Να γράψω να γράψω ..πρέπει να γράψω…
Οδηγός σε τρενάκι. Εικοσι βαγόνια. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς, όπου μιλούσα στους γονείς για τον προορισμό.
Είκοσι βαγόνια άτακτα. Πόση δύναμη αλλά και τρυφερότητα για να τα κρατήσω στις ράγες …και όλο και πιο χαρούμενα να χοροπηδούν σα κατσίκια …έχασα τη φωνή μου..αμφισβήτησα τις ικανότητές μου… έβαλα τα δυνατά μου και ένιωσα την εξάντληση … όμως όσο πιο άτακτα τόσο πιο πολύ με έκαναν να γελώ …να τα αγαπώ …
Τέταρτη χρονιά, τέσσερα μεγάλα κολλάζ με κολλάζ ζωγραφιές ουρανού θάλασσας και παραλία
Το προηγούμενο Σάββατο…κάναμε πάρα πολλές πρόβες για τον ύμνο μας «Βαρκούλα του ψαρά» για την τελετή αποφοίτησης. Σε άλλα παραρτήματα τους φορούν τήβεννο και το ανάλογο καπέλο πιφ.. εμείς ψαράδες όλη τη χρονιά .. άσπρη μπλουζα τζιν παντελόνι …καπέλο ψάθινο !
Θέλω μια ζωγραφιά για μένα… ό,τι θέλετε, ό,τι σας αρέσει πιο πολύ … Τα αγόρια μου ζωγράφισαν τους Avenαποτέτοιους που με σώζουν … και τα κορίτσια την κύρια Μάνια πανέμορφη … πέθανα στα γέλια …ηρωίδα που φουσκώνει από υπερηφάνεια … Κυρία Μάνια το σε αγαπώ με ποιο ο γράφεται? της ώρας ή της ομπρέλας? και το πολύ με πιο ι ? Η Αλεξάνδρα, ο Δημήτρης, ο Αδάμ, ο Φίλιππος η Ελένη και η Ιωάννα έφτασαν να γράφουν και να διαβάζουν απλές Ελληνικές λεξούλες !
Μαζεύω τους θησαυρούς μου και σε κανέναν… σε κανέναν δεν τους δίνω. Αντίθετα, ξεδιάντροπα τους φιγουράρω παντού πάντου… Η ψαριά καλή … και θρέφω λαίμαργα το εγώ μου … κορεσμός και …και κοκκινίζω σα ντομάτα από ντροπή.
Τελευταίο Σάββατο, κάνω μπάνιο, φορώ ρούχα όμορφα , τα πτυχία τους με τα καλλιγραφικά γράμματα του παλιού μου παλτού… στυλό …γυαλιά, ρουζ, ριμελ, το άρωμα μου …
μαζεύονται ένα, ένα μέσα στην τάξη … ψάθινα καπέλα .. μια ακόμη πρόβα… φτάσαμε στην άλλη άκρη … γελούν βάζοντας μου άλλες λέξεις «βγαίνει η βράκα του ψαρά» … και απλώνει ο ναύτης τα σκ… θυμώνω .. γελούν … ξεκαρδίζονται στα γέλια … πετούν τα καπέλα ψηλά ψηλά …
Έξω ετοιμάζουν την τελετή… Έξω πάμε και εμείς … Η σοβαρότητα τους υποδειγματική… κάθονται όλα στη σειρά στα πεζούλια … μας φωτογραφίζουν … και εμείς σοβαροί ψαράδες … Ένας πατέρας με πλησιάζει ..
κοίτα πόσο ήρεμα είναι ….
Μέσα στην τάξη δεν είναι καθόλου, του λέω ..
Έτσι και σε εμάς πάντα …
στο σπίτι είναι αγρίμια,
έξω όλος ο κόσμος μας λέει πόσο καλά παιδιά είναι …
Ξέρετε κύρια Μάνια τι σημαίνει αυτό …
η τάξη τους είναι το σπίτι τους …
Η διευθύντρια μιλά για μένα με τα καλύτερα λόγια…
Φουσκώνω
πανιά για τη βάρκα του ψαρά …καλό καλοκαίρι και τα ψάθινα καπέλα πετούν …
Τα λάφυρα, αγκαλιές, φιλιά από τα μικρά μου, επαίνους από τους γονείς και μερικά δώρα..Μια γλάστρουλα μια φωτογραφία …
Είμαι ένας φοβερός και τρομερός πειρατής … στο αμπάρι, στο κρεββάτι μάζι με το παλιό παλτό μεθώ με τις καρτούλες που μου έχουν γράψει τα παιδιά … ανοίγω τα δώρα …χάνομαι σε φουλάρια … όμορφα σημειωματάρια, αρώματα …μέχρι που
αντικρίζω τον
Φίλιππο Ντοματάκη
να μου δίνει το πτυχίο μου …
Καληνύχτα Μορεάλη μου 🙂
μαμά ήταν ψυχοσάββατο σου αφιέρωνω
το πτυχίο αυτό, μου λείπεις τόσο μα τόσο
Καληνύχτα 
Είναι τόσο συναισθηματική η περιγραφή σου και τόσο ολοκληρωμένη
η έκφραση σου για τη σχέση με τα βαγόνια σου, που δεν έχω να
προσθέσω τίποτα ή να σχολιάσω κάτι.
Φουσκώνω κι εγώ από υπερηφάνεια!
La vie est belle avec toi, toujours! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπράβο Μάνια.. πολύ χαίρομαι για τα συναισθήματα που σου
προκαλούν τα γλυκά βαγόνια σου, και για την περηφάνια που νιώθεις
γι’ αυτά και εκείνα για σένα.. Όταν δίνεις αγάπη νιώθεις
όμορφα…όταν όμως στην ανταποδίδουν είναι το πιο υπέροχο
συναίσθημα στον κόσμο!!! Το λούτρινο πτυχίο σου σκέτη γλύκα!!!
Εύχομαι να λάβεις πολλά ακόμη τέτοια πτυχία στο μέλλον, να
πλημμυρίζεις από λιλιπούτιες αγκαλιές και φιλιά και να φουσκώνεις
από περηφάνια!!! Καλημέρες… 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Από μένα μαζί με τον θαυμασμό μου αυτό …να το βάλεις δίπλα απ
το πτυχίο σου….Φιλί!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπέρα Μάνια. Να βάλω μουσική στα λόγια σου….:-)
Τι άλλο να σχολιάσω? Μια όμορφη εγγραφή από καρδιάς
βλέπω..:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μάνια σαν την αγάπη που σου δίνουν εκείνα .. δεν υπάρχει
πουθενά.. απλόχερη, αθώα και ανεκτίμητη.. μακάρι να καταφέρω να
γίνω και εγώ μια τόσο καλή δασκάλα!! Καλό απόγευμα και καλό
μήνα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτά είναι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σου έβαλα και κερασάκια σήμερα. Ο καλύτερος μαθητής μου είσαι.
Ασε που τους ξεπερνάς όλους πρώτα από όλα στο κόψιμο του φτερού του
Ινδιάνου και δεύτερον στην καλλιγραφία !!!
Ευχαριστώ για το πέρα δώθε κάθε Σάββατο αλλά και για το μαγείρεμα !
le mi mpoukalione osi 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αξίζεις τα καλύτερα!!!
Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Είμαι πολύ άγρια πειρατής λεμεεε Δεν αφήνω ίχνος αγάπης που να
μην το αρπάξω Άννα μου χαχαχαχα Εδώ που τα λέμε τα άτιμα τα μικρά
θα με ξεχάσουν σε τρία τέσσερα χρόνια … Αλλά τα χω στο χέρι Έχω
τις ζωγραφιές τους!! χεχεχεχεχε
Περήφανη ??? Βρε εδώ σου λέω έχω καβαλήσει άγρια το καλάμι χαχαχαχα
Να σαι καλά Αννα μας καλό Μήνα Καλό καλοκαίρι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ωωω τι ωραίο!! ο ουρανός υποδήματα !! Πόση δύναμη θεέ μου αυτός
ο ποιητής!
Οταν μεγαλώσω θα γίνω σα και σένα να το ξέρεις !!! Η πιο καλή
όοοολου του κόσμου !!!
Καλό καλοκαίρι και ευχαριστώ Λίνα μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αχμμμ όχι να μην βάλεις… τι το κάναμε εδώ?? Ακους εκει !! Θα
σε γράψω του χρόνου στην τάξη μου… Έχεις τις δυνατότητες δεν λέω
αλλά … Νικο, Νίκο λέω… Πρώτα από όλα παιδί μου μπορώ να πω πως
διαθέτεις κοφτερή ματιά στο να διαλέγεις τραγούδια …ψάχνουμε όμως
με ελληνικούς στίχους ..Μην βλέπεις το κύριο Φίλλιπο Ντοματάκη Τώρα
μαθαίνει Ελληνικά και του αρέσει πολύ…!
