Λευκός ζουλού! Ενα μάνγκο λουλούδι της jazz :)

Η Μορεάλη έχει γεμίσει με τζαζ καταστάσεις

Φεστιβάλ τζαζ,

ίσως το μεγαλύτερο και γνωστότερο στο κόσμο…

δημοσιογραφικά δεν θα γράψω … πληροφορίες υπάρχουν όπως πάντα στο διαδίκτυο…

… σε κάθε γωνιά στο κέντρο της πόλης και μια αφορμή για μουσική … Μαγικές οι νύχτες μου τις τελευταίες μέρες.. Με γεμίζουν νότες .. μια αφορμή για καλοκαιρινό έρωτα … και λίγη μουσική παιδεία μέσα από εμπειρίες…

Δεν μπορεί η ξανθιά να μεταφέρει  συναισθήματα.. Όλες οι αισθήσεις παγανιά ..  να συνθέσουν ..  σμιλεύουν στον εσωτερικό μου κόσμο .. αισθησιακά μονοπάτια… καλέμια…. οι νότες στα αυτάκια , εκείνος στην επιδερμίδα, ένα μάνγκο στη γλώσσα, η νύχτα στα μάτια, και για την μυτούλα? .. χμμ για την μυτούλα η υγρασία καλοκαιριού στη Μορεάλη μου …

Την Παρασκευή το βράδυ σε ένα κλαμπ … παρασύρθηκα …σώμα και ψυχή … από τον Λευκό Ζουλού.. (bio)

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=UJujyzA2Q1E&feature=related[/embedyt]

γοητεία .. με απλά πράγματα .. και ας ήμουν κουρασμένη .. μου έφτανε η ανάσα εκείνου στο λαιμό μου… ο λόγος του καλλιτέχνη .. και νότες .. νότες να ζωντανεύουν κάθε σημείο του κορμιού.. γοητεία από έναν τόσο διαφορετικό κόσμο … τόσο πραγματικό .. χωρίς ίχνος εικονικού … που να βρεθεί οπτική ίνα εκεί ..

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=g48_fqX7KJc&feature=related[/embedyt]

… πάρε με αγκαλιά .. φοβάμαι, είμαι χαμένη για πάντα στο ψεύτικο μάλλον…μια μπύρα κατανάλωσα .. 

τι έλεγα? α ναι .. κοιτά κάποιος πάλι γελάει ..

α ναι το Σάββατο το βράδυ σε αίθουσα του πλαζ ντε ζ αρτ…διαφορετικός ήχος .. αργά όλα .. ένα μανταρίνι ονειρικό … άδειαζε μυαλό (?)… ψυχή … καρδιά … ύπαρξη .. μεθοδικά σιγά σιγά … όσο βρισκόμουν σε αυτή τη αίθουσα με αυτή τη μουσική σου έκλεβε όλες τις πληροφορίες χωρίς να σου δίνει τπτ.. ούτε ένα τόσο δα όνειρο… 

[embedyt]http://www.youtube.com/watch?v=TBPRUCbr23Q&feature=related[/embedyt]

χανόμουν στο πουθενά …αδειάσαμε… στο τίποτε… μηδέν όλα … κατορθώσαμε να κλέψουμε τους εαυτούς μας και βγήκαμε στο δρόμο…

ε μετά .. φτάνει ..

έγινα η γνωστή ξανθιά τόση δα και άτακτη…

κοιτά ένα μάνγκο λέει εκεί λουλούδι θέλω να το δω…

το καθαρίζουν το κόβουν ..

το κάνουν λουλουδι…

το θέλω ..

δικό μου όλο…

αντε καλά θα σου δώσω .. αλλά εγώ θα κόβω με το στόμα μου ένα ένα πέταλο του και στο στόμα σου θα σου το δίνω …ένα εγώ ..ένα εσύ.. και μετά μέχρι το κουκούτσι δικό μου να με βλέπεις να γίνομαι γουρουνάκι !!!

Καληνύχτα Μορεάλη μου … 🙂