Μην ξεχνάς να μου γράψεις ξέρω πως έχω αρχίσει να γερνάω, δεν γοητεύω τόσο πια.
οκ θα σου γράψω αλλά, θα είναι ακατανόητα… ξέρεις …
Είναι που είμαι θυμωμένη με το υφάκι του γαμιά που έχει ο αγάμητος καθώς προσπαθεί να μειώσει μια προσπάθεια προκειμένου προκαλέσει το ενδιαφέρον, κανονική παρενόχληση… Από τον περασμένο Αύγουστο ένας σχιζοφρενής του κώλου δημοσιογράφος. Τεχνικός είσαι αγόρι μου ιδέα δεν έχεις από δημοσιογραφική δεοντολογία… βρίζεις συναδέλφους είναι δυνατόν να μην σου την πω??? ..Λάθος μου, μίλησα σε έναν άκυρο, σε έναν άρρωστο… . αυτό ήταν έγινα ο στόχος του … ξέρω κανείς δεν καταλαβαίνει, μόνο εσύ που λες πως γερνάς και δεν με γοητεύεις…. απλώς δεν με γοητεύει η θυμωμένη κουρασμένη μου πλευρά…
Βλέπεις είναι και η άλλη το Λευκαδίτικο πλωτό τσόκαρο που δεν με αφήνει να ηρεμήσω. Μια τσούχτρα, έντονα τοξική, με την δική της ατζέντα και με έντονα όλα τα χαρακτηριστικά ενός τοξικού ανθρώπου. Την λυπάμαι λίγο αυτή την κατσαρόλα, στην προσπάθεια της να ταΐσει την όλο και πεινασμένη ματαιοδοξία της γίνεται ο ανεμιστήρας λάσπης κυλιέται στην φυλλάδα του κιτρινισμού… την λυπάμαι… και όσο γερνάει γίνεται ακόμα πιο γελοία …
Θα μου πεις τι σε νοιάζει… το πάει φιρί φιρί, πρώτα με το φίδι το κολοβό, τώρα με τον σχιζοφρενή παρενοχλεί τη ζωή μου, με προκαλεί … κάποια στιγμή θα την ξεμοναχιάσει σε κάποια γωνία η συναισθηματική μου νοημοσύνη …και θα της πει δύο τρεις κουβέντες για την πεταλούδα της, μήπως και νοσηλευτεί για λίγο καιρό σε καμιά κλινική να γλυτώσει την σχιζοφρένεια και αυτή…
άρε ρε μου .. που να βρω το σχόλιο σου κάπου το 2007 που προειδοποιούσε στα επόμενα χρόνια για την σχιζοφρένεια ως επίσημη μάστιγα στον πλανήτη Γη … λίγοι θα την γλυτώσουμε…
Κάπως έτσι ολοκληρώνεται και φέτος ο τηλεμαραθώνιος με το παλιό μου παλτό να λείπει ατελείωτες μέρες …. τελική ευθεία αυτή την εβδομάδα και προβολή την Κυριακή. Νιώθω πως το διασκεδάζει… ατελείωτες ώρες μοντάζ ενός τρίωρου προγράμματος….
Αυτό το παιχνίδι της εσωτερικής δύναμης μου φαντάζει ως φαύλος κύκλος
Άκουσα αυτό το τραγούδι … έκανα μια βουτιά μέσα μου .. ναι με αντιπροσωπεύει …
μετά, μετά κοίταξα γύρω μου… αναγνώρισα τουλάχιστον τρεις πιο δυνατούς από μένα που με προσέχουν σαν πορσελάνη μην και πάθω κάτι ως εύθραυστη … άρα…
-Το παλιό μου παλτό μου είπε κάτι πάρα πολύ όμορφο …. είπε… λατρεύω τη σχέση μας γιατί εκεί που σταματά ο ένας εξαντλημένος, παίρνει το τιμόνι ο άλλος… ναι είναι αλήθεια…
– Η θεία μου, πολύ δυνατό πλασματάκι, παίρνει τηλέφωνο και μιλάμε…. πολυλογού, τόσο πολυλογού που δεν θέλω να μιλήσω… την ακούω και που και που της λέω και εγώ κάτι..
– Η αδελφή μου, βλαμμένη τελείως, χαμένη στην καθημερινότητα της στο Λονδίνο, έλεος … σκέφτομαι να αλλάξω τακτική … είναι σίγουρο πως η μοναξιά δεν θα της χτυπήσει την πόρτα καθώς θα μεγαλώνει, ναι εδώ και πολλά χρόνια με έχει βγάλει από την ζωή της … δεν με χρειάζεται…
– Πλησιάζει η εποχή, αυτή που μου επιτρέπει να ρίξω μια ματιά στις πιθανότητες για καλοκαιρινό ταξίδι Μόντρεαλ, Αθήνα Λονδίνο Μόντρεαλ … μια φωνή μέσα μου γελάει … «το άλλο με τον τοτό το ξέρεις?» και συνεχίζει να γελάει….
Η μαρμότα κάνει βόλτες για να μας πει πότε θα έρθει η άνοιξη
-Η Μαίρη μου τραβά το πόδι να ξεκινήσουμε και πάλι κολύμβηση… αχμμ ίσως να είναι και η μόνη που έχει την πιο καλή ιδέα !!!
Καληνύχτα Μορεάλη μου…μονοκάμερο η ζωή μας …
Καληνύχτα 