Δεύτερον… τσ τσ τσ εμείς στο νηπιαγωγείο θα σε μάθουμε να το λες
καλύτερα αυτό το τραγούδι 🙂
ουπς είδες την καρδιά μου… με πιασαν ντροπές … δες δες σε
αφήνω 🙂
Καλό μήνα Καλό καλοκαίρι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κυρία Λαλά εγώ νομίζω πως κάθε χρονιά ξεκινώ από το μηδέν για να
γίνω δασκαλίτσα… και αυτό δεν σταματά πουθενά δεν έχει όρια ή
ταβάνι Οι μαθητές κάθε χρόνο σε μαθαίνουν πολλά, πάρα πολλά …μετά
φεύγουν και μέχρι να καταλάβεις τι έμαθες έρχονται και άλλοι και
άλλοι… και στην αρχή της χρονιάς νιώθεις τόσο μα τόσο άπειρη …
ωωωω ναι και εγώ θέλω μια μέρα να γίνω καλή δασκάλα … και φοβάμαι
πάρα πολύ!!!
Δεν είμαι δασκάλα, απλώς προσπαθώ εδώ στο Μοντρεαλ μέσω των
Σαββατιανών, (συμπληρωματική εκπαίδευση Ελλήνων ομογενών) να μάθω
την γλώσσα κληρονομιάς, όπως λέμε, σε ελληνόπουλα τρίτης και
τέταρτης γενιάς !
Φοβάμαι τόσο πολύ !!
Αλλά τώρα ήρθε το καλοκαίρι και και … είμαι πάρα πολύ
χαρούμενη… γιατί να ξέρεις το νηπιαγωγείο είναι τέλειο. Οι γονείς
κάνουν τα περισσότερα και πιο όμορφα δώρα σε αυτή την τάξη!!!!!! 🙂
🙂 🙂
Καλό καλοκαίρι, έρχομαι να δω πως έφτιαξες το μπλογκ σου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάμε με.. ελληνικούς στίχους λοιπόν…:P:P:P
(εντάξει, έχει ακόμα λίγα αγγλικά, αλλά ο μεταφραστής, κάποια
στιγμή ήθελε να πάει.. τουαλέτα..:P:P:P)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΟΟΟΟΟΟΟΛΗΗΗΗΗΗΗΗΗ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ, ΜΟΥΥ ΑΡΕΣΑΝ ΤΑ ΨΙΛΑ
ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙΑ ΚΑΤΩ-ΚΑΤΩ, ΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φίλιππος Ντοματάκης … αγέρωχος !!!
Κορεσμός λεμεεε….
Καλό Καλοκαίρι Ms 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να τα δεις Νίκο μου σε ένα από τα τελευταία Σάββατα, δεν είχε
έρθει ο δάσκαλος χορού (σεμινάριο Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής
είχε έρθει και η Αρετή Κετιμέ) … στην ώρα του χορού λοιπόν κάναμε
την αίθουσα κινηματογράφο και μαζί με τον προνήπιο είδαμε την Πέππα
🙂 🙂 🙂
Είσαι στο σωστό δρόμο…τοιμασου για την θέση του βοηθού μου μέσα
στην τάξη Θα σε βάλω και πρώτο πρώτο θρανίο που ξέρω πως σου αρέσει
!!!
Πολύ σωστά, δεν χρειαζόμαστε ράγες !! Η Γιατρούδη είναι το καλύτερο
τρένο σε όοοοολο τον κόσμο και μάλιστα δεν είναι παιχνίδι !!!
Τσαφ τσουφ τσαφ τσουφ το τρένο περνά τσαφ τσουφ τσαφ τσουφ περνά
και σφυρά τουυυυυτ
(οι παπουδες και οι γιαγιάδες είναι τρομερή βοήθεια στο να
διατηρηθεί η Ελληνική γλώσσα όπως επίσης και ένας μήνας στην Ελλάδα
)
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ Νίκο μου που χαίρεσαι μαζί μου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ωη Βιργινία… σα λουλουδάκι άνθισε ξαφνικά …
Τα μικρά σποράκια αξίζουν το καλύτερο … προσπαθώ προσπαθώ
προσπαθώωωω
Φιλι και αγκαλιά καλό μήνα πσσσσ αργησα Καλό
Καλοκαίρι!!!!!!!!!!!!
Συγνώμη λίγο Βιργινία μου
Ελενηηηηη γιατί κοιτάς τα σκονάκια μου και δεν
προλαβαίνωωωωω!!!!!!!!
Θα σε τιμωρήσω μετά !!!!!!!!!!!!! εφυγααααα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έχω το βίντεο από την Αρετή Κετιμέ, Μάνια! Καλά που μου το
θύμισες! Έχω το βίντεο! (που το έβαλα…εδώ…εκεί…να το!!
