Η Γελαστή… θύμηση :)

Μου αρέσει να χώνομαι σε μια εγκυκλοπαίδεια. Eρέθισμα και τρέχω σε «τόμους». Ψαχουλεύω και ξεφεύγω από το τικ τακ του χρόνου… Αν δεν με στριγκλίσεις μπορεί να διαβάζω ένα σωρό πραγματάκια.Λιγα όμως καταγράφει ο σκληρός μου… Είναι το ταξίδι που με συναρπάζει και όχι η απομνημόνευση των γνώσεων. Κάποιος να μου εκθέτει τις γνώσεις του Δεν μαθαίνω αλλά… γοητεύομαι από τον πλούτο του !

Δεν είχα ψάξει γιατί μου αρέσει τόσο. Χθές σε μια προσπάθεια να μάθω για τις δεκαοχτουρες έπαθα ένα μικρο αουτσ. Ένιωσα την ΕΛΛΕΙΨΗ της εγκυκλοπαίδειας (52 τόμοι γιαμι γιάμι) που είχαμε στο σπίτι μας.. Τώρα βρίσκεται σε μια κούτα… 

Ομως εδώ υπάρχει ακόμη η εγκυκλοπαίδεια των μαθητικών μου χρόνων.

Εκδόσεις: Παγκόσμια Σύγχρονη Παιδεία

Αποκλειστικότητα για την Ελλάδα και για όλο τον Κόσμο: Αντώνης Δ. Μαλλιάρης – Θεσαλονίκη 1978-79

Η μυρωδιά της με οδήγησε στα θρανία. Θυμήθηκα το λόγο που με έκανε να ξεχνιέμαι με τις ώρες! Ταξίδι διαφυγής από τα υποχρεωτικό διάβασμα και τις σχολικές μου προεργασίες χιχιχιχι Ποιος θα μάλωνε ένα παιδί χωμένο σε μια εγκυκλοπαίδεια… χιχιχιχι

Επιστροφή στο θεματάκι μου που θα είναι σεντόνι…

Αφορμή  ο ακάλυπτος… το περιστέρι στο όνειρό μου.. Στον ακάλυπτο έρχονται πολλά περιστέρια. Για να μην κάθονται στα κάγκελα των μπαλκονιών όλοι οι ένοικοι κάτι έχουν σκαρφιστεί.. Σε ένα από αυτά έχουν δέσει σιντι που εκπέμπουν χρώματα και λάμψεις. Η μαμά μου έχει βάλει καμφορές. Έτσι προσγειώνονται μεν στα κάγκελα αλλά… φρουτ φεύγουν γρήγορα χωρίς να αφήσουν τη «σφραγίδα» τους Τακτικά έρχεται και μια δεκαοχτούρα. Φρουτ φεύγει φρουτ έρχεται μια άλλη φρουτ φεύγει…

Τόμος 4 σελίδα 24:

«Δεκαοχτούρα (στρεπτοπελία ή γελαστή ) Είναι είδος πουλιού της οικογένειας των περιστεριδών, έχει μήκος περίπου 2Ο εκατ. και χρώμα σταχτί. Το κελάηδημά της μοιάζει με το συλλαβισμό του αριθμού δεκαοχτώ. Γι αυτό λέγεται και δεκαοχτούρα ή δεκαχτούρα. Ζει ζευγαρωμένη και φτιάχνει τη φωλιά της με λεπτές ρίζες. Η φωλιά της είναι πολύ άτεχνη και σχεδόν επίπεδη. Για το χτισιμο της προτιμά τα κλαδιά διάφορων δέντρων ύψους 1, 5 μ και πάνω, ιδιαίτερα τα κλαδιά του πουρναριού και του κέδρου. Γύρω στο τέλος του Μάη γεννά δύο αυγά που τα κλωσσάει γύρω στις 20 μέρες Τα μικρά της είναι γυμνά και τρέφονται με το «γάλα» μια παχιά ουσία που σχηματίζεται στον πρόβολο των γονέων της.

Τρέφεται με φρούτα και σπόρους προτιμά τους σπόρους μερικών δημητριακών, ιδιαίτερα του σιταριού. Είναι ενδημικό πουλί και συνηθίζει να ζει κοντά σε αγροτικούς οικισμούς. μάλλον γιατί φοβάται τα αρπαχτικά πουλιά και τις αλεπούδες. Το κρέας του, αν και λιγοστό, είναι πολύ νόστιμο και γι’ αυτό αποτελεί ένα από τα σπάνια κυνήγια. Εξημερώνεται εύκολα και η διατροφή του δεν παρουσιάζει προβλήματα, γι αυτό το βλέπουμε συχνά σε πάρκα και κήπους.»

 

 Αντιγραφή :Τόμος 4 σελίδα 24:

Συμπέρασμα : Εκτός από το μικρό γυμνό ανθρωπάκι που βγαίνει φορώντας μόνο πάνα, ξυπόλητο και παίζει με τα σιντι την ώρα που η μαμά του απλώνει…(παρένθεση έχω ένα μικρό άγχος κάθε φορά που το βλέπω να κοντοστέκεται μόνο του στην ανοιχτή μπαλκονόπορτα αλλά παραδόξως δεν βγαίνει χωρίς τη μαμά) υπάρχει στον ακάλυπτο κάπου και μια φωλίτσα με δύο γυμνά γελαστάκια πουλάκια της κυρίας γελαστής και του κύριου γελαστού που με επισκέπτονται τακτικά με ένα φρουτ.

Ερώτηση : Σε ποιο σημείο του σώματος του κυρίου και της κυρίας Γελαστού είναι ο πρόλοβος?, Τι είναι αυτό το «γάλα» που βγάζει ΚΑΙ ο κύριος Γελαστός?

 

Σημείωση : υπάρχει και σχετικός μύθος στο γιατί το κελάηδημά  της γελαστής λέει «δεκάαοχτώ»

Κάτι με άδικη κατηγόρια έχει για κλοπή ζυμωμένου ψωμιού. Δεν ξέρω καλά το μύθο για να το μεταφέρω 😦

Από την βόλτα μου στο διαδύκτιο για φωτογραφία της Γελαστής βρήκα και αυτή την πολύ τρυφερή εγγραφή >—Μαύρος Γάτος—< Ταξίδι Χωρίς Επιστροφή: ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ, ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΗ ΕΚΑΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΣ ΒΑΛΩ ΜΙΑ ΘΥΜΗΣΗ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=5q9H2cd36RU%5B/embedyt%5D