Στο Παιχνίδι του Ανεμοστρόβιλου :)

Το είχα ξεχάσει αυτό το συναίσθημα να έχεις γράψει ένα κατεβατό, καταθέσεις γεγονότων και συναισθημάτων, να αλλάζεις παράθυρο για να βρεις μια πληροφορία …ΚΑΙ επιστρέφοντας, να βρίσκεις λευκό κενό. ΤΟ κρομ είναι ηλίθιο. 

Και τώρα που άδειασα τι… πως να γράψω πάλι, άδειασαν αλλά δεν γέμισαν, δεν κοσμούν το εξοχικό της καληνύχτας μου. Να βρω τις ουσίες μια μιά. 

Η φωτογραφία ξεκάθαρα έδειχνε πτήση και προορισμό. Δευτέρα της γιορτής μου, ο καπετάνιος μου στη πόρτα με μιά τεράστια τάρτα, με ένα τσουρέκι για βούτες στο καφέ, με μιά τεράστια αγκαλιά. Για μια εβδομάδα ο φίλος του τελευταίου θρανίου που μένει μόνιμα στο Βανκούβερ ήρθε να μας δει. Ο Νοέμβριος έτσι και αλλιώς είναι μήνας παραγεμισμένος με γιορτές και γενέθλια. 

Η μικρή ξανθιά σα να ξύπνησε από λήθαργο. Δυο μάγοι στο σπίτι για μια εβδομάδα να τους έχει και να τους τυραννά. Δυο μάγοι να της ετοιμάζουν το βράδυ γιορτή με ποτά αναψυκτικά και το ιδιαίτερο σαλαμάκι που μαζί με την μαγική μυστική συνταγή για ζύμη θα δώσει μια εκπληκτική πίτσα, αφορμή για μπυρόνια, αφορμή για να βρεθεί και πάλι το τελευταίο θρανίο. Περάσαμε όμορφα νομίζω στη γιορτή. Δύσκολο να είσαι η μόνη γυναίκα στην παρέα (?). Πρέπει να δίνω αγώνα για να παίζουν και μένα στα παιχνίδια τους. Άλλες φορές νιώθω η κόλλα τους και άλλες μάλλον πως είναι η ιδέα μου πως ανήκω στην παρέα και δεν είμαι απλώς η σύζυγος του παλιού μου παλτού.

Μαζεύονται ρολά που θέλω να φέρω στο εξοχικό και αχνά φαίνεται η τελευταία βόλτα αποχαιρετισμού του φθινοπώρου. Να φέρω τις φωτογραφίες κάδρακια στιγμών…

Μια παραλία του γλυκού νερού που αργά θα παγώσει

 

Μια καρδιά ζωγραφία στην άμμο με ουρανό καθρέφτη

 

και ένα ηλιοβασίλεμα που ανατριχιάζει από χαρά όταν στο κάδρο υπάρχει ζευγάρι

 

Εγινε χιονάκι η βροχή και πάλι βροχή το χιονάκι. Νέα δραστηριότητα μέσα στην εβδομάδα. Να γράψω για αυτή ξεχωριστά νομίζω είναι το σωστό. 

Στα μισά της εβδομάδας, καθισμένα στο σαλόνι τρία παιδιά παίζουν με όνειρα θαρρείς τσακισμένα καραβάκια. Η μικρή ξανθιά θέα δειλά μιλά για ξόρκι, πρώτη φορά νυστάζει για να το γράψει. Τι σημασία έχει το ξόρκι είναι ξόρκι αρκεί να σκεφτείς, τα υλικά σε σωστές δώσεις να βάλεις πριν το γράψεις αποκτά την δύναμη της θετικής αύρας. 

ξόρκι 

Παγωνιά και ζέστη συντροφιά

 ανεμοστρόβιλο σε θάλασσα 

Ο καπετάνιος που λέει όλο δεξιά παλεύει. 

Ποσειδώνας που φωνάζει αρκετά 

δεν χρειάζεται άλλη φιλοσοφία. 

Ανακατεύω σειρήνες τρικυμίες γοργόνες  

μια ρότα 

το θέλω του καπετάνιου.

Καράβι μεταφέρει το έργο ζουμερών καρπών

Νησί με παραλίες φίλων

γοργόνα να αποζητά 

όλο και περισσότερο μόνο μόνο αυτό το νησί 

Ένα καράβι πάντα θέλει ένα νησί

 και ένα νησί ένα καράβι

και για επαλήθευση 

τη γοργόνα

 

 

Βόλτα σιωπής για την επόμενη εποχή :)

Στην εκπνοή του φθινοπώρου, πάμε στο δάσος (Parc-nature du Cap-Saint-Jacques) μικρή εκδρομή. Καλαθάκι με ψωμάκια μπέιγκελ που αγκαλιάζουν αυγό βραστό και τυρί, δύο πανάνες, λίγους ξηρούς καρπούς, νερό, άνετα παπούτσια, έναν λύκο παλιό παλτό να με προσέχει και μια φωτογραφική μηχανή. Όχι δεν θέλω κάτι άλλο, είμαι ευτυχισμένη. Κυριακή ίσως από τις τελευταίες που η θερμοκρασία φλερτάρει με την ζεστασιά των 10 βαθμών πάνω από το μηδέν. Πόσο μου αρέσει να περπατώ μαζί του να μου κρατά το χέρι και να με φιλά με πάθος κάθε που νιώθει πως κρυώνω λίγο. 

 

Φυσικά και πάμε για την κατάκτηση του περίπτερου ναού. Σφραγίζεται με το φιλί μας, ως δικός μου και αυτός στην συλλογή μου. 

 

Να κάτσουμε να φάμε…πόση σιωπή κρύβει ένα δάσος όταν προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα, για την επόμενη εποχή. Ούτε ένα πουλί δεν κελαϊδά…μα καλά ούτε ένα σκιουράκι; α να ένα εκει μακριά…φαίνεται πιο απόμακρο από τα σκιουράκια της πόλης.

 

Να περπατήσουμε πολύ πολύ, να κουραστούμε σέρνω τα πόδια μου.

 

 Ήχος από μαράκες, ξεραμένα φύλλα πεσμένα, νεράιδες ψηλόλιγνες σχεδόν γυμνές χορεύουν γύρω μας… 

Το μονοπάτι του λύκου, εδώ απαγορεύεται να περάσει αυτοκίνητο, πεζός, ποδήλατο. Δηλαδή απαγορεύονται οι τουρίστες. Σίγουρα θα είναι γεμάτο ζώακια, μόνιμοι κάτοικοι. 

 

Η κοκκινοσκουφίτσα επιτρέπεται να περάσει; Χαμογελώ, έχω το λύκο μου παλιό παλτό να με ζεσταίνει, να αιχμαλωτίζει ομορφιές, όπως προσφέρονται, λίγο πριν πέσουν στη γη, σε πιατέλα 

να του χορεύω και να θαυμάζουμε μαζί ένα γλυπτό της φύσης, χορεύτρια ξύλινη νεράϊδα σε contemporary dance

 

και μετά και μετά πάμε στις όχθες της λίμνης να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα ….