Μπρούμυτες σκέψεις, Ανάσκελες σκιές :)

Αγωνίζεται για να με κερδίσει. Αγωνίζομαι να του υποδείξω τι ακριβώς θέλω για να γίνει η φωλιά μας. Μου δείχνει τις ατέλειες του προκειμένου να το βοηθήσω να τις αναβαθμίσει Αναβαθμίσει … ανά, βαθμός … είναι η σωστή λέξη? Δεν ξέρω… εκείνο είναι νέο, δροσερό, σχεδόν ανεξερεύνητο… και εγώ πολύ πολύ κουρασμένη ακόμη και για να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να οδηγήσω τον κέρσορα σε μια καληνύχτα ημερολογιακή … Κουρασμένη, μπρούμυτα ξαπλωμένη στο διπλό μας κρεββάτι … θυμάμαι από παιδί αναζητούσα στις στιγμές συναισθηματικής φόρτισης ένα χαρτί και ένα μολύβι …μπρούμυτα να γράψω …Παλιά έλεγα πως ο κέρσορας δεν προλαβαίνει τις σκέψεις… Μετά από κάποια χρόνια εδώ στην καληνύχτα λέω πως μάλλον ο κέρσορας με την βοήθεια των δακτύλων συγκεντρώνει την σκέψη και την βοηθά να μπει σε μια ροή … Αν είναι δυνατόν!!! Είμαι θέα αλλά ξανθιά που σημαίνει πως το μυαλό (?) ξεγλιστρά… τι έλεγα? α …ναι

Εκείνη κουρασμένη, πονάει …θέλει να βοηθήσει, δεν μπορεί… νευριάζει … άγρια σε μένα … έχει γαντζωθεί σα μωρό από το παλιο μου παλτό … Πόσο τον θαυμάζω Γελάω γιατί ξέρω πως θα διαβάσει αυτές τις γραμμές … Ομως δεν μπορώ να μην αναφέρω πόσο καλό τις κάνει ψυχολογικά, πόσο γελάει μαζί του, πόσες συζητήσεις κάνουν … σε μένα είναι άγρια .. Πονάει… ξέρει πως εύκολα την αποκωδικοποιώ και αυτό … χμμ μάλλον την στενοχωρεί … σα να τα βάζει με τον εαυτό της …μάνα είμαι πως είναι δυνατόν να μην μπορώ να γίνω καλά για το παιδί μου… πως μπορεί να είμαι αδύναμη μπροστά στο σπλάχνο μου… και και και … νευριάζει … ο πόνος την αγριεύει…. Πρέπει να πάμε να το δούμε… τόσος πόνος επίμονος γιατί? … κάτι άλλο έλεγα όμως… πριν πω το κάτι άλλο ας πω πόσο τυχερή είμαι που έχω το παλιό παλτό δίπλα μου, γιατί ως γνωστό είμαι ο ορισμός της αμαρτίας και της αταξίας … 

τι έλεγα? α ναι για το σπίτι … Χτίζουμε τη σχέση μας … και από το πρώτο βράδυ μου αποκάλυψε τις μαγείες του …

Κρεβατοκάμαρα, κλείνεις το φώς …και ο τεράστιος λαμπτήρας του δρόμου προσπαθεί να χωθεί ανάμεσα από τα κλαδιά του τεράστιου δέντρου που δεσπόζει μπροστά στο παράθυρο.. Αποτέλεσμα ?

Δεν έχω αστέρια να σου δώσω στο ταβάνι

έχω ένα χορό σκιών .. μια ασπρόμαυρη ζούγκλα περίτεχνα από το χέρι της φύσης ζωγραφισμένη  και και και ζωντανή … Άμα σηκώσεις το χέρι  σου μπορείς να φτιάξεις ολόκληρο  θέατρο σκιών … σχέδια πολλά ..καθώς πονάει …το θέατρο των σκιών στους άσπρους τοίχους σκηνοθετεί η φύση και το παλιό μου παλτό χαρούμενο που δεν θα κάθεται να κολλά αστέρια  … μα θα σκαρώνει φιγούρες μαζί μου ….

Νυστάζω πολύ .. ελπίζω να μην αργήσει να έρθει … έχουμε παράσταση …γιατί είναι κουρασμένη… και πονάει…

Καληνύχτα Μορεάλη μου … σε ευχαριστώ για την νέα φωλίτσα … έχει και αυτή την μαγεία της …

χμμ πολλά έγραψα….