:P)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ θα ακουμπήσω πάνω στο πρώτο σχόλιο του «Παλτού» για να πω
μια ακόμα φορά Μάνια μου ότι είναι πραγματικά τυχερά τα μικρά σου
…βαγονάκια, που η οδηγός του όμορφο αυτού τραίνου, είχε και έχει
και τη θέληση, και την έμπνευση, και το συναίσθημα, και τη αξιοσύνη
να τα οδηγήσει σε αυτή την όμορφη ατμομηχανή του ενός χρόνου.
Σε ένα ταξίδι που δεν σταματάει εδώ. Απλά το τραινάκι κάθεται,
ξεκουράζεται, επισκευάζεται, η οδηγός αναπαύεται, παίρνει δυνάμεις,
και ύστερα σχεδιάζει με τα νέα βαγονάκια το καινούργιο ταξίδι ζωής
και δημιουργίας.
Το έργο που κάνεις και κάνετε στην ξενητειά είναι πολύ σπουδαίο όχι
μονάχα για τα παιδιά, όχι για σας, αλλά για αυτό που λέμε Ελλάδα,
άρωμά της, ζωή της, ύπαρξή της στη σωστή βάση εννοιών.
Μακάρι ακόμα και οι πλέον αμιγώς επαγγελματίες να λειτουργούσαν
έτσι.
Ξέρεις τι είναι τόσες μικρές ζωούλες να αφήνονται στα χέρια σου
και ύστερα στο κλείσιμο του χρόνου να έρχονται να καταθέτουν
κομμάτια απ΄’ την ψυχούλα τους από αυτό που εισέπραξαν από
σένα….
Αυτή είναι μια μεγάλη ομορφιά Μάνια μου ή αλλιώς πως …..
La grande bellezza που θα έλεγε και ο Sorrentino στην ταινία
του…..
Πάντα τέτοια, με ευχές και φιλιά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Nα είστε καλά Μάνια και εσύ και τα μικρά σου και να περάσετε ένα
καταχαρούμενο καλοκαίρι. Μετράω τον τρίτο χρόνο με τον φετινό που
διαβάζω για την γιορτή της λήξης και σκέφτομαι πόσο τυχερή είσαι
που ζεις κάθε χρόνο επί τόσα χρόνια μια τέτοια γιορτή που εμείς οι
υπόλοιποι τη ζήσαμε μόνο μια φορά.
Πολλά φιλιά σε όλα τα μαγουλάκια 🙂
Kαλό Καλοκαίρι!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτό το λούτρινο πτυχίο είναι το πλέον αξιόπιστο, το πιο γνήσιο
και αξιόλογο! Τα υπόλοιπα χάρτινα, είναι προς επαγγελματική
αποκατάσταση και ακολουθούν… Αλήθεια, με συγκινεί η όλη
ατμόσφαιρα, που βιώνεις, που απολαμβάνεις στην ουσία της! Τα πτυχία
δεν αναδεικνύουν τους δασκάλους, αλλά οι δάσκαλοι «μπορούν» να
αναδείξουν τα όποια πτυχία ή τίτλους! Και είναι αυτό που ειλικρινά
θα ήθελα να βρω, αλλά επι ματαίω! Αχ Ελλάδα! πόσα σφάλματα θα
κάνεις;
Φιλιάαααα 🙂 🙂 Καλό Καλοκαίρι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μαζί με τη Γιώτα και γω… το πιο δύσκολο πτυχίο είναι τούτο που
πήρες Μανιούσκα… και όχι για πρώτη χρονιά! Κάθε χρόνο με ένα
τέτοιο πτυχίο νασαι και να φουσκώνεις και να καμαρώνεις τους
ψαράδες σου… κι ας σου βάζουν και σκ… στη βάρκα τους, δικιά
τους είναι κι ότι θέλουνε βάζουνε μέσα…. ζουμερίτσα πτυχιούχα
λοιπόν, πάω πάλι στην τρύπα μου μπας και πάρω ποτε και γω πτυχίο
(το δικό μου θαναι απο κείνα που απλώνει ο ναύτης, αλλα δε
βαριέσαι, ότι μπορεί κανείς)!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν μπορείς να φανταστείς Ελένη μου πόσο χαρούμενη θα ήταν.
Δηλαδή και τώρα χαρούμενη θα είναι … Της άρεσαν πάρα πολύ τα
λούτρινα, αυτό θα την ξετρέλαινε…
Ελένη δεν θα πω ψέματα, καμιά φορά την ξεχνώ, μα καμιά φορά μου
λείπει τόσο που κοιτάζομαι στον καθρέφτη και νομίζω πως είμαι
εκείνη… Της μοιάζω πολύ βλέπεις…
λίγο λίγο αν έρχονταν … ένα μόνο ένα χαδάκι να μου κάνει …
γμτ… ανοιξαν οι βρύσες…
Καληνύχτα ελένη μας… 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ασε και είχε χασει το Σαντούρι της δηλαδή … μπερδεύτηκαν στο
αεροδρόμιο του Τορόντο και ..ευτυχώς το βρήκαν και το έστειλαν πριν
την εκδήλωση !
