedyt]https://www.youtube.com/watch?v=9KWSgRqi8d4[/embedyt]

Η πασχαλίτσα μου είπε ότι αυτό το Σαββατοκύριακο έχουμε λέει «Λευκή Νύχτα» στη πόλη … Τα μουσεία, οι γκαλερί τα μαγαζιά στο κέντρο μένουν ανοιχτά όλη την νύχτα ….και είναι δωρεάν … Στην πόλη στο κέντρο «έχουμε φεστιβάλ φωτός»

Την  Κυριακή θα κάνουμε έκπληξη μάλλον στην κυρία Σόφια γιια να μας κεράσει καφέ… 

Με λίγα λόγια φέτος γνώρισα κάτι καινούργιο στην Μορεάλη μου. Την έλλειψη του ήλιου. Ως φως δεν τον στερήθηκα… όμως τώρα μπορώ να καταλάβω γιατιί με το που μπαίνουν οι ηλιόλουστες πρώτες μέρες τις άνοιξης η Μοντρεαλίτες βγαίνουν και λιάζονται σα τα φίδια… αποζητούν όχι το φως αλλά το χάδι του ήλιου… Δεν υπάρχει περίπτωση με το που λίγο θα τον αισθανθώ ζεστούλη θα πετάξω τα μπουτίνια μου έξω σαν απλωμένη σταφίδα 

Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂

Ενα ζευγάρι και μια παρέα…. :)

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009 12: 50

Και να που χθες το βράδυ, (9 μήνες εκείνος 4 μήνες εγώ στον Καναδά) γιορτάσαμε την γιορτή μου και τα γενέθλια του . Πανέμορφο περιποιημένο ζευγάρι! Εκείνος γκρι παντελόνι, μαύρο πουλοβερ. Εγώ μαυρό παντελόνι, γκρι πουλόβερ… (χιχι το κάνουμε τακτικά να παίζουμε με τα ρούχα μας χιχι μυστικό χιχιχιχι)

Η παρέα μας  άτομα από τη δουλειά, γνωστοί από την Ελληνική παροικία και συμμαθητές από τα μαθήματα γαλλικών. Δώδεκα άτομα.

Δωράκια, ζεστές συζητήσεις, μουσική, τούρτα (με ένα κεράκι χιχι) και λίγος χορός. Ανάμεσα στους γνωστούς μας και ένας συμμαθητής μας από τα γαλλικά. Τέσσερα χρόνια στον Καναδά με την γυναίκα του να είναι εδώ 20. Άρχισε να μου περιγράφει με τι χαρά εξερευνούσε τη διαφορετικότητα… Χωρίς να το καταλάβει άρχισε να κλείνεται…. Δουλειά και σπίτι …. Μαζί με την γυναίκα του παραδέχθηκαν πως από τότε που άρχισε να έρχεται στα μαθήματα των γαλλικών νιώθει καλύτερα…

Κοίταξα τους γύρω μου … ναι όλοι οι γνωστοί μας, όλη η παρέα είχαν ελληνικές ρίζες… μου άρεσε… μα στα αλήθεια θα ήθελα στην παρέα μας να είχαμε και κάποιον από άλλη χώρα… Δεν ζητάω όμως πολλά… Για την ώρα είμαι ικανοποιημένη!

Ενα φφφφουυυυυ με βοήθεια από την μικρή Στέλλα….

ενα πεταχτό μα τόσο γλυκό φιλί μας…

ένα ζεϊμπέκικο από μια συγγραφέα αφιερωμένο …

ένας γύρος σφηνάκια πικραμύγδαλο κερασμένα….

ένας φίλος να μας γυρίσει σπίτι….

ένα τσιγαράκι και μπουρδου μπουρδου για τη βραδιά …

.ένα χουχούλιασμα «και του χρόνου να είμαστε καλά»

Άργησα να ξυπνήσω,  καφεδάκι, να γράψω κάτι εδώ στο εξοχικό μου, να ετοιμάσω κοτόπουλο στο φούρνο με πατατούλες… και το απόγευμα ξανά πάλι …Πρόσκληση από τον Στέλιο και την γυναίκα του Στέλλα  στο σπίτι τους για μια ακόμη ζεστή βραδιά γιορτής….

Είμαι ικανοποιημένη… Νιώθω πως καταφέραμε να προετοιμαστούμε σωστά για τις κρύες μέρες του χειμώνα που έρχονται… Με ζεστά ρουχαλάκια … με ζεστούς ανθρώπους…. Είμαι περήφανη για το παλιό μου παλτό 🙂

Μπουχαχα τι έκανε ο Ολυμπιακός στον Παναθηναϊκό? ουπς συγνώμη χιχιχι

Ενα ταξίδι σου χαμογελα :)

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=j6t9PfCPpjQ%5B/embedyt%5D !!!!!!!

Λικνίζω η ξανθιά θεά Φρεγάτα το πωπουδάκι μου στο ρυθμό των κυμάτων.

Ομίχλη σε απόχρωση κόκκινου χρυσού.

Φοράω πέπλο Κλεοπάτρας πλεγμένο με αρχαία χρυσοκλωστή.

 Χείλη που ξεσκίζονται Ασπρο γάλα σε κύματα προκαλώ. Ταράζεται. Αναστενάζει βάρβαρα για να ελευθερωθεί.

Με προκαλεί να νιώσω… Στα χείλη μου αφήνει σταγόνες. Διαμάντια αλατιού. Τα γλείφω. Τα λιώνω

Στο δέρμα μου ανατριχίλες. Το γρατζουνάω. Να εισχωρήσει στο αίμα. Γρήγορη αιμάτωση.

Ξέσκισμα σε ρυθμό.

Ζαλάδα στα μάτια μου τα περιοδικά μοτίβα. Φίνα δαντέλα από μετάξι

Μηδενίζω την απόσταση να φτάσουμε.

Στη μύτη μου πρέζα Σαχάρας που ποτίζεται από υγρασία αλμύρας.

Εισπνέω βουλιμικά.

Γαργαλιέμαι, μυρμηγκιάζω, χάνομαι στις δισεκατομμύρια μπουρμπουλήθρες.

Συνεχίζω να προκαλώ…Για να μην τελειώσει ποτέ.

Για να φτάσουμε μαζί.

Ξαφνικά το πέπλο πυρακτώνεται. Φως, λαμπερό, άπλετο καίει τη θάλασσα.

Οι μηχανές μουγκρίζουν. Αγριοι κλυδωνισμοί….

Κοινώς: Ταξίδεψα με ένα πλοίο για Πόρο.

Ολα μα όλα είναι έρωτας!!!

Καλησπέρα από το Γαλατά… με την ιέρεια να πρέπει να πάει σε μια τελετή

και εγώ να γράφω, έχοντας στο μυαλό το χθεσινό ταξίδι και στα μάτια μου τον ζαλισμένο από τον ήλιο Πόρο

Σημείωση : Στον Πόρο χθες το βραδάκι έζησα ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ χιχιχιχι