Χελώνα VS Φεράρι! ππ

Το παλιό μου παλτό τώρα τελευταία το έχει πιάσει μια μεγαααάλη λαχτάρα να γράφει!!!! Το παλιό μου παλτό ήθελε να γράψει και στην χαρτόκουτα μου Το έχουν οι χαρτόκουτες γράφεις ότι θες… είναι διαθέσιμες… για…μπουρδου μπουρδου αν καταφέρεις να πάρεις το λόγο χαχαχαχαχα

Σιωπώ και αφήνω το παλιο παλτό να φιλοσοφήσει ..χαρίζοντας του χρονοχώρο, και το πιο αστραφτερό μου χαμόγελο!

Γράφει το Παλιό μου Παλτό :

«Εμείς πάμε καβάλα πάνω σε χελώνα και ο κόσμος γύρω πάει με Φεράρι» δήλωσε φαρδιά – πλατιά στην ξανθιά θεά ένας από τους διαδικτυακούς φίλους της από την Ελλάδα, προφανώς προσπαθώντας να περιγράψει την οικονομική κατάσταση, τις σχέσεις των ανθρώπων και τελικά την ίδια τη ζωή.

Ακριβώς πάνω σ’ αυτή τη φράση, την απολύτως λανθασμένη φράση -κατά την άποψη μου, στηρίχτηκε η ελληνική κοινωνία για δεκαετίες, ίσως και για πολύ περισσότερο, αλλά δεν μπορούμε να το αποδείξουμε με βεβαιότητα.

Είναι θέμα αντίληψης τελικά. Γιατί ο συνάδελφος παίρνει περισσότερα από μένα στη δουλειά; Γιατί ο γείτονας έχει iPhone κι εγώ ένα αρχαίο «τούβλο» της Ericson που ζυγίζει μισό κιλό; Γιατί ο Μίμης έχει ένα μήλο και το δείχνει με υπερηφάνεια στη Λόλα; Γιατί να μην είμαι ο πατέρας των παιδιών της Angelina Jolie;

Είμαι γκαντέμης, είμαι άτυχος, είμαι δυστυχισμένος ο δυστυχής, είμαι, είμαι… και τι δεν είμαι. Έχω πάθει κατάθλιψη βλέποντας τον δίπλα με tablet κι εμένα να κοντεύουν να μου βγουν τα μάτια προσπαθώντας να σερφάρω στο κινητό. Είναι το δεύτερο κινητό μου. Το πήρα από τους κινέζους. Είναι iFone. Μπορεί να μην είναι αυθεντικό, αλλά ποιος θα το προσέξει; Μια χαρά την κάνει τη δουλειά του. Είναι μια αρχή.

Εγώ δεν είμαι για εδώ. Είμαι για μεγάλα πράγματα. Δεν με έχουν προσέξει. Δηλαδή, τι παραπάνω από μένα έχει αυτός ο ξανθομπάμπουρας με τα γυαλιά, αυτός ο πώς τονε λένε, που έχει την εταιρία με τα Windows; Γέιτς; Γκέιτς; Κάπως έτσι. Σου κάνει αυτός ο άνθρωπος να έχει πάνω του μαγκιά; Σαν ξέπλυμα μοιάζει.

Δεν το βάζω κάτω όμως. Κι ας μην κατάφερα από την γκαντεμιά μου να μπω κι εγώ στο μεγάλο φαγοπότι του Δημοσίου τόσα χρόνια. Αν είχα τρυπώσει, δεν θα είχα τώρα πρόβλημα μ’ αυτή την τρόικα και τους λοιπούς χαρτογιακάδες, προδότες, και λαμόγιους. Θα είχα κι εγώ κομματάκι από την πίτα. Θα ήμουν πασάς. Μπορεί να την είχα πέσει και σ’ αυτήν από το ΔΝΤ. Δεν ξέρω, μου βγάζει κάτι έκφυλο αυτή η γυναίκα. Ξυπνάει το κτήνος μέσα μου. Ωχ! Τελείωσε ο φραπές! Ώρα να την κάνω. Θα περπατήσω μέχρι την πιο κάτω στάση όπως πάντα και θα πάρω το λεωφορείο από εκεί. Μη με δούνε και τα γκομενάκια και νομίζουν πως είμαι και κανένας μπατίρης ευρωγκόμενος…

Κι ερχόμαστε στη χελώνα και τη Φεράρι. Μια χελώνα θα είναι πάντα χελώνα και μια Φεράρι θα είναι πάντα Φεράρι. Δεν θα αναφερθώ στο πολιτικό και οικονομικό σκέλος της τραγωδίας που περνάει αυτά τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μου. Εξ’ άλλου πιθανότατα θα κατηγορηθώ πως μιλάω εκ του ασφαλούς. Θα σταθώ όμως στο προσωπικό, στο ατομικό δράμα σε επίπεδο κοινωνίας, που έχει φέρει πολλούς από τους συμπατριώτες μου στα όρια τους.