Νίκο???? …πάλι άρχισες τα παιχνίδια??? άμα σε πιάσουν οι νεράιδες
θα σου πω εγώ!!!
🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιαννη μου, συνηθίζουμε να λέμε πως πίσω από έναν επιτυχημένο
άντρα κρύβεται μια γυναίκα. Πιστεψε με πίσω από το χαμόγελο μιας
γυναίκας βρίσκεται ένα αρσενικό (τουλάχιστον ένα καθότι εγω που
είμαι θεά έχω πολλά ) με εξάντα στα χέρια που της κατεβάζει τον
ουρανό με τα αστέρια στη Γη.
Θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό για πολλούς ανθρώπους γύρω
μου. Μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω την αγάπη μου για τα παιδιά…
και αυτό με γεμίζει πάρα πολύ!
«Η Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ, υπηρετεί τον Ελληνισμό της
ευρύτερης περιοχής του Μόντρεαλ (Μόντρεαλ, Λαβάλ και περιοχές
Νότιας Ακτής) από το 1906. Πάνω από 1ΟΟ χρόνια, από τους πιο
δυνατές Ελληνικές κοινότητες του κόσμου με Τρίγλωσσα ημερήσια και
σαββατιανά σχολεία Εκκλησίες Πολιτιστικό Ίδρυμα Κοινωνικές
Υπηρεσίες Αθλητικό Τμήμα κα…Οι πρόγονοί θεμελίωσαν το όνειρό τους
κι εμείς οφείλουμε να διατηρήσουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά
για τις επερχόμενες γενιές!
Πιστεψέ με είμαι ένας πολύ μικρό γρανάζι και είμαι χαρούμενη γι
αυτό !!!
Η ευθύνη είναι τεράστια…. τρέμω Γιαννη μου με τόσες ψυχούλες …
αλλά στο τέλος αχ στο τέλος….
Μα πες μου όμως δεν είναι πανέμορφος ο κύριος Φίλιππος
Ντοματάκης?
Σε φιλώ …αλλιως πως…
Καλό μηνα καλη εβδομαδα 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΜαΓία μου η αλήθεια είναι πως έχω φτάσει στο σημείο να πειράζω
τους φίλους μου που έχουν παιδάκια. Βλέπεις μέσα σε ένα χρόνο όχι
μόνο ζω τη ζωή του νηπιαγωγείου αλλά με την μια τα Παντρεύω με την
επόμενη τάξη !!
Πριν έρθω στο Μοντρεάλ δεν έχανα σχολικές γιορτές από τα ανιψάκια
μου… όμως τίποτε δεν συγκρίνεται με τα παρασκήνια…
Ας μην γελιόμαστε όμως αυτά τα πλασματάκια όσο και αν μεγαλώσουν –
ενήλικες προς καλά γινωμένους σα και μένα -συνεχίζουν να
κουρνιάζουν στην αγκαλιά των Γονιών τους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο
των πεντάχρονων… και αυτό το λέω όχι ως γονιός …αλλά ως
«πεντάχρονο» που θα ήθελα μετά από αυτή τη γιορτή να τρέξω και να
κουρνιάσω στην Αγκαλιά της ….
Καλό Μήνα Καλό καλοκαίρι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπαρχουν σου λέω υπάρχουν…Μοναδική μου ! Σκέψου πρώτα πρώτα
εδώ στο παθ…η Μαλίνα, ο Γιώργος, ο Μανώλης, ο Θάνος, η Λίνα, ο
Πέτρος, ο Βασίλης ….αχ αυτή η αγαπη τους για το λειτούργημά
αυτό… και έπειτα οι δικοί μου… δάσκαλοι καθηγήτες πσσσ τι να
λέμε… Τους εβλεπα και έλεγα μια μέρα … θα γίνω και εγώ
δασκαλίτσα…!!!!
Ο Φίλιππος Ντοματάκης όμως… δεν θα το κρύψω μου έδωσε τόση χαρά
!!!
Καλό καλοκαίριιιιι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μόλις το είδα Βιβή σα τη θεια μου τη Μιρσουδα που τρία βρακια
φορεί και ώσπου να βγάνει το να ταλλα τα καττρεί !!! Σοκ… χαράς
!!!
