Και πάνω που ήθελα να γράψω για έναν κύκλο, μια περιπέτεια που έληξε με επιτυχία, φουντώνει ξαφνικά ένας καυγάς. Δύσκολοι οι καυγάδες ζευγαριών που γνωρίζονται και παραμένουν ερωτευμένοι για 40 χρόνια. Ξεστομίζουν διαβολικές σχεδόν θανατηφόρες εκφράσεις.
Ξεπρόβαλε η φίλη, αυτή ντε η ακραία,….. αυτή που αν την αφήναμε θα επέλεγε να πάει στο μπάνιο και να κατεβάσει ότι βρει σε χάπια…. ας πούμε ευτυχώς, την οδηγούν άλλες φίλες μέσα μου … την οδηγούν στο ξέσπασμα δακρύων, στην απάθεια της Στελθ, στην μικρή ξανθιά θεά που έρχεται εδώ να γράψει….
Μια σχιζοφρένεια την διακρίνω. Για όσους δεν με ξέρουν ίσως να με χαρακτήριζαν νευρωτική, τρελή, αυτοκατοστροφική. Όλοι κάπου έχουμε την πετριά μας και εγώ όταν έρχεται η λογική μπορώ να πω πως με χαρακτηρίζει ως louser για όλα όσα θα μπορούσα να αξιοποιήσω αλλά δεν …
με μια φράση θέλω να πω πως είμαι ένα Δυσκίνητο Καράβι που με τα χρόνια το σκαρί του γεμίζει τρυπούλες και μπάζει σταγόνες από παντού… και όλο και βαραίνει…
Δυσκίνητη ναι αυτό είμαι …
………..
Έκλεισε λοιπόν ο κύκλος την περιπέτειας με πολύ θετικά αποτελέσματα για την υγεία του…
Από φθινόπωρο σε φθινόπωρο κάναμε τις ζόρικες πίστες απλές βόλτες, και τις καθημερινές μικρές απολαύσεις τεράστιες οάσεις ξεκούρασης.
Έγιναν μέσα στο μυαλό μας σπουδαίες πηγές δύναμης, οι βόλτες με το αυτοκίνητο σε κοντινούς προορισμούς. Ίσως και αυτή να είναι η δύναμη του δυσκίνητου … η αύρα ηρεμίας και σιγουριάς της απλής κίνησης ακόμα και αν δεν υπάρχει ηρεμία ακόμα και αν η σιγουριά είναι τόσο άθραυστη στο βάρος του φορτίου, του άγνωστου προορισμού, του σαθρού εδάφους.
και εκεί στην ουρά του γαϊδάρου, εκεί που φοβάσαι να πιστέψεις πως η επιλογή να αφήνεις τη ζωή να σε οδηγεί χωρίς να την βιάζεις εκεί που αρχίζεις να νιώθεις όλα και πάλι πήγαν πολύ καλά, εκεί να …
Αρκεί ας πούμε, μερικά ψωμάκια τυρί και ζαμπόν από το σούπερ μάρκετ μαζί με την ιδέα να βρούμε ένα ξεχωριστό σημείο για να τα φάμε μέσα στο αυτοκίνητό.
… και η μικρή εξερεύνηση οδηγεί σε ένα νησάκι που κάποιος κάπου κάποτε το έκανε κάτι …
και ο χώρος στάθμευσης μας αποκαλύπτει ένα περίπτερο ναό.
Ο νόμος είναι νόμος, ακόμα και με την πληγή ανοιχτή, ακόμα και αν τα σύννεφα απειλούν για μπόρα….
πρέπει να κατακτηθεί με ένα φιλί ακριβώς κάτω από το κέντρο του…
έφυγε το σήμα στο σύμπαν, είναι δικό μας είσαι καλά ανήκει στην συλλογή μου …
Από Σάββατο σε Σάββατο.. στην ουρά του γαϊδάρου και με την πανδημία να εκφοβίζει τις μεγάλες συγκεντρώσεις…. τσουπ τα γενέθλια μου να αποζητούν την χαρά του μοιράσματος μιας τούρτας.
Σάββατο 15 Αυγούστου…
Φύγαμε για το εξοχική κατοικία της Νεράιδας της λίμνης
Λίγα λουλούδια από τον κήπο το δώρο μου…
τα 55 χρόνια μου ξαπλωμένα σε νοστιμότατη τούρτα…
παρέα … στο σβήσιμο της ημέρας… μια χούφτα άνθρωποι γύρω από ένα υπαίθριο τζάκι…
πεφταστέρια, ευχές… και κάπου βαθιά κρυμμένη η ανάγκη να σφιχτά αγκαλιάσω, αδελφή, κολλητούς, ανίψια που ζουν σε χώρες μακρινές όπως η Αγγλία και η Ελλάδα …
Καληνύχτα με φοβάσαι δεν σε ξέχασες κάνεις…
ααα ξέχασα να γράψω πως ήρθε και ένα κολιμπρί, να μου ευχηθεί και να με αφήσει να το θαυμάσω το έχω σε βίντεο άλλα δεν μπορώ να το φέρω εδώ…