Καλώς ή κακώς δεν έχεις Φεράρι και προφανώς δεν θα αποκτήσεις ποτέ. Αν αλλάξεις αντίληψη, θα καταλάβεις πως και η χελώνα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ευτυχισμένος. Η ζωή μπορεί να μην είναι δίκαιη, το σύμπαν σίγουρα δεν συνωμοτεί, αυτό είναι μια παπαριά μεγίστου βεληνεκούς, σου έδωσαν όμως κάτι. Σου έδωσαν μια χελώνα.

Μ’ αυτήν θα πορευτείς κι όταν αποβάλλεις τον υπέρμετρο εγωισμό, τη ζήλια, την ψευτομαγκιά και την μιζέρια, όταν πατήσεις με τα πόδια στο έδαφος, ίσως να γίνεις δημιουργικός και ευτυχισμένος. Βάψε τα νύχια της χελώνας ροζ. Βάλε ένα φιόγκο πάνω στο κέλυφος της. Σκέψου πως η ζωή της διαρκεί γύρω στα 160 χρόνια. Θα μπορέσεις να την κληροδοτήσεις και στις επόμενες γενεές. Είναι οικονομική, οικολογική και vegetarian. Από την άλλη, έχεις σκεφτεί πόσο κοστίζει ένας από τους καθρέφτες της Φεράρι; Τι φόρους και τέλη θα πρέπει να πληρώσεις; Ας μην πάμε εκεί.

Σε καμία περίπτωση δεν προτείνω να πάψουμε να ονειρευόμαστε, να σχεδιάζουμε και να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο για μας, για τις οικογένειες μας, για όλη την κοινωνία. Η διαφορά είναι στο λόγο για τον οποίο θέλουμε την επιτυχία και στον τρόπο με τον οποίο θα την αποκτήσουμε. Ας χαρούμε μ’ αυτά που μας έχει δώσει η ζωή σήμερα. Δεν ήρθα για να πουλήσω πνεύμα. Μιλάω μέσα από τις εμπειρίες που μου έδωσε η ζωή. Μαζί με τη χελώνα εμένα μου χάρισε και δυο μεγάλα χαστούκια, έξτρα μπόνους.

Σκεφτείτε το…

Επιτρέψτε μου τώρα να πάρω τη χελώνα μου και να φύγω.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

ΥΓ: Το κείμενο αυτό γράφτηκε με απόλυτο σεβασμό για τις χελώνες και όλα τα ζώα. Τα παραδείγματα είναι μεταφορικά.

---

χιχιχιχι αταξίες !!!!

Normal
0

false
false
false

EN-CA
X-NONE
X-NONE

<!==

<!==

<!==
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:»Table Normal»;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:»»;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:»Calibri»,»sans-serif»;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-ansi-language:EN-CA;}
–>–>–>

ΕΥΤΕΡΜΠΗ! ΜΙΑ ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ ΧΕΛΩΝΑ!

Θυμάμαι στο σχολειό είχα μάθει στα βιβλία και για την αμυγδαλιά και για την ροδακινιά και για τα σκυλάκια και για … ένα εκατομμύριο πράγματα της φύσης… Ομως ως παιδί της πόλης δεν τα είχα αγγίξει σχεδόν ποτέ…

Τι μου ήρθε τώρα και τα γράφω αυτά.. Λίγο ως πολύ είναι γνωστά…

χμμμ αφορμή μια χελώνα… τη φωτογράφισα στο Μάτι το προηγούμενη Κυριακή…

και ξαφνικά με έπιασε μια τρέλα (καλά δεν είναι και η πρώτη φορά έχω και το κουτούνι, και διάφορα ζουζούνια )

τι έλεγα α ναι με έπιασε μία τρέλα να μάθω περισσότερα γι αυτή … «Ελα βρε Μάνια δεν τα ξέρεις? Δεν τα έχεις μάθε στο σχολείο?» είπα στον εαυτό μου η ξανθιά θεά… ή το ανάποδο έγινε ή Μάνια το είπε στην Ξανθιά θεά δεν θυμάμαι χαχα

Δεν έχω σκοπό να σοβαρευτώ μου φαίνεται! Και θέλω να κάνω μια όμορφη εγγραφή στη χαρτοκουτά μου γι αυτή την χελώνα μαμότο….