αμ δεν κατάλαβες καλά τι τραγουδούσαν!!! Αλλαξαν τους στίχους
…κάποια από αυτά …φωστήρες αλλά και πσσσσ δεν ξέρω αν θα
αντέξει η δασκάλα της πρώτης χοχοχο…Μεγάλοι αλήτες λέμεεε … για
ένα φεγγάρι τους είχαν κολλησει διαφορες λέξεις … και για να
ξεκολλήσουν είδα και έπαθα… αναγκάστηκα να ζητήσω βοήθεια από
τους γονείς …το ομολογώ … !!!
Τραγούδησε μαζί μου : Βγαίνει η Βρακα βγαίνει βράκα του ψαρά από
το περιγιάλι βρακούλα βρακούλα … και απλώνει ο ναυτης και απλώνει
ο ναύτης με σκ… χαχαχα έχει βάθος ο στίχος… και μεταξύ μας για
να φτάσουν στο σημείο να παραφράζουν ε ναι Βιβή αγάπησαν τα
ελληνικά τα έκαναν δική τους γλώσσα χαράς… !!!!
ΟΜΩΣ στην τελετή τραγούδησαν εκπληκτικά, δυνατά, όλους τους στίχους
σωστά !!! ουφ!!!
Περιμένω και το δικό σου καπέλο ψηλά στον καταγάλανο ουρανό!! Είσαι
δυνατή θα τα καταφέρεις Πιστεύω σε σένα με όοοολη μου την ψυχή
Φιλί 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν καταλαβαινω που ειναι το λαθος παντως… ολη μου τη ζωή
βγαινει η βρακουλα του ψαρά έλεγα… ετσι δεν πάει;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αχ γιορτούλα μου τοση ομορφια, συναίσθημα , χαρα, αγαπη….θα
ήθελα να ημουν εκει … να καπως ετσι..!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
χαχαχαχαχα κάτσε να σε πιάσω στα χέρια μου και θα σου πω εγώ!!!!
Για να μην σου πω ότι θα δω και το χαρτάκι μου για το βαθμό σου
στις 6 του τουνου ντου μηνού !!!! βράκα μου λέγαν όχι βρακούλα
χαχαχαχαχαχαααχα
αμ δε θα σε πιάσω??? θα σου πω εγώ !!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ω δεν σε είδα Αλίκη στη χώρα των Βοτάνων…εμ πας και χώνεσαι σε
βαρκούλες με τέτοια τραγούδια νανουρίζεσαι ..χαχαχαχαχαχαχα
Ηταν πραγματικά πολύ δύσκολη και όμορφη χρονιά!
Να πας να κάνεις πολλές πολλές βουτιές στη θάλασσα τώρα … και
κανα δυο για μένα !!!
Καλό καλοκαίρι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να τελικά γιατί από τόσων και τόσων ειδών καλοτάξιδα, ελπίζω,
οχήματα, αεροπλάνα, πλοία, αυτοκίνητα, το τραίνο πάντα έχει τη δική
του μυστηριακή γοητεία.
Δε λέω, έχει το αεροπλάνο τη γοητεία μιας σχεδόν απόκοσμης
υπερνίκησης των δυνάμεων της φύσης. Πρώτα απ όλα του νόμου της
βαρύτητας… Είναι αν μη τι άλλο επικίνδυνα γοητευτικό να
ισορροπείς στα ψηλότερα στρώματα, κοντά στη στρατόσφαιρα πολλές
φορές, θορρώντας τον υπόλοιπο κόσμο, ως μια ελαιογραφία του Γκόγια.
Και το πλοίο, έχει και αυτό τη γοητεία του. Κλείνεις τα μάτια και
ακούς. Μονάχα ακούς. Τι να σε συναρπάσει πρώτα; Ο παφλασμός των
κυμάτων ή το αλλαζονικό σφύριγμα της ΄μπουρούς του καραβιού
«φευγάτε από μπροστά, περνάω!…» Στο βάθος, το απέραντο γαλάζιο
της θάλασσας να μη μπορεί να ξεχωρίσει από εκείνο του ουρανού.
Μονάχα μια καταιγίδα και το λιόγερμα, μπορούν να δώσουν τα
σύνορα.
Αλλά όλα αυτά ωχριούν εμπρός στο τραίνο… Το μυστηριακό αφήγημα
της μεταφοράς με αυτό το μέσο. Να είσαι στο βαγόνι Δ, να περνάς από
δάση, πεδιάδες, λίμνες, να κλαις με όλη αυτή την ομορφιά, να
θαυμάζεις και να προσκυνάς τη δύναμη που στάθηκε ικανή να
δημιουργηθούν και ταυτόχρονα στο βαγόνι Ζ κάποιος να σκέπτεται «ε
ρε πηγές εκμετάλλευσης που πηγαίνουν χαμένες!»… Και να υπάρχουν
ανάμεσα πολλά ακόμη βαγόνια, και μπρος και πίσω άλλα και άλλα…Με
χιλιάδες διαφορετικές σκέψεις και ψυχές. Όλες μαζί, την ίδια ώρα σε
ένα τραίνο.
