Η Εύφορη Γη Μέσα μας :)

Η εύφορη γη δεν είναι τίποτε άλλο από ένα γόνιμα παθιασμένο πλάσμα. Τρελαίνομαι από χαρά όταν οι φίλοι μου  δημιουργούν πανέμορφες εκρήξεις  με την ευφορία τους Η εύφορη γη που έχει ο καθένας μέσα μας είναι κάτι ασύλληπτα πολύτιμο μοναδικό  Αν το βάλεις σε θησαυροφυλάκιο για να το προστατεύσεις το πιο πιθανό είναι να μην σου καρποφορήσει ποτέ…. Μια εύφορη γη ένα παθιασμένο πλάσμα…το δικό μας προσωπικό μας γόνιμο πλασματάκι αχμμ ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τις φιλοσοφίες…

Το παιχνίδι ξεκίνησε αυθόρμητα σε μια συζήτηση που είχαμε με τον Γιάννη μας…

Τι κάνεις Γιάννη ? (κουκιά σπέρνω… αμ δε )

έβαλα λαχανικά, πήρα και μια βουκαμβίλια, έχω ένα μπαλκόνι με γλάστρες, έφτιαξα και έναν κηπάκο, έχω τριανταφυλλιές …κάποιος μου κλέβει τα τριαντάφυλλα και έχω νευριασει τρομερά… εσύ?

Εγω … έχω… μια ροδιά, έχω έναν Αλεξανδρινό μάλλον ψεύτικο, έχω ένα φύλλο που δεν ξέρω τι ακριβώς επιδιώκει να κάνει στη ζωή του μεγαλώνοντας … αααα μου έφεραν μια τόση δα ντοματιά που σύντομα από στιγμή σε στιμή θα αρχίσω την παραγωγή σε ντοματάκια… ααα και ένα γλαστράκι με κάτι ροζαλια λουλούδια …

Γελουσα, θεώρησα πως η προοδός  ήταν αλματώδης αν σκεφτεί κανείς πως αυτό …που η γιαγιά Μάνια έχωνε στη γη ένα ξύλο και της έβγαινε δεντρό όχι μόνο δεν το έχω αλλά … και ξαναβαλα τα γέλια…

Γιάννη μου Ελα να παίξουμε Ένα παιχνίδι ευφορίας χαχαχα στο μπλόγκ μου..που θεματολογικά είναι ένας αχταρμάς..

Γιάννη στείλε φωτογραφίες … 

και έστειλε ο καψερός, δεν μπορούσε και να ξεφύγει…

αχα… μάλιστα … κάτσε να φέρω και την δική μου

το συμπέρασμα είναι εμφανές.. έχω καλύτερη ……φωτογραφική μηχανή …όμως …

ο Γιάννης μου έστειλε και αυτό ..

. 

και μπορεί εγώ να κατέβασα στην «μάχη» την ροδιά του …του σαλονιού μου…

 

ήταν όμως εμφανές και πάλι πως… μόνο ένας καταστροφέας θα μπορούσε να μου προσφέρει τις υπηρεσίες του…Ο Αρης, μια κουταβένια αλητοφάτσα που περιμάζεψε ο Γιάννης, μικρό τόσο δα και τώρα …λίγο πριν την εφηβεία …

ωωω ναι καλέ μου Αρη ότι κόκκαλο μπορείς να φανταστείς είναι κάπου θαμμένο …σκάψε σκάψε…

και όσο έσκαβε το κουταβοπρωτοπαλίκαρο ….ο Γιάννης μου φυσούσε και ξεφυσουσε και άντε πάλι φύτευε…. έγω άρχισα να κάνω επενδύσεις ..

Παρατήρησα πως ο Αλεξανδρινός είχε βγάλει κάτι μικρά φυλλαράκια έτσι πήρα την μεγάλη απόφαση να τον βάλω σε μεγαλύτερη γλάστρα … και τσουπ ξεπετάχτηκε…

το φύλλο  … ακόμη δεν έχει αποφασίσει τι θα γίνει …

αλλά συνεχίζει να μεγαλώνει

ζούγκλα

και το λουλούδι μου … το πέταξα έξω μετά από ώριμη σκέψη

και άρχισε να γίνεται πιο φούξια

Ήταν ολοφάνερο!! η φωτογραφική μου μηχανή ήταν δαιμονισμένα καλύτερη…

όμως… δεν είχα υπολογίσει πως κόντρα στη καταστροφική φύση του Αρη χεχεχε ..

υπήρχε το μεράκι του Γιάννη …

Το μεράκι του Γιάννη … γελούσε με την καρδιά του…

και έβαζε πετρούλες σε δικές του συνθέσεις παλιού κουτιού…

επιτέλους άκουσα την συμβουλή του και κόλλησα την μικρή ντοματιά μου στο τζάμι ….

ήλιος … ωωωω ναι … η μικρή μου ντοματιά σα να τεντώθηκε, ξύπνησε… δεν νομίζετε?

Γιάννη μου για στείλε τώρα φωτογραφίες…

τι να κάνει ο καψερός  ξανά ‘στειλε…

και τώρα μπορείτε να μου πείτε καθώς είναι πια εμφανές …

δεν έχει τελικά και ο Γιάννης καλή φωτογραφική μηχανή?

 Καλημέρα εκεί 🙂

Σερνικοί Μάγοι και η Δυναμή τους :)

Το να ξεχωρίζεις  μαγισσούλες,  νεράιδες  ξωτικά, αερικά και όλα τα μαγικά θηλικά πλάσματα είναι εύκολο …τουλάχιστον από ένα ξανθό πλασματάκι σα και μένα μπουχαχα

Το να ξεχωρίζεις όμως μέσα στο πλήθος τους μάγους, πραγματικά είναι πολύ δύσκολο. Είναι συνήθως σιωπηλοί ή έχουν πολύ δυνατή πνευματώδης εύθυμη διάθεση…

Στη ζωή μου  τους αναγνωρίσω ..και  επιδιώξω τη φιλία τους. Απλά όπως τα άγνωστα παιδιά στην παιδική χαρά.Φυσικά έναν από αυτούς τον πιο δυνατό και όμορφο … τον έχω φυλακίσει για τα καλά με  αθώες αόρατες χειροπέδες χιχιχι Μάγος αγνώστου ετύμου το Παλιό μου Παλτό .ακόμα με συναρπάζει μετά από τόσα χρόνια ..  πραγματοποιεί οποιαδήποτε συνταγή κεφιού όπως… το να βγει με μια κατσαρόλα βραστό νερό στους -30 βαθμούς Κελσίου και να μου φτιάξει χιόνι …αυθεντικό χειροποίητο χιόνι μόνο για μένα …. Βλέπετε οι μάγοι έχουν ένα και μόνο σκοπό να δημιουργούν φωτεινά χαμογελαστά πρόσωπα στα διάφορα πλασματάκια γυρω τους….πόσο μάλλον στο μοναδικό τους …

Στην εκπνοή του 2013 είχα την χαρά να νιώσω την δύναμη  της εύθυμης διάθεσης δυο μάγων  ακόμη εδώ στον Καναδά… Ο ένας…. καπετάνιος, ζει στο Βανκούβερ και κατέβασε στα πόδια μου αστέρια δώρα…Παλιός γνώριμος …για περισσότερες πληροφορίες εδώ.: http://dreamcomputersindia.com/dreamcom1234/paraskevas/wp-content/uploads/2010/07/to-wario-ths-dytikhs-wothhkhs.html

Ο δεύτερος δεν είναι άλλος από τον μάγο σύζυγο του αερικού της μονοκονδυλιάς…Αυτός ο μάγος κυκλοφορεί με την μορφή άλμπατρος …..οι πτήσεις του γύρω σου ποτέ δε σε φοβίζουν …παρόλα τα τεράστια φτερά του …η άγρυπνη ματιά του εκμεταλλεύεται κάθε κίνηση για να  εκπληρώσει κάθε σου επιθυμία… Δυνατός σίγουρος σχεδόν αόρατος …Τον σπουδαζα αρκετό καιρό …ιππότης, ευγενικός, χαμογελαστός, πρόθυμος ταγμένος στο αερικό της μονοκονδυλιάς .. προστάτης του αέρα της με τα τεράστια φτερά του να την αγκαλιάζουν-ασπίδα σε κάθε απειλή ..να την ταξιδεύουν σε κάθε της θέλω… να την εμπνεουν με κάθε πανέμορφο πούπουλο πένα για το νέο της βιβλίο …. Τέχνη του για την τροφή του η εκπληκτική ματιά του … μπορεί απο χιλιομετρα ύψος να ξεχωρίζει ακόμη και μεσα απο φουρτουνιασμένες θάλασσες γκουρμέ πολύτιμα διαμαντοψαρα … Μια βουτιά ακριβείας αρκεί για να τα πάει στην καλή του και στο μοναδικό τους γόνο …

Ναι μπορώ να πω πως είμαι τυχερή Με τρεις μάγους  και το αερικό της μονοκονδυλιάς φυσικά, πέρασα απαλά τρυφερά- χωρίς ξεσπάσματα μεγάλα από την έλλειψη Της –στην επόμενη χρόνια ….αυτή του 2014 …

Μην έχετε καμιά αμφιβολία …υπάρχουν πολλοί τέτοιοι μάγοι … μοναδικά δοσμένοι στην μία αξία… μα τόσο μα τόσο δοτικοί σε κάθε πλασματάκι που το χαμόγελό του φωτίζει… βλέπετε… όλη τους τη δύναμη από αυτά τα χαμόγελα την αντλούν …αλλιώς σβήνουν….

Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂

αααα λαλα… μια μουσική και χορογραφία μοναδική για όλους τους μάγους της γης

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=4OPJq_R7Qjw[/embedyt]

για το αγνωστο 2014

Επιστάτης με Αρωμα καπνού… !

λιγκ για περισσοτερες πληροφορίες

Ο μεσιέ Τιμπό.

 

Το είδα να καθαρίζει τις κάτω σκάλες του κτιρίου από το χιόνι. Δυο τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Για ένα δεύτερο σκέφτηκα να του κάνω παράπονα, πως δεν με φροντίζει πια και δεν με αγαπά και και είχε πάγο το σκαλί και έπεσα… Τον είδα όμως τόσο σκυφτό που … απλώς του χαμογέλασα .. περίεργο δεν με πείραξε όπως συνήθως… Τώρα μου λείπει .. και θα μου λείψει σαν ένας χρόνος που πέρασε και φεύγει… Θα μου λείψει η μυρωδιά από το καπνό της πίπας του, τα πειράγματα του, το χαμόγελο του, η φροντίδα του, η ασφάλεια που μου προσέφερε και αυτή η αίσθηση πως ο παππούς μου μου τον είχε στείλει για να με προσέχει με το σοφία του εδώ σε αυτόν το μακρινό παγωμένο τόπο.

Ο μεσιέ ΤΙΜΠΟ, ο παππούς μου, ο μάγος των ξωτικών πέθανε … έφυγε…μοιάζει να τον πήρε ο παλιός ο χρόνος μαζί του… Γέρος και επιστάτης του κτιρίου Όπως ο χρόνος ο παλιός, επιστάτης της ζωής μας… Αστείο οι περισσότεροι άνθρωποι περιμένουν πως και πως να αλλάξει ο χρόνος. χμμ όχι δεν θα αφήσω το ξανθό μου μυαλουδάκι (?) να ταξιδέψει στο τι κάνουμε στον παλιό το χρόνο λίγα δεύτερα πριν έρθει ο νέος χρόνος … γνωστό άλλωστε το τραγουδάκι…

Λίγο ακόμη να μιλήσω για τον μεσιέ Τιμπό μου, τον βρήκαν την ημέρα των Χριστουγέννων νεκρό  μπροστά στο ψυγείο Είχε πεθάνει κάποιες μέρες πριν  δεν το καταλάβαμε.. Μόνο λίγη γκρίνια πως δεν μας φρόντιζε όσο περιμέναμε …σαν τον παλιό το χρόνο … ωωω είπαμε δεν λέω για τον παλιό χρόνο…

Μόνος του πέθανε.. λες και πεθαίνει ποτέ κάποιος με παρέα.. Στην σκάλα το έμαθα …ρώτησα μια κοπέλα που ξεχιονιζε … μήπως ξέρετε που είναι ο Μεσιε Τιμπό; .. μου έλειπε το άρωμα της πίπας του… ναι ξέρω μου είπε.. πέθανε... τον βρήκα νεκρό … Για πρώτη φορά εδώ την Μορεάλη μου ενιωσα πως μπορεί να κυλούν και να παγώνουν δάκρυα στα μάγουλα ..

οι ντομάτες του Μεσιε Τιμπο μου …περήφανος γι αυτές με φώναζε να τις βλέπω για να βλέπει τη χαρά μου …καθώς κοκκίνιζαν σιγά σιγά….

οι γάτες του τι θα γίνουν ? άγριες τις είχε ελεύθερες μόνο φαγητό τους εδεινε…

και και η τελευταία του μεγάλη αγάπη …

το είχε βρει το είχε επισκευάσει και..

μας φώναξε ένα καλοκαιρινό απόγευμα πριν ανεβούμε στο σπίτι να το θαυμάσουμε και να ακούσουμε το κελάρυσμα του…

Ο μεσιέ Τιμπό μου ο παλιος μου επιστάτης, ο μυστικός μου παπους .. πέθανε… πάει… θα έρθει άλλος τώρα επιστάτης … αντε να τον εμπιστευτώ από την αρχή

Καλη χρονιά να έχουμε!

Καληνύχτα Μορεάλη μου, καληνύχτα Μεσιε Τιμπό

καληνύχτα γέρε χρόνε 🙂