Λοιπόν ότι καταλάβατε καταλάβατε αρχίζει η εγγραφή χαχα

Να πω την αλήθεια βαριέμαι… διάβασα τόσες σελίδες από την εγκυκλοπαίδεια και τώρα θα πρέπει να γράψω μια όμορφη εγγραφή που να έχει όλες της πληροφορίες για τις χελώνες τουλάχιστον για τα 3 είδη χερσαίων που υπάρχουν στην Ευρώπη… συγκεκριμένα τις συναντάς στα νότια της Ευρώπης και φυσικά στην Ελλάδα…

Αλλαγή σχεδίου γιατί συνεχίζω να βαριέμαι…

Συνέντευξη με την Ευτ-έρπη τη διάσημη χελώνα που κάνει ικόγκνιτο διακοπές στο Μάτι και δέχτηκε να τη φωτογραφήσω… και να κουβεντιάσω μαζί της σαν γυναίκα με γυναίκα….

Μ: Σπάνια η ομορφιά σας

Ε: Ελληνική ομορφιά χρυσό μου! Ανήκω στην οικογένεια Tesstudo graeca -Ελληνική Χελώνα…

Μ: Πόσο χρονών είστε…

Ε: Μικρή πτωχή!!! Τι σημασία έχει… Μια της οικογενείας της Αμερικής ζει έως και 138 χρόνια….

Μ:Η σιλουέτα σας είναι τέλεια…

Ε: Ω ευχαριστω! Ξέρεις, μου επιτρέπεις τον ενικό ε? Ξέρεις μπορώ να επιβιώσω σε συνθήκες παρατεταμένης ασιτίας…Μπορώ να φάω μια φορά την εβδομάδα ή ακόμη και μια φορά το μήνα.

Μ: Φήμες δηλαδή οι βουλιμικές σας τάσεις?

Ε: Πως κυκλοφορούν αυτά ΘΕΕ ΜΟΥ… of the record πάντως ναι… είμαι βουλιμική… στο ΝΕΡΟ….ορισμένες φίλες μου από άλλες οικογένειες το μαζεύουν μάλιστα σε ειδικές εκπτυχώσεις της αμάρας… φοβόμαστε την ξηρασία… ΜΗ σπάσει και το δέρμα μας…Χαμογελάς βλέπω…. Πτωχή!!! Δεν θα αναφερθώ στο πόσο μας ζηλεύετε και τρώτε τις σάρκες μας τα αυγά μας και κυρίως εκμεταλεύεστε το χέλυο μας… μη με κοιτάς έτσι αγράμματη, τη γνωστή ταρταρούγα με τη οποία κατασκευάζετε διαφορά άχρηστα πράγματα για μας… όπως χτένες….

Μ: Θα ήθελα να περάσουμε σε ένα καυτό θέμα! σεξ (ντρίπλα δημοσιογράφου που δεν τον συμφέρει να μιλήσει για οικολογία)

Ε: Η ακοή μας δεν είναι καλή… η όσφρηση είναι το φόρτε μας, και η όρασή μας καλή είναι αν και δεν ξέρω αν βλέπουμε χρώματα όπως εσείς…

Μ: Δεν μου απαντάτε όμως… (δημοσιογράφος που βλέπει τη συνέντευξη πολύ ρηχή και θέλει να βγάλει πάση θυσία είδηση)

Ε: Απάντησα γλυκιά μου… Τέλος πάντων… Στο σεξ φωνάζουμε γρυλίζουμε, διότι στην καθημερινά μας έχουμε σπανίως φώνηση… Μια φορά το χρόνο αγαπητή μου μας είναι αρκετή … και μη με κοιτάς έτσι φωνάζουμε πολύ… και όχι πια! Εχω βαρεθεί να απαντώ σε αυτή την ερώτηση! Τα αρσενικά μας δεν έχουν δύο τσουτσούνια όπως τα φίδια και οι σαύρες….

Τώρα που την ξανά βλέπω χαζή είναι η συνέντευξη δε λέει…. ίσως αν σπάσω το of the record να αποκτήσει κάποιο νόημα….

χεχε