Και να είσαι ο Μηχανοδηγός. Και το μόνο που σε ενδιαφέρει να
είναι να ΜΗΝ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΤΕΙ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ΣΟΥ…Αυτή τη διαδρομή, με
παρόμοια άτομα, να την έχεις κάνει χιλιάδες φορές. Και κάθε φορά
που ξεκινάς, να Νιώθεις την ΙΔΙΑ ΑΓΩΝΙΑ. Αλλά κάθε που ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ το
ΤΑΞΙΔΙ την ιδια ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ…
Ακουμπησμένος στα όργανα οδήγησης, ιδρωμένος αλλά χαρούμενος που
έφτασες στο προορισμό, παρακολουθείς τους επιβάτες, όλων των ειδών
αυτές τις ψυχές, με τις μύριες όσες διαφορετικές σκέψεις, να
απομακρύνονται. Ο καθένας, θα ακολουθήσει πια το ΔΙΚΟ ΤΟΥ
ΔΡΟΜΟ…
Ώρα να ετοιμάζεσαι, καλέ μου μηχανοδηγέ, για το επόμενο δύσκολο
Ταξίδι…
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΑΝΙΑ!
Δεν είχε κανείς μας, καμία αμφιβολία για σένα, και τις ικανότητές
σου!!!
ΘΕΜΗΣ, με πολλά φιλιά και ΑΓΑΠΗ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
…ε τώρα τι να σου πω, για την ομορφιά αυτού του σχολίου… τι
σχολίου… εκλεισες τα μάτια σε θάλασσες ταξίδεψες, πέρασες τον
ορίζοντα και με την βοήθεια των αστεριών έφτασες σε μια τάξη
νηπιαγωγείου συμπληρωματικής εκπαίδευσης ελλήνων ομογενών.
Να πω σε αυτό το σημείο πως το τρένο που ταξιδεύει στην
αλφαβητοχώρα είναι το κύριο θέμα, στο πλαίσιο του οποίου μας
δίνεται η διδακτική ύλη από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Ετσι
ταξιδεύουν τα παιδιά με Οδηγό τον Οδυσσέα , κάθε γράμμα και ένα
γραμματάκι, κάθε γραμματάκι και ένας ήρωας που μας μαθαίνει
θεματικά διάφορα Η Ζέτα η ζέβρα μας μαθαίνει το ζήτω της 28ης και ο
Λαμπής την Λαμπρή και ο Δήμος για το Δάσος και και ….
Προσοχή μεγάλη χρειάζεται στα σποράκια βαγονάκια παιδάκια γιατί ένα
εκτροχιαστεί, παραπατήσει μπορεί να τα παρασύρει και όλα … Είναι
τα κρικάκια που τα δένουν μεταξύ τους, οι δεσμοί, η ομάδα, οι
φιλίες …ενώ ταυτόχρονα ένα ένα και ξεχωριστά θα πρέπει να τα
φροντίζεις … τόσο διαφορετικές ανάγκες το καθένα… και όμως
πρέπει να βρεις τρόπους να τα τραβάς όλα μαζί λίγο πιο κάτω μέχρι
την άλλη πόρτα, το άλλο γραμματάκι ..τον επόμενο παραμυθένιο κοσμο
Πόσες ώρες θα μπορουσα να γράφω για αυτό, φτωχό πάλι θα ήταν για να
περιγράψει τι συμβαίνει μέσα σε μια τάξη νηπιαγωγείου Τα ταξίδια
που γίνονται αχμμμ φαντάσου πάντα ένα τρένο μα να πετά στον ουρανό
ψηλά ψηλά … να συναντά μια θάλασσα να βουτά στο βυθό και να
βρίσκεται στην κορυφή ενός βουνού…και φρρρρρρρρ τσαφ τσουφ να
τρέχει προς το λιβάδι μέσα σε ένα φιδίσιο ποτάμι …
Μια μέρα τσακωνοντουσαν πιο θα μπει μετά από μένα στο τρενάκι …τι
μια μέρα δηλαδή …κάθε φορά το είχαμε αυτό …μια μέρα όμως είπα
εντάξει Έβαλα οδηγό τον πιο σίγουρο για τον εαυτό του, δυνατό
έξυπνο παιδί με πολύ καλά Ελληνικά… και εγώ πήγα στο τέλος…
Προορισμός μας η τραπεζαρία … ούτε εικοσι βηματα δεν κάναμε
…χαλάσε το τρένο άρχισαν τα βαγόνια να έρχονται γύρο μου … και
ξαφνικά γίναμε ένα μπουλούκι στο κέντρο εγώ … κάποια έφυγαν με
ταχύτητα μπροστά …και στη μισή διαδρομή είχαμε χασει οποιαδήποτε
συνοχή… Μια φωνή έβαλα…Τρενάκιιιιι και αμέσως όλα ήρθαν σε μια
σειρά από πίσω μου!!! Αποδοχή… αν δεν πιστεύεις στον μηχανοδηγό
όση θέληση και αν έχει δεν θα καταφέρει να σε τραβήξει…. Τι σου
γράφω ? πέρασε η ώρα …
Με μεγάλη προσοχή το συγχαρητήρια Θέμη μου γιατί όπως και να το
κάνουμε δεν το σπουδάσει … με σπουδάζουν τα παιδιά χρονιά με την
χρονιά!!!
Διακοπές, κάθε Σάββατο θα έχω διακοπές ..γιουπιιιιι αλλά και
😦
Πολλά εγραψα χαχαχαχα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
… πέρναγα …
… στάθηκα …
… αφουγκράστηκα …
… κατάλαβα ότι όλα είναι εντάξει …
… και είπα να πω μια καλημέρα …
… έρρωσο …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εκπληξη ή θαυμασμός … Στη σιωπή των λόγων μόνο τα μάτια
μπορούν να δείξουν … Τα μάτια στις ηλεκτρονικές οπτικές ίνες
μπορουν να διαβάζουν αλλά όχι και να διαβάζονται
Για μένα αυτό ο Φιλιππος Ντοματάκης χωρίς να με εκπλήσσει (μου
βγήκε η έδρα μου όλο το χρόνο για να πάρω καλό βαθμό ) ήταν μια
όμορφη έκπληξη εξέφρασης θαυμασμού !!
Καλό καλοκαίρι Αστρο 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
περασες και χάρηκα…
στάθηκες και χάρηκα ….
αφουγκραστηκες και συν-κινηθηκα
νοιαστηκες και γουργουρίζω
αμ που έφτασες μεχρι εδώ κάτω (αργουν τα σχόλια, φορτώνουν ένα ένα
)για να μου γράψεις μια καλημέρα με κάνει να φουσκώνω από χαρά !!!!
Σε ευχαριστώ Σταυρό Χ. … για να σε πειράξω λίγο …όπου ναναι
ξεκινά πάλι το φεστιβάλ τζαζζζζ χιχιχιχιχι Εύχομαι να εισαι καλά ..
κάπου θαρρω πως ακουσα … κάτι κάτι… σα να φοβήθηκα λίγο για
σενα … εύχομαι όοοολα καλά φιλι καιιιιιι
Καλό Καλοκαίρι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα πιο ωραίο συναίσθημα, από αυτό του να
αισθάνεσαι ότι είσαι κάτι για τους άλλους ανθρώπους και έχεις κάθε
δικαίωμα να αισθάνεσαι ότι είσαι κάτι γι αυτά τα παιδιά, η απόδειξη
είναι στα εμπιστεύονται οι γονείς τους που είναι ότι πιο πολύτιμο
έχουν με την ελπίδα ότι τα προσφέρεις αγάπη, φιλική, θερμή και
δίκαιη μεταχείριση. Α++
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Aπό την πρώτη μέρα που μου τα εμπιστεύονται και κάποια
κρυφοκλαψουρίζουν νιωθω αυτή την απίστευτη ικεσία στα μάτια των
γονιών. «Να μου το προσέχετε…» Πως είναι δυνατόν να μην δώσω ότι
μα ότι έχω!! Λευτέρη μου σε κάθε μας συζήτηση δεν ξεχνώ ποτέ να
τους ευχαριστήσω για την υπέρβαση που κάνουν για να το αφήσουν στην
ευθύνη μου. Ειδικά πέρσι που είχα ένα παιδάκι με διαβήτη και έπρεπε
να μετράμε …τι να λέω αααα ήταν ο αδελφός του Φίλιππου που μου
έκανα τον κύριο Ντοματάκη της φωτογραφίας δώρο !!!! αχμμ
Σε ευχαριστώ πολύ Λευτέρη μου για τα λογάκια σου …. δεν
χορταίνονται πότε αυτά και γίνομαι ζήτουλας χαχαχα
Καλό καλοκαίρι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!